Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 420

อะไรนะ !

ให้รองไจ่เซี่ยงหยวนเรียกคนมาอีกหรือ ?

คิดว่าตนเองเคยช่วยชีวิตหวางฮัวเฉียงและบังคับให้เขาออกไปได้ แล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นหรือ ?

"ให้รองไจ่เซี่ยงหยวนเรียกคนมาที่นี่ มันแน่มากจริง ๆ ต้องบ้าไปแล้วล่ะ !"

บางคนถึงกับพูดไม่ถูก

"คิดว่าผบ.ตร.หวางไม่ลงมือกันมันแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นหรือ ? ให้รองไจ่เซี่ยงหยวนเรียกคนมาอีก นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เห็นคนบ้าอย่างมัน"

บางคนก็ประชด "กล้าบอกให้รองไจ่เซี่ยงหยวนเรียกคนมาที่นี่ มันช่วงกล้าจริง ๆ !"

"ที่นี่คือตระกูลเย่ แค่ลูกนอกสมรสคนเดียว มันชีวิตอยู่มาได้จนถึงตอนนี้ก็เป็นความเมตตาของตระกูลเย่มากแล้ว อยากรู้เหลือเกินว่าทำไมจนถึงตอนนี้ตระกูลเย่ถึงยังไม่ลงมืออีก !"

เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ทุกคนเองต่างก็ตกตะลึง

ใช่แล้ว ทำไมจนถึงตอนนี้ ตระกูลเย่ถึงยังไม่ลงมือสักที ตลอดมามีแค่นายพลเฉิงและรองไจ่เซี่ยงหยวนคอยจัดการอยู่อย่างเดียว !

อีกทั้งทั้งสองก็ไม่ใช่คนของตระกูลเย่นี่

ในบรรดาเหล่าผู้มีอิทธิพลในต้าเซี่ย ผู้ที่อยู่เหนือมาคนทั้งสองก็เหลือเพียงแค่หยิบมือ แต่กระนั้นแล้วทั้งสองก็ยังได้ที่นั่งด้านนอกห้องโถง ไม่สามารถเข้าไปด้านในได้ !

อยากรู้เหลือเกินว่าหากผู้คนที่อยู่ด้านในลงมือ มันจะน่ากลัวขนาดไหน

"ในห้องโถงมีเพียงแค่ตระกูลสูงศักดิ์ทั้งห้าเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้ คนเหล่านั้นล้วนน่ากลัวกว่าคนระดับสูงในต้าเซี่ย อีสานจาง พายัพหม่า หรดีมู่ ลังงาหวาง จงหยวนไป๋ ห้าตระกูลสูงศักดิ์ เหมือนราชวงศ์ที่ยังดำรงอยู่ในสมัยโบราณ"

บางคนกลืนน้ำลาย แววตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

แต่น่าเสียดาย ตระกูลของพวกเขาแม้จะแข็งแกร่ง แต่เมื่อเทียบกับห้าตระกูลสูงศักดิ์แล้ว แทบจะเทียบกันไม่ได้

มีเพียงแค่ตระกูลเย่เท่านั้น ที่มีคุณสมบัติพอจะติดต่อด้วย

และคุณสมบัตินี้ก็มาจากอดีตเทพสงครามที่มอบชัยชนะให้ในครั้งนั้น !

นี่มันเหมือนกับตระกูลเย่ถูกตบหน้าเลย !

เพราะในยุคของเย่จิงหงไม่มีใครเป็นสายเลือดประหลาด จนกระทั่งยุคของเย่ห้าว สายเลือดประหลาดมีเพียงพี่ชายของเขาเท่านั้น แต่น่าเสียดายที่ดันมาเสียชีวิตในสนามรบไปก่อน

ที่ทำให้คิดไม่ถึงก็คือ เย่เซิ่งเทียนมีสายเลือดประหลาด ซึ่งลูกของเขาเองก็มีสายเลือดประหลาดด้วย โดยปกติแล้วสายเลือดประหลาดจะปรากฏตัวออกมาแค่รุ่นละคนเท่านั้น !!

ทุกคนในต้าเซี่ยต่างก็รู้ว่าการที่เย่เซิ่งเทียนได้ปรากฏตัวขึ้นก็เหมือนกับตระกูลเย่ถูกตบหน้า

หยวนเวินจินไม่สนใจคำพูดของคนรอบข้าง เขาจ้องไปยังเย่เซิ่งเทียนด้วยแววตาลึกล้ำ "เย่เซิ่งเทียน พอได้แล้วล่ะ ตระกูลเย่ไม่สนใจนายไม่ใช่เพราะทำไม่ได้ แต่เพราะไม่อยากทำต่างหาก หยุดได้แล้ว ไม่อย่างนั้นเรื่องภายหลังที่ตามมาจะยิ่งซับซ้อน"

"นายก่อความวุ่นวายในงานเลี้ยงไม่พอ ยังสังหารเย่เสียงและหงหยวน จนถึงตอนนี้คุณท่านเย่ก็ยังไม่จัดการกับนาย นายน่าจะรู้ว่านี่คือสิ่งที่คุณท่านเย่ในโอกาสแก่นาย ให้ความสบายใจแก่พวกนายทั้งสองฝ่าย อย่าคิดว่าแม่ของนายเสียไปแล้ว แล้วนายจะเกลียดตระกูลเย่ไปตลอด แม่ของนายเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ไม่มีฐานะอะไร ยังไงก็ไม่สามารถร่วมกับตระกูลเย่ได้ ที่ขับไล่เธอไปตอนนั้นก็ถือเป็นเรื่องดีแล้ว"

"หุบปาก !!"

เย่เซิ่งเทียนที่เงียบมาตลอด เมื่อได้ยินหยวนเวินจินพูดถึงแม่ของตนแบบนี้ ความโกรธของเขาก็ปะทุขึ้น ทันใดนั้นร่างของเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าหยวนเวินจินพร้อมกับง้างมือตบลงไปบนหน้าของเขาอย่างแรง !

"แกเป็นใคร ถึงกล้าพูดถึงแม่ข้า !!"