Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 397

งานวันเกิดของนายท่านใหญ่ครั้งนี้ มีขนาดมโหฬารนัก

ระดับคนอย่างหลี่อิงหมินไม่กล้าแม้แต่จะก่อเรื่องอะไรขึ้น

จนกระทั่งเย่เซิ่งเทียนพูดจบเขาก็ถึงกับอึ้งไป !

ป้าบ ! ป้าบ !

หลี่อิงหมินตบของตัวเองสองครั้ง พูดพึมพำกับตัวเองว่า "นี่เรากำลังสงสัยในตัวคุณเย่ ใต้หล้านี้ยังจะมีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อีก ? นายท่านใหญ่แม้จะเป็นเทพสงครามรุ่นแรก แต่เขาได้เสียชีวิตลงไปแล้ว ตอนนี้คุณเย่ก็คือที่หนึ่งในใต้หล้า !"

หลี่อิงหมินเหลือบมองไปยังแผ่นหลังของเย่เซิ่งเทียนอย่างหวาดกลัว เขารู้ว่าความสงสัยของตัวเองเมื่อสักครู่ทำให้คุณเย่ไม่สบายใจ

เขากัดฟันรีบเดินออกไปด้านนอกทันที !

เมื่อเขาได้ตัดสินใจติดตามคุณเย่แล้ว เรื่องนี้เขาจะต้องทำให้เต็มที่ !

ถ้าคุณเย่ต้องการสร้างความวุ่นวายให้แก่ตระกูลเย่ล่ะก็ ข้าก็จะไม่ถ่วงแข้งถ่วงขา !

ขณะเดียวกัน เย่เซิ่งเทียนที่กำลังโอบกอดซือซือไว้ เดินตามร่างของเย่เสียงเข้ามาอย่างไม่ใส่ใจ ในแววตาของเขากับเต็มไปด้วยความเยือกเย็น สร้างความหวาดกลัวแก่คนอื่นไม่น้อย

"ไอ้หนุ่ม แกหยุดเดี๋ยวนี้นะ!"

ไฉจวิ้นนำบอดี้การ์ดกระโจนออกมาข้างหน้า เมื่อครู่เขารออยู่ที่นี่เพื่อแก้แค้น !

ที่หน้าประตูตระกูลโจว เขาถูกราชาปรับอุดรจอมคลั่งดาบจู่โจมจนลุกลงจากเตียงไม่ได้อยู่ครึ่งเดือน ตอนนี้เขาจึงได้แต่หาโอกาสที่จะแก้แค้นคืน !

จนในที่สุดโอกาสในวันนี้ก็มาถึง

ถ้านักดาบนั่นยังอยู่เขาคงไม่กล้า

แต่วันนี้มันไม่อยู่ เหลือเพียงแค่เด็กน้อยนี่คนเดียว

"ไฉจวิ้น ได้โปรด ช่วยด้วย !"

ร่างจมกองเลือดของเย่เสียงคลานอยู่บนพื้น ราวกับได้เห็นความหวังสุดท้าย รีบคลานเข้าไปหาเขาอย่างบ้าคลั่ง

เย่เซิ่งเทียนไม่สนใจ พลางนำเข็มเงินเล่มที่สองออกมาพุ่งเข้าเจาะร่างของเย่เสียงจนเลือดยิ่งไหลเร็วขึ้น

"พี่ชาย .. พี่ชาย .. ฉันผิดไปแล้ว ฉันคลานต่อ"

เย่เสียงราวกับสุนัขตัวหนึ่ง ได้แต่คลานต่อไปไม่กล้าหยุด

แม้เขาจะอยากตาย แต่เขารู้ดีว่าเย่เซิ่งเทียนคงไม่ยอมให้เขาตายง่าย ๆ หรอก !

"นี่แก..แก..กล้าได้ยังไง นั่นคือเย่เสียงทายาทแห่งตระกูลเย่นะ ! กล้าทำแบบนี้ รับรองไม่ตายดีแน่ !"

ศีรษะของไฉจวิ้นเริ่มชา ขาทั้งสองข้างสั่น กลืนน้ำลายลงต่อพร้อมกับพูดว่า "ไป หักขาของเจ้านั่นทิ้งซะ ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้นอย่าทำลายเธอ เธอไม่ได้ทำอะไรผิด"

ไฉจวิ้นคือทายาทเศรษฐีที่ไม่เอาไหนบริสุทธิ์คนหนึ่ง แต่เขาก็รู้สึกว่าตนเองก็มีหลักการศัตรูของเขาคือเย่เซิ่งเทียน ไม่ใช่เด็กผู้หญิง

เย่เซิ่งเทียนไม่สนใจพญาบู๊ทั้งสอง พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "งั้นหักขาสองข้างเป็นการลงโทษแทนแล้วกัน"