ต้าเซี่ย เมืองเฉียนถัง
สำนักงานจ่งตู
เย่เซิ่งเทียนนั่งหลังโต๊ะทำงาน ไขว่ห้าง และเปิดดูเอกสารอย่างเงียบ ๆ
เวินเฉินเดินเข้ามา และพูดอย่างเศร้าสร้อยว่า: "เจ้าเทพ ผู้บัญชาการจั่วเหวินหวาย ของดินแดนลึกลับที่9ตายในสนามไม่ล่าถอย กระสุนหมดแล้ว เปิดการสู้รบประจัญบาน ด้ามดาบเต็มไปด้วยเลือด ลื่นจนจับไว้ไม่ได้ และตะโกนเสียงดังลั่นฆ่าศัตรู! สุดท้ายโดนฆ่าฟันอย่างโหดร้ายจนตาย! กองทัพสามพันนายใต้บัญชาการ ตายในสนามรบทั้งหมด!"
"ผู้บัญชาการดินแดนลึกลับที่17 ลู๋จ้งเหลียน ยอมตายไม่ยอมแพ้ ฆ่าผู้ส่งสารสามคนติดต่อกัน! ตอนที่ตาย ยังคงยืนอยู่......"
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เวินเฉินน้ำตาไหลแล้ว
เธอก็มาจากสนามรบ รู้ว่าสนามรบนั้นโหดร้ายมากแค่ไหน คำพูดไม่สามารถบรรยายถึงความน่าสังเวชใจและน่าสลดใจในตอนนั้นได้!
โดนศัตรูฆ่าฟันอย่างโหดร้ายจนตาย นั่นเป็นความน่าสังเวชใจแบบไหนกัน!!
ถูกศัตรูตัดหัว ยังคงยืนอยู่ ไม่ยอมคุกเข่าลง เป็นความจงรักภักดียังไง!!
นี่ ก็คือนายพลของต้าเซี่ย!
นี่ ก็เป็นลูกผู้ชายของต้าเซี่ย!!
"ออกคำบัญชาสังหารเลือด บอกกับจ้านอู๋ซวงและเหลิ่งเจว๋ซื่อ ไม่เข่นฆ่าศัตรูให้หมด เขา ห้ามกลับประเทศ!"
"บอกกับเซียวเจิ้นกั๋ว ฉันจะไปถึงทีหลัง"
น้ำเสียงของเย่เซิ่งเทียน สงบนิ่งมาก แต่ดวงตา กลับแวบวับด้วยความเฉียบขาด!
"ค่ะ!"
เวินเฉินคำรามด้วยความโกรธ ไอ้สารเลวพวกนั้นรังแกคนเกินไปแล้ว ฉวยโอกาสที่เจ้าเทพหมดสติ ลงมือกับดินแดนลึกลับหลายแห่งของต้าเซี่ย!
ไอ้สารเลวพวกนั้น ถ้าไม่ทำร้ายจนพวกเขาเจ็บพวกเขาก็ไม่รู้จักกลัว!
เย่เซิ่งเทียนเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็พูดอีก: "ถ้าซีเอ๋อร์ถามเธอขึ้นมา เธอก็บอกว่าฉันเป็นตัวแทนของเจ้าเทพ"
เวินเฉินขมวดคิ้วพูดว่า: "ไม่บอกพี่สะใภ้เหรอ?"
เย่เซิ่งเทียนส่ายหน้า: "ยังไม่ต้องบอก หลีกเลี่ยงไม่ให้พวกเธอวิตกกังวล สถานการณ์ในปัจจุบันยังค่อนข้างซับซ้อน รู้น้อย ก็เป็นการปกป้องพวกเธออย่างหนึ่ง"
เมื่อก่อนนี้เย่เซิ่งเทียนเคยบอกกับหวางซีพวกเธอ ตัวตนของเขา แต่หวางซีพวกเธอคิดว่าเพ้อฝันเกินไป ไม่เชื่อ
หมดสติในครั้งนี้ ทำให้เย่เซิ่งเทียนรู้ตัวว่า ปิดบังพวกเธอ ก็เป็นการปกป้องพวกเธออย่างหนึ่ง
"เวินเฉินเข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะไปแจ้งให้ทางเกาเจี๋ยทราบเดี๋ยวนี้ค่ะ"
สงครามพร้อมที่จะระเบิดออกได้ทุกเมื่อ!
ต่างฝ่ายต่างประหม่าเป็นอย่างยิ่ง!
หากเป็นในอดีต ประเทศนัมเบอร์วันอาศัยว่ากำลังทหารของตัวเองเข้มแข็ง เทพสงครามจำนวนมากมาย แม้ว่าเทคโนโลยีของต้าเซี่ยจะก้าวหน้า กลับไม่ได้ให้ความสำคัญกับต้าเซี่ย
แต่เมื่อเจ้าเทพต้าเซี่ยโผล่ออกมาจากฟากฟ้า ทำให้โลกสยบด้วยตัวคนเดียว ทางต้าเซี่ยนี้ พลังการต่อสู้ระดับสูงของระดับของเทพสงครามก็เริ่มอยู่ในระดับที่เท่าเทียมกับประเทศนัมเบอร์วัน
ประเทศมันเบอร์วันเริ่มที่จะตื่นตระหนกแล้ว ดังนั้นฉวยโอกาสตอนที่เย่เซิ่งเทียนหมดสติ ทำให้เรื่องราวบานปลายใหญ่โตเข้าไปอีก พยายามระงับแนวโน้มสถานการณ์ก้าวหน้าที่กำลังลุกโชนขึ้นของต้าเซี่ย และทำลาย
เพียงแต่ว่าตอนนี้ ระดับเทพสงครามต้าเซี่ยก็มีหลายคน จัดการขึ้นมาก็ไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้นเหมือนเมื่อก่อน
"ไรเดอร์ แกรนหาที่ตายจริงๆน่ะ!"
ได้รับข่าวคราวทางเวินเฉิน หลังจากที่รู้ว่าเจ้าเทพมุ่งหน้ามา เซียวเจิ้นกั๋วก็รู้สึกโล่งใจในทันที มองดูไรเดอร์เทพสงครามสี่ดาวของประเทศนัมเบอร์วันประเทศอเมอย่างหยอกล้อ
ไรเดอร์ยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: "เซียว แกอย่าได้คิดที่จะจากไป แกก็รู้ว่า ตราบใดที่ฉันรั้งแกไว้ พวกเราก็ชนะแล้ว ยังไงซะ ต้าเซี่ยของพวกแก เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของพันธมิตรข้ามชาติของพวกเราได้"
"งั้นเหรอ?"
ทันใดนั้น น้ำเสียงเสียงที่เยือกเย็นมากก็ลอยเข้ามา: "ปีนั้นกดข้าวขาดอาวุธ แค่ใช้ปืนไรเฟิลก็สามารถโจมตีพันธมิตรข้ามชาติของพวกแกจนวิ่งอย่างจนตรอกได้ ตอนนี้ใครให้ความมั่นใจกับพวกแก มาบุกรุกชายแดนของฉันกัน?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...