Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 496

เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋เหวินเซวียน หลี่เซียงหลันก็รู้สึกผิดที่ทำผิด และรู้ว่าเรื่องนี้จะถูกเปิดเผยแล้ว

เพียงแต่เธอคิดไม่ออกว่า ทำไมไป๋เหวินเซวียนถึงต้องการช่วยหวางซีและเย่เซิ่งเทียนล่ะ!

"เซียงหลัน เจ้ากำลังพูดบ้าอะไร!"

เจี่ยงหมิ่นโกรธจัด และทุบตีหลี่เซียงหลันด้วยไม้เท้าในมือของเธอ

ช่างน่าหงุดหงิดจริงๆ จะมีลูกสาวโง่ๆ แบบนี้ได้ยังไง

เรื่องของในวันนี้ ตราบใดที่พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับมัน คุณท่านก็จะเมินเฉย

เรื่องมันก็จบลงแล้ว

แต่ไม่คิดว่า คำพูดของไป๋เหวินเซวียน กลับเอาชนะการป้องกันทางจิตใจของลูกสาวที่โง่เขลาคนนี้!

ไอ้โง่คนนี้!

ไม่รู้หรือว่า สิ่งสำคัญที่สุดในเรื่องนี้ของในวันนี้ไม่ใช่ผลลัพธ์ แต่เป็นทัศนคติของคุณท่านนั่นเอง?

คุณท่านก็อายุปานนี้แล้ว สิ่งที่เขาต้องการคือคนในครอบครัวที่กลมกลืนกัน และมีความสุขในช่วงท้ายของชีวิต!

ตราบใดที่พวกเขาไม่ยอมรับ คุณท่านก็จะไม่ทำอะไรพวกเขาในที่สุด ตราบใดที่ค่อยๆ ทำให้คุณท่านพอใจ เรื่องมันก็จะผ่านไปแล้ว

ยอมรับในตอนนี้ งั้นก็คือการบังคับให้คุณท่านต้องไปถึงทางตัน บังคับให้คุณท่านลงมืองั้นหรือ?

เมื่อยอมรับแล้ว คุณท่านก็จะไม่มีทางออก เพื่อเอาใจผู้คน ก็ต้องจัดการกับคนกลุ่มหนึ่งแน่นอน!

ฉันจะมีลูกสาวที่โง่เขลาเช่นนี้ได้อย่างไร!

เจี่ยงหมิ่นโกรธมากจนทุบตีที่หลังของหลี่เซียงหลันอย่างแรง

"คุณท่าน เซียงหลันเสียสติไปแล้ว เธอกำลังพูดจาเหลวไหล คุณอย่าเชื่อเธอนะ! เย็นหรานก็เป็นหลานสาวสุดที่รักของฉันด้วย ฉันจะทำเรื่องเลวทรามเช่นนี้ได้อย่างไร! ไป๋เหวินเซวียนคือศัตรูของตระกูลหลี่ของเรา เขาจงใจหว่านความบาดหมางกัน! หวางซีและเย่เซิ่งเทียนสมรู้ร่วมคิดกับไป๋เหวินเซวียน จุดประสงค์ก็เพื่อจะทำให้ตระกูลหลี่เกิดความโกลาหล! คุณอย่าไปเชื่อมันเลย"

หลี่หลานพูดอย่างโกรธเคืองว่า "เจี่ยงหมิ่นแกยังไม่มีความละอายเลย! เรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้ว แกยังจะโกหกอีกหรือ? ลูกสาวของแกยอมรับไปแล้ว แกจะพูดอะไรอีก! ในตอนนั้นแกเป็นคนที่จงใจที่จะสร้างความขุ่นเคืองให้แม่ของฉันผิดใจ และตอนนี้ยังอยากจะทำให้พ่อขุนเคืองงั้นเหรอ?"

ในขณะที่หวางซีกำลังจะพูด เย่เซิ่งเทียนก็ส่ายหัวเบาๆ

เรื่องมันมาถึงจุดนี้ก็เพียงพอแล้ว ส่วนที่เหลือก็ปล่อยให้คุณท่านไปจัดการเอง

"พอแล้ว!"

สีหน้าของหลี่กั๋วหรงซีดเขียว ร่างกายของเขากำลังสั่นเทา เขาเดินเข้าไป ตบเข้าที่ใบหน้าของเจี่ยงหมิ่นอย่างแรงๆ!

หลี่เฟิงได้รับการฝึกฝนจากเขาให้เป็นผู้สืบทอดตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก แต่ความอ่อนแอของหลี่เฟิง ทำให้เขาผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า

หลี่กั๋วหรงหวังเป็นอย่างยิ่งว่า หลี่เฟิงจะแข็งแกร่งกว่านี้ แม้ว่าเขาจะโหดร้ายก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเขาก็สามารถแบกรับตระกูลหลีได้

แม้ว่าเขาจะใช้กลอุบายเพื่อแย่งชิงอำนาจจากเขา เขาก็มีความสุข ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาสามารถครอบครองตระกูลหลี่ให้ดีได้

แต่หลี่เฟิงคนปัจจุบันนั้น กลับถูกผู้หญิงสองคนนี้จับอยู่ในกำมือ!

นี่มันเป็นลูกชายของหลี่กั๋วหรงเขาสักที่ไหน!

เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำพูดของจักรพรรดิถังไท่จงหลี่ซื่อหมินขึ้นมา มีลูกร้ายกาจเหมือนหมาป่าดีกว่ามีลูกเหมือนแกะ!

หลี่กั๋วหรงทิ้งไม้เท้าของเขา และไม่ได้มองหน้าหลี่เฟิงเลย หันหลังกลับและเดินเข้าไปอย่างสั่นเทา

"คุณทวด"

ซือซือกระโดดออกมาจากด้านใน และจับมือที่สั่นเทาของหลี่กั๋วหรงไว้

หลี่กั๋วหรงจับมือซือซือ และเดินเข้าไปอย่างช้าๆ ราวกับหมาป่าแก่ตัวที่โดดเดี่ยวตัวหนึ่ง