ลูกเขยมังกร นิยาย บท 794

ใช่แล้ว！

เฉินอิงโรผู้ไม่ธรรมดาคุ้มคลั่งไปแล้ว

ก่อนที่การแข่งขันศิลปะการต่อสู้จะเริ่มขึ้น เฉินโป๋ยุงคิดจะใช้ประโยชน์จากตระกูลจิ่งในการกำจัดเฉินเฟิง จิ่งเซิ่งแห่งตระกูลจิ่งไปสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายกับเฉินเฟิง ปรากฏว่าจิ่งเซิ่งผู้ที่รบแพ้ โดนเฉินเฟิงกระทืบซะหัวเละเทะไปหมด ตายตกไปตามกัน

หลังจากที่เฉินอิงโรผู้ที่รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลรู้เข้า ก็ขาดสติ ปากบ่นพึมพำ เงยหน้าขึ้น สองตาแดงก่ำ สีหน้าบิดเบี้ยว คว้าพยาบาลที่อยู่ข้างๆตะโกนขึ้น ：เฉินเฟิงตายแล้ว！ในที่สุดเฉินเฟิงก็ตาย！

การตายของจิ่งเซิ่งเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเฉินอิงโร

วันนี้ เฉินโป๋ยุงอาศัยกำลังของครอบครัว ส่งเฉินอิงโรไปรักษาที่โรงพยาบาลประสาทที่ขึ้นชื่อของเมืองเยี่ยนจิง

แต่ว่า พอเฉินอิงโรฟื้นขึ้นจากยากล่อมประสาท ก็ได้แต่ตะโกนคำรามก้องอยู่แบบนี้：เฉินเฟิงตายแล้ว！เฉินเฟิงตายแล้ว！ฮ่าๆๆๆ เฉินเฟิงในที่สุดแกก็ตาย！

เฉินอิงโรที่เสียสติไปนาน จัดการดูแลชีวิตตัวเองไม่ได้แม้แต่น้อย

เฉินโป๋ยุงพ่นบุหรี่ออกมาคำโต แล้วถอนหายใจลึกๆ

เฉินเฟิงคนก่อนสำหรับเฉินโป๋ยุงแล้ว ก็แค่แข็งแกร่งกว่าคนในกลุ่มเดียวกันก็เท่านั้น

แต่ว่าตอนนี้ พอเฉินเฟิงได้เป็นแชมป์เปี้ยนศิลปะการต่อสู้ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ตอนนี้อยากจะหาเรื่องเฉินเฟิง ก็ต้องคิดให้ดี อย่างไรเสียเฉินเฟิงในตอนนี้ไม่เหมือนก่อนหน้าแล้ว

“เพล้ง~！”“เพล้ง~！”

ในตอนที่เฉินโป๋ยุงกำลังครุ่นคิดนโยบายการรับมือนั้น ด้านนอกประตูก็มีเสียงดังกังวานมา จากนั้นก็เป็นเสียงเดินของรองเท้าส้นสูง

เฉินโป๋ยุงฟังออก ว่าเจ้าของเสียงฝีเท้านั้นรีบร้อนมาก เสียงฝีเท้าดังมาแต่ไกลแล้วมาหยุดลงใกล้ๆ

ประตูห้องหนังสือถูกคนด้านนอกผลักเข้ามา คนที่มาคือภรรยาของเฉินโป๋ยุง——หวังซิ่วเหมย

“แคก~！”“แคก~！”

ควันบุหรี่ที่โชยมาทำให้หวังซิ่วเหมยรู้สึกไม่ค่อยสบาย ไอพลาง ใช้มือโบกพัดหน้าจมูก

“มีอะไรหรือเปล่า”เฉินโป๋ยุงมองและถามภรรยาที่อยู่ตรงหน้า

หวังซิ่วเหมยใช้มือปิดปาก พูดเสียงอู้อี้“โรเอ๋อร์หายดีแล้ว”

“ว่าไงนะ หายดีแล้ว หมายความว่าไง”เฉินโป๋ยุงตะลึง เขาพอจะเดาออกว่าภรรยาต้องการจะพูดอะไร แต่ก็ไม่แน่ใจ

“ฉันบอกว่า อาการป่วยของโรเอ๋อร์ดีขึ้นแล้ว เจ้าตัวสบายดีแล้ว”น้ำเสียงของหวังซิ่วเหมยตื่นเต้น

เฉินโป๋ยุงดีใจลิงโลด ไม่รู้ตัวว่าบี้บุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่เมื่อไหร่

“เป็นมายังไง ทำไมอาการป่วยของโรเอ๋อร์ถึงจู่ๆดีขึ้น”

“ดูคุณพูดเข้าสิ คุณอยากให้ลูกสาวอยู่ในโรงพยาบาลบ้าไปตลอดหรือไงคะถึงจะพอใจ”หวังซิ่วเหมยกลอกตาขาวมองเฉินไป๋ยุงอย่างตำหนิ พูดขึ้น“เราออกไปพูดด้านนอกกันดีกว่า”

พูดจบ หวังซิ่วเหมยจึงหมุนตัวเดินจากไป

“เหล่าเฉินคะ เมื่อก่อนตระกูลจิ่งเคยติดหนี้บุญคุณตระกูลเฉินของเราอยู่ และครั้งนี้ตระกูลจิ่งก็ทำงานที่รับปากเราไม่สำเร็จ และจิ่งเซิ่งของตระกูลจิ่งก็ตายด้วยน้ำมือของเฉินเฟิงไม่ใช่หรือคะ พวกเราแค่จุดไฟกระพือให้อีกนิดหน่อย ฉันไม่เชื่อว่าพวกเขาจะรามือ”หวังซิ่วเหมยพูดความคิดตัวเองออกมา

เฉินโป๋ยุงหรี่ตา กัดฟัน

“ตกลง”

อีกด้านหนึ่งของเมืองเยี่ยนจิง พื้นที่ตระกูลจิ่งกว้างใหญ่ไพศาล

จิ่งหยูนเฟิงเรียกสมาชิกครอบครัวมารวมตัวกัน เรียกประชุมสำคัญ ในกลุ่มนี้ มีสายของจิ่งหยูนหลินด้วย

“วันนี้ ที่ผมเรียกทุกคนมาประชุมสมาชิกครอบครัว มีเพียงสาเหตุเดียว：ก็คืออยากจะหารือกับทุกคนเรื่องกำจัดไอ้สวะเฉินเฟิง！”

“ต่อไปขอให้ซื่อหมิงบอกกล่าวสถานการณ์ของเฉินเฟิงให้ทุกคนรับทราบ”จิ่งหยูนเฟิงแสดงท่าให้จิ่งซื่อหมิงขึ้นมาบรรยาย

“เชื่อว่าทุกท่านได้รับทราบโดยวิธีต่างๆนานาแล้ว เฉินเฟิงได้เป็นแชมป์เปี้ยนการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก อีกอย่าง ในการแข่งขันแมชสุดท้าย เขาได้ทำสถิติใหม่ ได้เข้าสู่ระดับกลาง”จิ่งซื่อหมิงชะงัก พูดขึ้น“การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ เดิมทีเราจะใช้โอกาสในการในการแข่งขันจู่โจมฆ่ามันเสียหน่อยแต่ก็ล้มเหลว”

จิ่งซื่อหมินพูดต่อ“จากข่าวล่าสุดในตอนนี้ เฉินเฟิงได้กลับไปหวาเซี่ยเรียบร้อยแล้ว การตายของเสี่ยวเซิ่งก่อนหน้า ตระกูลจิ่งของเราก็ได้เข้าสู่กระบวนการไม่ตายไม่เลิกรากับเฉินเฟิ่งเรียบร้อย จากนิสัยของเจ้านั่น คราวนี้ตระกูลจิ่งของเราก็คงต้องเผชิญกับอันตรายครั้งใหญ่”

พอจิ่งซื่อหมิงพูดจบ บรรยากาศทั้งห้องประชุมก็เงียบขึ้นอย่างประหลาด

ผู้คนในห้องประชุม ไม่มีใครกล้าแสดงความเห็นอะไรทั้งสิ้น ทุกคนที่มานั่งในนี้ได้ล้วนเป็นยอดคน แต่พอรู้พัฒนาการฝีมือของเฉินเฟิงแล้ว ต่างก็รู้ว่าจะเอาชีวิตเขาก็จะต้องแลกด้วยมูลค่ามหาศาล

“ก่อนที่ผมจะเรียกทุกคนมารวมตัวประชุมกัน เฉินโป๋ยุงแห่งตระกูลเฉินก็อดใจไม่ไหวโทรหาผมก่อนแล้ว เขาโทรมาขอร้องว่าไม่ว่าจะใช้วิธีอะไรก็ตาม ก็ต้องกำจัดเฉินเฟิงให้ได้”จู่ๆจิ่งหยูนเฟิงก็พูดขึ้นว่า“คิดว่าทุกท่านที่นั่งอยู่ที่นี่คงจะรู้ดี ก่อนหน้านี้นานมาแล้ว ตระกูลจิ่งของเราติดหนี้บุญคุณตระกูลเฉินไว้มาก จึงทำให้ตระกูลจิ่งอยู่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้”