Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 214

คนอื่นๆต่างก็อึ้งกันไปหมด สีหน้าของพวกเขาดูแปลกไป?

ยัยผู้หญิงดง่คนนี้เป็นใครกัน?

ไป๋เฉินยังไม่ทันได้พูดอะไร หงเสี่ยวเหมยก็จับมือซุนผิงแล้วพูดว่า "พี่ผิง มาด้วยเหรอคะ เพื่อนร่วมชั้นของฉันชอบคุณมากๆ เธอยืนกรานที่จะขอให้ฉันแนะนำให้คุณรู้จักกับเธอ เธอหน้าตาสวยมากๆ จะต้องมีคนชอบแน่ๆค่ะ"

ความหมายของหงเสี่ยวเหมยชัดเจนอย่างมาก เธอกำลังชักชวนให้เกิดเรื่องชู้สาว!!

ไป๋เฉินและคนอื่นๆดูตกตะลึง จนไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกมาแล้ว!

เธอกล้าที่จะชักชวนภรรยาของอาจารย์เย่ไปมีเรื่องชู้สาวต่อหน้าอาจารย์เย่งั้นเหรอ??

เธอช่างใจกล้าจริงๆ! กล้ามาก!

ฉันนับถือเธอจริงๆเลย!

หงเสี่ยวเหมยยังคงพูดต่อไปว่า "สามีของเพื่อนร่วมชั้นฉันเป็นแค่คนไม่เอาไหน ไร้ประโยชน์ เป็นแมงดาที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงก็เท่านั้น ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอกค่ะ..."

เธอพูดออกมาเช่นนี้ แต่ว่าไป๋เฉินทนไม่ไหวแล้ว และบรรดาดาราหนุ่มหน้าใหม่ที่เคยดูถูกเย่เซิ่งเทียนเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

เธอหมายความว่ายังไงกัน?

มันไม่ง่ายเลยที่พวกเราจะมีโอกาสมาขอโทษอาจารย์เย่ แล้วเธอมาพูดแบบนี้กับพวกเราหมายความว่ายังไง?เธอตั้งใจจะทำร้ายพวกเรางั้นเหรอ?

โดยเฉพาะซุนผิงที่มีสีหน้าหวาดกลัวมากๆ

เมื่อกี้เธอก็เกือบจะตายอยู่แล้ว ตอนนี้ก็มาถูกหงเสี่ยวเหมยดึงไว้อีก ทั้งฟังเธอดูหมิ่นอาจารย์เย่ขนาดนี้ แล้วยังฟังหล่อนชักจูงภรรยาของอาจารย์เย่ทำเรื่องชู้สาวอีก!

ให้ตายเถอะ!

พ่องมึง!

เธอคิดว่าฉันน่าอนาถไม่พองั้นเหรอ อยากให้ฉันต้องตายรอบหนึ่งจริงๆใช่ไหม?

เธอมันร้ายจริงๆ ฉันไปทำอะไรให้เธอ ทำไมเธอมาทำกับฉันแบบนี้!!

เธอกลัวว่าอาจารย์เย่จะไม่ฆ่าฉันหรือว่ายังไง?

ซุนผิงโกรธมาก เตะหงเสี่ยวเหมยที่เอวอย่างแรงทำให้เธอจนล้มหน้าคะมำ และด่าว่า "กล้าดูถูกอาจารย์เย่ เธออยากตายหรือไง? เธอเป็นใคร ฉันรู้จักเธองั้นหรอ?"

เธอรู้สึกถึงความน่ากลัว ความกลัวที่มาจากก้นลึกจิตวิญญาณของเธอ!

เพื่อปกป้องเย่เซิ่งเทียน ไป๋เฉินและซุนผิง ถึงขั้นที่ลงมือทำร้ายเธอโดยไม่สนภาพลักษณ์ของตัวเอง!

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เย่เซิ่งเทียนเป็นแค่สามีแต่งเข้าบ้านไม่ใช่เหรอไง? ทำไมไป๋เฉินและซุนผิงถึงกลัวเขาขนาดนั้น!

หงเสี่ยวเหมยตกใจกลัวจนร้องไห้ แต่เมื่อเปรียบเทียบกับความกลัวของเธอแล้ว เธอรู้สึกเสียใจมากกว่า!

ถ้าเมื่อกี้เธอไม่พูดคำพวกนั้นออกมา จากความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับหวางซีแล้ว หวางซีต้องช่วยเธอแน่นอน

แม้ว่าตัวเองจะรังเกียจหวางซีมากแค่ไหน แต่หากแค่ทำตัวเป็นปกติ เช่นนั้นก็จะได้ผลประโยชน์อย่างสูง

แต่ตัวเองไม่ได้ทำแบบนั้น!!!

โอกาสที่หายากขนาดนี้ ถูกตัดทิ้งไปด้วยน้ำมือของตัวเอง!

หงเสี่ยวเหมยยิ่งคิดยิ่งเสียใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บใจ เธอคุกเข่าลงบนพื้นและอ้อนวอนขอความเมตตา "หวางซี ฉันผิดไปแล้ว ฉันขอโทษจริงๆ ฉันไม่ควรพูดแบบนั้นเลย ฉันมันปากไม่ดีเอง ฉันมันไร้ยางอาย เห็นแก่ที่เราเคยเป็นรูมเมทกัน เธอยกโทษให้ฉันเถอะ ให้โอกาสฉันอีกครั้ง ฉันไม่ควรต่อว่าสามีของเธอ ไม่ควรดูถูกเธอ ได้โปรดเธอช่วยขอร้องสามีของเธอให้ยกโทษให้ฉันด้วยนะ "

หวางซีทนดูไม่ไหวแล้ว เธอกำลังจะพูด เย่เซิ่งเทียนก็พูดขึ้นก่อน "ทำตัวเองทั้งนั้น ซีเอ๋อร์ คนแบบนี้ ไม่คุ้มค่าที่จะให้เธอไปเมตตา"