Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 267

สมควรตาย สมควรตาย!!

หานเฟิง นี่มึงคิดจะฆ่าเจ้าเทพ!!

แม่มึงสิวะ!

พวกเราถูกไอ้ชาติหมานี่เล่นงานจนแย่เลย!!

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพวกโง่อย่างนี้ในโลกบู๊ พวกเราก็คงไม่มายังเมืองเฉียนถัง!!

เหวินปิงหัวหน้าสมาคมการค้าเจียงหนานกับหลู่หมิงรองหัวหน้า ก็ด่าขึ้นมาในใจ!

ด่าโคตรพ่อโคตรแม่ของสามปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ออกมาหมด แต่ตอนนี้พูดอะไรมันก็สายไปแล้ว

ภัยธรรมชาติยังพอรอดไปได้ แต่กรรมที่ก่อขึ้นมาเองยากจะรอด

เหวินปิงกับหลู่หมิง มองเห็นเท้าของเย่เซิ่งเทียนมาปรากฏตรงหน้าตนเอง หัวก็ยิ่งก้มต่ำลงไปจนถึงพื้น หวังแค่ว่าเจ้าเทพเจ้าไว้ชีวิตของพวกเขา

เสียงหล่อๆ ดังเข้าไปในหูของพวกเขา แฝงไปด้วยความโมโหเล็กน้อย "พวกมึง แข่งกันทำธุรกิจ ก็เป็นเรื่องปกติ แต่พวกมึงใช้อำนาจไปบีบคนอื่น ใช้กำลังตนเองไปเล่นงานคนอื่น ช่วยคนแข็งแกร่งรังแกคนอ่อนแอ"

"ตอนนี้ กูมาแล้ว"

เสียงของเย่เซิ่งเทียนสูงขึ้น ตะโกนอย่างโมโหว่า "กู เย่เซิ่งเทียน ก็ใช้กำลังรังแกคน ใช้อำนาจบีบบังคับคนเหมือนกัน!พวกมึงมีใครใหญ่กว่ากูบ้าง!พวกมึงมีใครมีอำนาจเหนือกว่ากูบ้าง!!พวกมึงทำเอาเจียงหนานที่สงบสุข วุ่นวายและเต็มด้วยไฟสงคราม พวกมึงมีโทษหนักไม่ควรได้รับการละเว้น ตายไปก็ไม่เสียดาย!!"

"คืนนี้ กูเย่เซิ่งเทียน ก็มาใช้อำนาจรังแกคนเหมือนกัน และรังแกคนที่อ่อนแอกว่าเหมือนกัน!!"

"มีใครไม่ยอม! ใครไม่กลัว!!"

ติกตอกๆ !เวลาผ่านไป

คนในเหตุการณ์ทั้งหมด ตกใจกับคำพูดนี้จนหน้าเสีย ดูไม่ได้เลย

คนพวกนี้กลัวจนปอดแหกไปใหญ่มากกว่าเดิม อึฉี่ราดออกมาหมด ตาเหลือกเป็นลมสลบกันไป

เย่เซิ่งเทียนเอาก้นบุหรี่โยนใส่หน้าเหวินปิง แล้วก็ใช้เท้าถีบไปที่หัวไหล่ของเหวินปิงและหลู่หมิง ทำเอาหัวไหล่ของทั้งสองคนแตกละเอียด แล้วพูดอย่างโมโหว่า "เหวินปิง หลู่หมิง พวกมึงมีความผิดอะไร!!"

ความเจ็บปวดจากกระดูกแตก ทำเอาคนตัวใหญ่สองคนดิ้นพล่าน

แต่ว่า พวกเข้าไม่กล้าตะโกนร้องเจ็บออกมา!

"หุบปาก!"

ทันใดนั้นเอง ทุกคนก็ตกใจจนตัวสั่น แล้วก็เงียบลงทันที

เย่เซิ่งเทียนยิ้มเย็นพูดว่า "ตอนที่พวกมึงดูดเลือดเนื้อชาวบ้าน เคยคิดว่าจะมีวันนี้ไหม!ตอนที่พวกมึงไม่เกรงกลัวกฎหมาย เคยนึกถึงว่าจะมีเวรกรรมมาตามทันไหม!ตอนที่พวกมึงทำเรื่องชั่วช้ากันอยู่ เคยเกรงกลัวกันบ้างไหม!!"

พูดจบ เย่เซิ่งเทียนก็ก้าวยาวเดินออกไป

เฉินเทียนป้ายิ้มร้ายๆ พูดว่า "ก่อนหน้านี้พวกมึงอยู่กันสุขสบายแค่ไหน ตอนนี้ก็เจ็บปวดเท่านั้นแหละ!พวกหนอนกินเลือดเนื้อชาวบ้านอย่างพวกมึง เดี๋ยวกูจะตัดหัวพวกมึงเอง!เอาตัวไปให้หมด ใครกล้าขอร้อง ก็ฆ่าที่นี่เลย!"

ตอนนี้ได้ยินแต่คนพวกนี้พยายามเอามือปิดปาก ไม่ให้เสียงร้องไห้ดังออกมา

แต่ละคนก็ถูกทหารที่บุกเข้ามาเอาตัวไปหมด กลัวจนขาอ่อน เดินก็ยังไม่ไหว

พอกลับมาที่บ้านพักในเขตจวนสวรรค์ หวางซียังนอนหลับอยู่ ยังไม่ตื่นขึ้นมา

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้เรียกเธอ

ให้เธอนอนให้สบายแล้วกัน หลายวันนี้ เธอตกใจไปไม่น้อยเลย