Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 418

ทุกคนตกตะลึงมองไปยังหวางฮัวเฉียง

ใครก็ไม่คาดคิดว่าหวางฮัวเฉียงจะเคยถูกเย่เซิ่งเทียนช่วยชีวิตมาก่อน !

หยวนเวินจินสีหน้าคร่ำเครียด จนเหงื่อเป็นเม็ดไหลออกมา !

เขาคิดมาแล้วทุกอย่าง แต่ไม่คิดว่าทั้งสองจะมีความสัมพันธ์กันแบบนี้ !

ตอนนี้ราวกับว่าใบหน้าของเขากำลังจะหายไป !

ถูกคนพัดไปยังไม่เท่าไหร่ นี่ยังถูกเหยียบซ้ำเข้าไปอีก !

คนที่เขาเรียกมากลับเป็นหนี้ชีวิตเย่เซิ่งเทียน ช่างน่าขายหน้าเหลือเกิน !

ทั้งความอับอาย ทั้งความโกรธ ความรู้สึกต่าง ๆ ทำให้ในใจของหยวนเวินจินราวกับมีใบมีดคอยปั่นป่วน ใบหน้าของเขาได้แต่ร้อนผ่าว

เฉิงเทียนกุ้ยทนกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ไหว พูดออกมาอย่างเย็นชาว่า "หวางฮัวเฉียง นายยังจำกฎขององค์กรได้อยู่หรือเปล่า นายเป็นคนของประเทศนี้ ไม่ใช่สุนัขของคนคนหนึ่ง ! ต่อหน้าผู้คนมากมาย กลับคุกเข่าให้กับลูกนอกสมรส ปากบอกว่าชีวิตนายเป็นของมัน นายมันช่วงไร้วินัยเหลือเกิน !"

"ผบ.ตร.หวาง พวกฉันเข้าใจท่านดี แต่อย่าลืมเสียล่ะว่าท่านคือผู้บัญชาการแห่งต้าเซี่ย ผู้รับผิดชอบความปลอดภัยสูงสุดแห่งต้าเซี่ย !"

"กับลูกนอกสมรส แม้จะเคยช่วยชีวิตท่านไว้ แต่หากเทียบกับประเทศนี้แล้ว มันจะอย่างไรกัน ?"

"ผบ.ตร.หวาง ประเทศนี้เลี้ยงดูท่านมาเพียงเพื่อให้ท่านกลายเป็นสุนัขรับใช้คนคนหนึ่งงั้นหรือ ? ท่านยินดีจะเป็นอย่างนั้นหรือไง ?"

สิ่งที่หวางฮัวเฉียงทำสร้างความโกรธแค้นให้กับทุกคน

คนเหล่านี้ต่างก็พูดหาความชอบธรรม พวกเขาไม่จะทนรอไม่ไหวก็จะเข้าไปตบปากเขา

"ท่านทรยศให้กับประเทศตนเอง กลายเป็นสุนัขรับใช้ลูกนอกสมรสคนหนึ่ง น่าอายเหลือเกินที่ฉันรู้จักท่าน !"

ในเวลานี้ เหล่าเศรษฐีค้นพบหนทาง ด่าทอเขาอย่างรุนแรง

ราวกับว่าทุกคนหลงลืมจุดประสงค์ที่มาตระกูลเย่ไปจนหมด จากเดิมที่ต้องการประจบสอพลอตระกูลเย่

หวางฮัวเฉียงโค้งคำนับอีกหนึ่งครั้งและพูดอย่างเสียใจ "คุณผู้ชาย เจ้าหมาเข้าใจแล้ว"

จากนั้นเขาก็หยิบกระบองขึ้น ฟาดลงไปที่ขาซ้ายและแขนซ้ายของตนเองจนหัก ความเจ็บปวดแล่นผ่านจนใบหน้าซีดเผือด "คุณผู้ชาย เจ้าหมาผิดไปแล้ว"

"ไสหัวไป"

คำพูดของเย่เซิ่งเทียน ไม่ได้ดังและดูสงบ แต่กลับเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน ทำให้คนที่นั่นต่างเกิดความรู้สึกหวาดกลัว !

เพราะคำพูดของเย่เซิ่งเทียน หวางฮัวเฉียงจึงตัดสินใจหักแขนขาของตนเอง !

พวกเขายืนดูภาพตรงหน้าด้วยความสยดสยอง บางคนถึงกับยืนไม่ไหว

บางคนกลัวเย่เซิ่งเทียนจนฉี่ราด

หวางฮัวเฉียงมองดูหยวนเวินจินและคนอื่น ๆ ด้วยใบหน้าซีดเผือด ใบหน้าที่บิดเบี้ยวโหดร้ายพูดขึ้น "เป็นสุนัขงั้นหรือ ? แค่ได้เป็นสุนัขก็เป็นเกียรติของฉันแล้ว แต่น่าเสียดาย แม้สุนัขฉันกลับเป็นไม่ได้ !"