Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 1008

"อยากตายใช่ไหม!"

วิญญาณหอคอยเปล่งเสียงเย็นชาออกมา แดนทะลุเทพระดับหนึ่งก็เป็นแค่มดตัวเล็กๆเท่านั้น ยังกล้ามาครอบครองเขาอีก!

เมื่อโลหิตสามหยดพุ่งเข้าไปในชั้นที่หนึ่งของหอผนึกปีศาจ จู่ๆก็มีสัตว์อสูรที่อยู่ในชั้นที่หนึ่งค่อยๆปรากฏตัว ราวกับพวกมันฟื้นคืนชีพ กลายเป็นสัตว์อสูรที่มีเลือดเนื้อ มันแปลกประหลาดมากๆ!

เมื่อมีมังกรเทพพุ่งขึ้นไปในท้องฟ้าเพื่อรองรับสายฟ้า ทำให้ฟ้าดินเกิดการเปลี่ยนแปลง

มีพญาหงส์ที่พุ่งออกมาจากเปลวไฟ มันฟื้นคืนชีพจากเปลวไฟ มันขยายปีกออกมา ทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน

มีพยัคฆ์ขาวเงยหน้าคำราม และเหยียบมิติจนแตกสลาย

มีกิเลนปรากฏตัว พลังของมันสะเทือนฟ้าดิน……

สัตว์อสูรจำนวนมาก ราวกับพวกมันมีชีวิตจริงๆ

มีพลังที่มาจากยุคโบราณกาลค่อยๆกระจายออกไป และกลายเป็นภาพวาดอย่างหนึ่ง

ในภาพวาดนั้น มีเจดีย์สีดำพุ่งลงมาจากท้องฟ้า ชั้นที่หนึ่งของมันทำงาน ทำให้มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น เทพมารจำนวนมหาศาลโดนมันเผาจนกลายเป็นจุณ

ชั้นที่สองทำงาน มันสามารถแผดเผาภูเขาต้มทะเลเดือด ทำให้พื้นดินแตกสลาย บนท้องฟ้ามีเทพปรากฏตัว ร่างกายของพวกมันสูงพันฟุตและมีสายฟ้าอยู่รอบๆ ก้อนเมฆกลายเป็นบันได แต่เมื่อกระแทกกับเจดีย์สีดำแล้ว ร่างกายของพวกมันแตกสลายและมีเลือดสดสาดกระเซ็นราวกับฝนเลือด

ภาพวาดถึงตรงนี้ก็หยุดลง

ชายชราชุดดำตกตะลึงมากๆกับภาพวาดอันนี้ เขาตะโกนราวกับตัวเองกลายเป็นคนบ้า เลือดของเขาไหลออกมาจากเจ็ดทวาร มีควันสีดำพุ่งออกมาจากศีรษะของเขา เขาโดนภาพวาดที่อยู่ด้านหน้าแผดเผาจิตวิญญาณ!

ศพของเขาโดนหอผนึกปีศาจดูดเข้าไป

"หนีเร็ว!"

วิญญาณหอคอยจับเย่เซิ่งเทียนกับเย่ว์อิ่นหลงเอาไว้ จากนั้นก็พุ่งไปในมิติและหายตัวไป

เมื่อพวกเขาหายตัวไปได้ไม่นาน สถานที่ตรงนี้ก็มีชายชุดดำหลายคนปรากฏ ทั้งหมดเป็นยอดฝีมือแดนทะลุเทพ

ชายชุดดำเหล่านี้สบตากัน มีคนหัวเราะออกมาทันที

พวกเขาต่างรู้ดีว่าตัวเองมาที่นี่เพื่ออะไร

มีคนพูดแนะนำ:"ทุกท่าน พวกเราร่วมมือกันดีไหม? ถ้าต้องล่วงเกินผิดใจกับสรวงสวรรค์ ด้วยพลังของพวกเราเอง คงจะสู้สรวงสวรรค์ไม่ได้อยู่แล้ว"

มีคนยิ้มอย่างเย็นชา:"ฮ่าๆๆ พวกเราไม่ต้องกลัวอะไรเลย? ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพวกนายเป็นใครกันแน่? บางทีอาจจะมีเพื่อนเก่าๆอยู่ตรงนี้ก็ได้"

มีคนเปล่งเสียงเย็นชาออกมา

"ดูเหมือนไอ้เฒ่าที่หลบซ่อนตัวอยู่จะมีเยอะอยู่เหมือนกัน พวกมันถูกเย่เซิ่งเทียนปลุกให้ตื่นแล้ว ยุคแห่งการแย่งชิงนั้น มันได้เริ่มขึ้นแล้ว"

มีคนบางส่วนไม่ได้เอ่ยปากพูด เพราะกลัวว่าฐานะของตัวเองจะถูกเปิดเผย

ในเวลานี้ ฐานะของใครถูกเปิดเผยก่อน คนๆนั้นจะตายเร็วที่สุด

เพราะมวลสารทิพย์มีจำนวนจำกัด ถ้าคู่แข่งตายไปคนหนึ่ง โอกาสที่ตัวเองจะได้มันก็เพิ่มสูงขึ้น

"อย่าหลบซ่อนตัวอีกเลย ทุกคนต่างรู้ดีว่ามาที่นี่เพื่ออะไร อายุของพวกเราก็เหลือไม่มากแล้ว โอกาสเพียงหนึ่งเดียวก็อยู่บนตัวของเย่เซิ่งเทียน ถ้าพวกเรายังต่อสู้กันอีกก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย พวกเราต้องจับตัวเย่เซิ่งเทียนให้ได้ก่อน จากนั้นก็มาตกลงกัน!"

คนพวกนี้ไม่ยอมเลิกราสักที

อย่าให้ฉันรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร มิฉะนั้นเขาจะฆ่าล้างลูกหลานของพวกมันให้สิ้นซาก

ตอนนี้คนของตระกูลลี้ลับ เย่เซิ่งเทียนก็ไม่เชื่อใจพวกเขาเหมือนกัน

โดยเฉพาะไอ้เฒ่าที่ฝึกฝนถึงแดนทะลุเทพ พวกเขาทุกคนเหมือนกับคนบ้า

บางทีคนของตระกูลเหย้ก็อาจจะปกปิดฐานะและไล่ฆ่าตัวเองด้วย

เรื่องเหล่านี้ใครจะไปรู้

ต้องระมัดระวังตัวให้มากๆ!

"ไอ้เฒ่าพวกนี้ รอให้ข้ามีพลังที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ก่อน ฉันจะไปฆ่าพวกแกทีละคน!"

เย่ว์อิ่นหลงด่าออกมาทันที เขาฝึกฝนอย่างยากลำบากกว่าจะเป็นยอดฝีมือแดนฉ่องทิพย์ขั้นยอดและคิดว่าตัวเองเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งมากๆแล้ว

ก่อนที่เขาจะออกจากดินแดนสังหารเทพนั้น เขารู้สึกตื่นเต้นดีใจมากๆ

แต่เมื่อออกมาแล้ว เขาก็เจอยอดฝีมือแดนทะลุเทพจำนวนมาก ทำให้เขารู้สึกโศกเศร้าทันที

เขายังนึกว่าตัวเองอยู่ในดินแดนสังหารเทพหลายร้อยปีแล้ว!

เย่เซิ่งเทียนพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน:"ไม่ต้องรีบร้อน อนาคตข้างหน้า ฉันจะฆ่าพวกมันทุกคน!"