Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 341

หัวเวิ่นยีแค่โทรศัพท์สายเดียว ทำให้คนในตระกูลหลี่ตื่นตระหนกอย่างมาก

หลี่เย่าจู่โทรศัพท์อยากจะชดใช้ขอโทษ หัวเวิ่นยีไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ

เหตุผลที่ตระกูลหลี่หวาดกลัวขนาดนี้ หัวเวิ่นยีในแง่มุมหนึ่ง อยู่ในระดับที่ลึกกว่านั้น ยังหวาดกลัวเย่เซิ่งเทียนด้วย!

โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่า เย่เซิ่งเทียนก็คืออาจารย์ของหัวเวิ่นยี หลี่เย่าจู่ตกใจเกือบตายทั้งเป็น!

แต่ไหนแต่ไรมา สิ่งที่คนในโลกหวาดกลัวคือพลังของเย่เซิ่งเทียน กลับไม่เคยคิดมาก่อนว่า ทักษะทางการแพทย์จะแข็งแกร่งกว่าของหัวเวิ่นยี

วิญญาณของหลี่เย่าจู่ก็กำลังสั่นสะเทือน

"พ่อครับ เป็นความผิดของผม ผมไปขอร้องเจ้าเทพและหัวเวิ่นยี จะเป็นหรือตายก็ได้ พ่อขับไล่ผมออกจากตระกูลเถอะ นี่เป็นหายนะที่ผมก่อไว้"

หลี่อิงเจี๋ยทุบขาทั้งสองข้างที่หักของตัวเองด้วยความเจ็บปวด

"พ่อ น้องก็ไม่รู้เหมือนกัน ครั้งนี้ผมไปกับน้องเอง ในเมื่อก่อนหน้านี้เจ้าเทพยกโทษให้กับตระกูลของพวกเรา ครั้งนี้ผมไปชดใช้ ผมเชื่อว่าเจ้าเทพจะยกโทษให้กับน้องชาย"

หลี่อิงหมินพูดอย่างเฉียบขาด

หลี่เย่าจู่มองดูลูกชายทั้งสองคน ยิ้มอย่างขมขื่น และพูดว่า: "พวกเราสามคนพ่อลูกไปด้วยกัน ต่อให้ต้องนำทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวออกมาชดใช้ ขอแค่คนไม่เป็นอะไรก็พอ ที่เหลือพวกแกก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว"

สีหน้าคนในตระกูลหลี่ที่เหลือก็หม่นหมอง ใครก็คาดไม่ถึงว่า ความสัมพันธ์ระหว่าง หัวเวิ่นยีกับตระกูลฟางจะดีขนาดนี้

และในเวลานี้ สิ่งที่เกิดขึ้นในโลก ทำให้ผู้นำประเทศต่างๆหวาดกลัวมากยิ่งขึ้นไปอีก

ณ ดินแดนลึกลับที่9ในทวีปแอฟริกา นี่เป็นดินแดนลึกลับของต้าเซี่ย

เทพสงครามทั้งสองคนของประเทศนัมเบอร์วันออกปฏิบัติการ ยุโรปมีเทพสงครามมาสี่คนดินแดนลึกลับที่9ถูกพวกเขายึดครองไปแล้ว กองทัพต้าเซี่ยที่ประจำการอยู่ที่นี่ แทบจะถูกกวาดล้างทั้งหมด!

จั่วเหวินหวาย พลเอกห้าดาวมีคนอยู่ใต้บังคับบัญชาห้าพันคน ในขณะนี้ข้างกายเหลือเพียงห้าสิบกว่าคน ชุดต่อสู้ของทุกคนแปดเปื้อนด้วยเลือด ยอมตายแต่ไม่ล่าถอย!

"นายพล คุณไปเถอะ คุณไปคนเดียวได้"

"นายพล คุณไปเถอะ ตราบใดที่มีชีวิตอยู่ ย่อมต้องมีความหวัง"

"นายพล พวกเราขอร้องคุณ คุณไปเถอะ"

ยามรักษาการณ์หลายคนคุกเข่าอยู่กับพื้น ขอร้องให้จั่วเหวินหวายออกไป

ร่างกายของพวกเรา มีบาดแผลทั้งหมด ดูไปแล้วทำให้คนสยดสยอง!

รู้ทั้งรู้ว่าต้องตาย นี่ ก็วิญญาณของพลทหารของต้าเซี่ย!

วิญญาณของทหาร!

"พี่น้องทุกคน ฉันจั่วเหวินหวายไม่สามารถพาพวกนายกลับมาได้ แต่ในฐานะพลทหาร ตายในสนามรบ พร้อมจะพลีชีพเพื่อชาติบ้านเมือง ถูกฝังในสนามรบ นี่เป็นเกียรติสูงสุดสำหรับพลทหาร!"

"พี่น้อง ถ้าหากมีคนรอดชีวิตไปได้ ไปเยี่ยมเยียนที่บ้านแทนคนอื่นๆด้วย......."

"พี่น้อง ตายไปพร้อมกับฉัน!"

จั่วเหวินหวายแผดเสียงคำราม ร้องไห้จนน้ำตาไหลเป็นเลือด พุ่งออกไปก่อนคนแรก!

"ฆ่า!!"

"ฆ่าไอ้พวกนี้ให้ตายซะ!"

คนทั้งห้าสิบคนนี้ พุ่งไปเข้า ทางคนนับพันของฝ่ายตรงข้าม!

พระอาทิตย์ตกดินราวกับเลือด และเสียงสังหารก็ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือน