ลูกเขยมังกร นิยาย บท 695

บทที่ 695 ข้อมูลของผู้เข้าแข่งขัน

ภาพตรงหน้า องค์หญิงแอนนี่ยังคงสวย น่ารักเหมือนเดิม เธอสวมกระโปรงสีขาวตัวยาว แต่งกายสวยสง่าพร้อมกับสวมมงกุฎ

"เฟิง ต้องขอโทษด้วยนะคะ เดี๋ยวฉันไปทักทายเสด็จพ่อก่อน จากนั้นตอนเที่ยงฉันต้องร่วมรับประทานอาหารกับเหล่าราชนิกุล ดังนั้นจึงไม่สามารถไปรับคุณได้！”

ในวิดีโอคอลองค์หญิงแอนนี่เบ้ปาก ทำหน้าขอโทษ

หลังจากองค์หญิงแอนนี่รู้เวลาลงเครื่องของเฉินเฟิง เธอก็อยากไปเจอเฉินเฟิงมาก แต่เพราะฐานันดรศักดิ์ของเธอพิเศษ อาจจะพูดได้ว่าเธอเดินทางครั้งหนึ่งจะส่งผลไปทั่ว โดยเฉพาะเธอยังเป็นตัวเอกของงานเลี้ยงในคืนนี้ จึงยิ่งไม่สามารถเปิดเผยตัวตนได้

"ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับ เจอกันที่งานเลี้ยงคืนนี้ครับ！”

เฉินเฟิงหัวเราะ ไม่ได้เก็บไปคิดมาก

"แฮร่ๆ โอเคค่ะ ถ้าอย่างนั้นคุณพักผ่อนเถอะนะคะ นั่งเครื่องบินมานานต้องเหนื่อยแล้วแน่ๆ เจอกันคืนนี้นะคะ！”

องค์หญิงแอนนี่ยิ้ม ตอบรับอย่างเชื่อฟัง

หลังจากตัดสาย เฉินเฟิงลุกขึ้นจากบนโซฟา เตรียมไปอาบน้ำ

มองดูหน้าจอโทรศัพท์มีคนโทรมา หน้าจอโทรศัพท์โชว์ว่าสือโพ่จุนโทรมา เฉินเฟิงกดรับสาย

"เฉินเฟิง คนที่เข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลกในครั้งนี้ ข้อมูลของพวกเขาฉันส่งให้นายแล้ว ถ้านายไม่มีธุระอะไรก็ลองอ่านดูนะ！”

หลังจากรับสาย สือโพ่จุนไม่ได้พูดอ้อมค้อม พูดออกมาตามตรง

ก่อนที่เฉินเฟิงจะออกมาจากประเทศหวาได้ไหว้วานให้สือโพ่จุนช่วยเขาสืบหาข้อมูลของคนที่เข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก

ต้องทำแบบนี้เท่านั้นถึงจะสามารถเข้าใจคู่แข่ง ต้องเข้าใจคู่แข่งถึงจะสามารถเอาชนะคู่แข่งได้ดียิ่งขึ้น

ถึงแม้ความสามารถของเฉินเฟิงจะแข็งแกร่งมาก แต่ไม่อวดดี เขาไม่มีวันต่อสู้ในสนามที่ไม่มีความมั่นใจ

"เข้าใจแล้ว ขอบคุณนายมาก！”เฉินเฟิงหยิบคอมพิวเตอร์ออกมาจากกระเป๋า เปิดอีเมลล์ดู

"เรื่องนั้น......！”

สือโพ่จุนที่อยู่ปลายสายเอาแต่ลังเลไม่รู้ว่าอยากจะพูดอะไรออกมา

"มีเรื่องอะไร นายพูดมาเถอะ！”เฉินเฟิงฟังออกว่าสือโพ่จุนผิดปกติ จึงเอ่ยปากถาม

"เสี่ยวเฟิง ฉันรู้จักนิสัยของนายดี และฉันก็ยิ่งรู้ดีว่าความสามารถของนายอยู่ในระดับไหนแต่การแข่งขันครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง นายต้องระวังตัว！” คำพูดของสือโพ่จุนเต็มไปด้วยความกังวล?

"อื้ม นายวางใจเถะ！”

ตัดสาย เฉินเฟิงเปิดอีเมลล์ ในนี้มีข้อมูลของผู้เข้าแข่งขันทั้ง64คน

เดิมทีการแข่งขันในครั้งนี้มีจำนวนไม่มากอยู่แล้ว ข้อกำหนดเดิมคือเลือกมาประเทศละหนึ่งคน แต่การแข่งขันนี้เป็นการแข่งขันระดับประเทศ จำนวนคนน้อยเกินไปไม่ได้ ดังนั้นจากการหารือขององค์กรศิลปะการต่อสู้โลก จึงได้เพิ่มจำนวนเป็นประเทศละสี่คน

เฉินเฟิงเปิดอีเมลล์ หน้าแรก มีรูปของผู้ชายผมบลอนด์ทอง ด้านล่างเป็นข้อมูลของเขา

ผู้ชายในรูปชื่ออาเธอร์ ในรูปเขาขี่ม้าสีขาว ใบหน้ายิ้มแย้มมองไปด้านหน้า ท้องฟ้าสีครามก้อนเมฆสีขาว บวกกับหน้าตาที่ทำให้คนแทบละลาย ทำให้คนแค่มองก็ลืมไม่ลง

อาเธอร์เป็นลูกหลานของครอบครัวโรโปรีซึ่งเป็นตระกูลโบราณของประเทศอังกฤษ ตอนนี้เขาทำหน้าที่เป็นหัวหน้าหน่วยคุ้มกันคูเรีย ถูกขนานนามว่าเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ บรรลุหั้วจิ้งชั้นกลางมานานแล้ว ถนัดใช้ดาบ ถูกเรียกว่าเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่อายุน้อยที่สุดของคูเรีย เป็นตัวเก็งของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลกในครั้งนี้

ใต้ข้อมูลของวิลเลียมมีตัวหนังสือที่ใช้ปากกาแดงเขียนเอาไว้

"เสี่ยวเฟิง ฉันรู้ว่านายมีความแค้นกับเขา และรู้ว่านายไม่มันวันปล่อยมันไป แต่นายต้องจำเอาไว้ ฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งมาก ต้องระมัดระวังอย่างดี！”

สือโพ่จุนรู้ดีว่าหลังจากเฉินเฟิงอ่านข้อมูลแล้วจะมีปฏิกิริยายังไง เขากลัวเฉินเฟิงจะไม่สามารถข่มความโกรธได้ จึงเขียนตัวหนังสือเล็กๆเตือนเขา

รู้มานานแล้วว่าตอนนั้นเย่หนานเทียนถูกหลายกองกำลังรุมโจมตี หนึ่งในคนที่ทำร้ายจนขาของเย่หนานเทียนหักก็คือองค์กรนักฆ่าของวิลเลียม

เมื่อศัตรูมาเจอหน้ากัน เจ็บใจเป็นพิเศษ เขามั่นใจ ถ้าเฉินเฟิงเจอกับวิลเลียม ต้องไม่ยอมแพ้จนกว่าจะตายแน่นอน ความแค้นระดับนี้เพียงพอที่จะทำให้เฉินเฟิงบ้าคลั่ง พวกเขาสองคนมีแค่คนเดียวเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอดลงมาจากเวที

"ดี！ดี！ดี！วิลเลียมใช่ไหม? ฉันรอนายมานานแล้ว！”

เฉินเฟิงหรี่ตาลง แต่กลับไม่สามารถบดบังเจตนาฆ่าในแววตาของเขาได้ เห็นข้อมูลของวิลเลียม เฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะนึกถึงสภาพของเย่หนานเทียน ความแค้นนี้ ใหญ่โตมโหฬาร

หอคอยลอนดอนมีชื่อเสียงมาก มันไม่ได้เป็นแค่อาคารเท่านั้น เมื่อหลายปีก่อนมีองค์หญิงองค์ชายมากมายถูกขุมขังเอาไว้ที่นี่ติดต่อกัน แต่ว่าเรื่องนี้ก็ผ่านมานานแล้ว

ตอนนี้ หอคอยลอนดอนเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ทั้งยังเป็นมรดกโลกอีกด้วย ที่แห่งนี้แบ่งเป็นสองโซน โซนหนึ่งเป็นที่อยู่ของสมาชิกราชนิกุลของประเทศอังกฤษ ส่วนอีกโซนหนึ่งเปิดสาธารณะ ให้คนเข้ามาเยี่ยมชม

กลางคืน เวลาประมาณหนึ่งทุ่ม บนท้องถนนเต็มไปด้วยไฟ ครึกครื้นเป็นอย่างมาก เฉินเฟิงมาถึงโรงแรมฮิลตันตรงเวลา

เฉินเฟิงเดินออกมาจากห้องพักในโรงแรม ตรงห้องโถงมีหน่วยรบพิเศษสิบนายรอเอาไว้

"สวัสดีครับคุณเฉิน พวกผมรับผิดชอบรับคุณไปเข้าร่วมงานวันเกิดขององค์หญิงแอนนี่！”

หัวหน้าของหน่วยรบพิเศษ น้อมทำความเคารพเฉินเฟิงเล็กน้อย ท่าทีของเขาเคารพเฉินเฟิงอย่างมาก