Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 103

เสียงตวาดโกรธของหนานกงหัว ไม่ได้ทำให้เย่เซิ่งเทียนสั่นไหวเลยสักนิด

หนานกงหยู่กล้าแตะต้องภรรยาของตัวเอง เขาตายหนึ่งหมื่นครั้งก็ไม่มากเกินไป

ความรุนแรงทางอินเทอร์เน็ต น่ากลัวกว่าการฆาตกรรม!

เย่เซิ่งเทียนมองดูหนานกงหัว และพูดต่อว่า: "ลูกชายของแกบริสุทธิ์ หรือว่าภรรยาของฉันไม่บริสุทธิ์งั้นเหรอ? เพราะว่าความขัดแย้งเล็กน้อยในการประชุมเสนอราคา ลูกชายของแกทำร้ายภรรยาของฉันอย่างเหิมเกริมได้เหรอ? หนานกงหัว เห็นแก่ที่แกเป็นพ่อคน ฉันถามแกอีกครั้ง แกรู้ผิดหรือยัง?"

เกาเจี๋ยมองไปทางเย่เซิ่งเทียนด้วยความประหลาดใจ

เจ้าเทพ ไม่นึกเลยว่าจะใจอ่อนครั้งหนึ่ง

เป็นไปได้ยังไง?

นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

ทำให้คนไม่อยากเชื่อ!

เจ้าเทพผู้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ไม่นึกเลยว่าจะให้โอกาสตระกูลหนานกงครั้งหนึ่ง

หรือว่า เจ้าเทพเป็นเพราะว่าซือซือ ดังนั้นจึงได้ยอมให้โอกาสตระกูลหนานกงครั้งหนึ่งเหรอ?

ใช่แล้ว ตอนนี้เจ้าเทพก็เป็นพ่อคนแล้ว

เห็นสภาพแบบนี้ของหนานกงหัว เขาก็ถูกสะกิด

"หนานกงหัว ยังไม่คุกเข่าลงแสดงความขอบคุณอีก!!"

เกาเจี๋ยตะโกนอย่างเคร่งขรึม

เจ้าเทพใบหน้าเย็นชาไร้อารมณ์มาโดยตลอด ไม่เคยไว้หน้าใครทั้งนั้น

เพราะว่า ไม่มีคนไหนมีสิทธิ์ ทำให้เจ้าเทพไว้หน้าได้

แต่ว่าตอนนี้ เจ้าเทพยอมให้โอกาสกับหนานกงหัวที่เป็นพ่อเป็นกันครั้งหนึ่ง

นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้น!

"เลขาเกา เย่เซิ่งเทียนฆ่าลูกชายของฉัน คุณยังให้ฉันคุกเข่าแสดงความขอบคุณเขา!!! ทำไม!! ฉันจะโทรหาเลขาเวิน ฉันจะไปตรงหน้าของเจ้าเทพ ขอให้เขาทวงความยุติธรรมให้กับฉัน!"

หนานกงหัวตะโกนอย่างสลดใจ: "ถ้าเจ้าเทพไม่ทวงความยุติธรรมให้ฉัน ฉันหนานกงหัวจะใช้ทรัพย์สมบัติของครอบครัว และบั้นปลายชีวิตทั้งหมด ก็จะต้องฆ่าเย่เซิ่งเทียน ล้างแค้นให้กับลูกชายของฉัน!!"

"งั้นแกก็โทรซะ"

น้ำเสียงของเย่เซิ่งเทียนเย็นชาลง

ตั้งแต่ที่อยู่กับซือซือ เขาไม่ได้อาฆาตพยาบาทหนักหน่วงขนาดนั้นแล้ว

ไม่อย่างนั้น ถ้าตามความอาฆาตพยาบาทก่อนหน้านี้ของเขา ไม่ให้โอกาสหนานกงหัวพูดด้วยซ้ำ

ไม่นาน เวินเฉินมาถึง

หนานกงหัวพุ่งเข้าไป คุกเข่าอยู่บนพื้นโดยตรง และร้องไห้เศร้าโศกอย่างมาก: "เลขาเวิน คุณต้องตัดสินให้กับผมนะ ลูกชายของผมถูกเย่เซิ่งเทียนและเกาเจี๋ยฆ่า คุณต้องตัดสินให้ผมด้วยนะ"

เวินเฉินเตะหนานกงหัวกระเด็นออกไป และพูดอย่างเยือกเย็นว่า: "นั่นเป็นเพราะลูกชายของแกสมควรตาย!"

แหวะ

หนานกงหัวถูกเวินเฉินเตะจนกระอักเลือกออกมา แต่เขาทั้งคนก็มึนงง

ขนาดเวินเฉิน ก็ไม่ตัดสินให้กับตัวเองเหรอ?

"ทำไม? ทำไม!!"

หนานกงหัวลุกขึ้นมา และตะโกน: "เย่เซิ่งเทียนแค่เคยบังกระสุนให้เจ้าเทพ พวกคุณทำไมต้องปกป้องเขาขนาดนี้ด้วย! ลูกชายของผมตาย ลูกชายของผมเลยนะ!! เย่เซิ่งเทียนต่างหากที่เป็นฆาตกร! ผมไม่ยอม ผมไม่ยอม!!! ผมจะเจอเจ้าเทพ ผมจะเจอเจ้าเทพ!!!"

เวินเฉินไม่ได้สนใจเขา และพูดกับเย่เซิ่งเทียนด้วยความเคารพ: "เจ้าเทพ คุณได้โปรดสั่งการด้วยครับ"