มันมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล!
ไอ้เด็กคนนี้มีบางอย่างแปลกๆ
ทำไมจู่ๆร่างกายของเขาก็มีแรงกดดันที่แข็งกล้าเกิดขึ้น?
เป็นไปได้ยังไงที่รู้สึกว่าบนร่างกายของเขาให้ความรู้สึกกดดันเหมือนนำทัพนับพันนับหมื่น?
เลือดลมในร่างกายนี่ทำให้ผู้คนตกใจเสียจริง เหมือนว่ากำลังมองฉากนองเลือด เหมือนกับกำลังเผชิญหน้าอยู่กับกองทหารหนึ่งแสนนาย!
มันจะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร?
ในใจของคนตระกูลผู้ดีและตระกูลสูงศักดิ์ เกิดความหวาดผวาไร้ซึ่งที่มาขึ้น แต่ตอนนี้สายไปแล้ว
เหมือนลูกศรที่อยู่บนคันธนูจะไม่ยิงก็ไม่ได้ หากตอนนี้พวกเขาล่าถอย สิ่งที่รอคอยพวกเขาอยู่ก็มีแต่ความตายเท่านั้น!
ตอนที่พวกเขาตัดสินใจบีบบังคับเย่เซิ่งเทียนนั้น ก็แสดงว่าได้ประกาศสงครามกับขุนหลวงหยางทาวแล้ว!
ตอนนี้ต่อให้เดาถูกว่าเย่เซิ่งเทียนมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล แต่ก็ทำได้แค่หัวแข็งดื้อด้านต่อไป!
อีกทั้ง อยากจะปรุงยาต่อหน้าสาธารณะ มันง่ายดายอย่างนั้นเสียที่ไหนล่ะ!
ต่อให้เป็นนักปราชญ์แห่งการแพทย์ร่วมสมัย ก็ไม่สามารถไปถึงขั้นนั้นได้!
อีกทั้งยังไม่มีทางที่จะรักษาสภาพจิตให้เหมาะสมกับการกลั่นยาไว้ได้เมื่ออยู่ในสภาพแวดล้อมที่เสียงดังเช่นนี้
ต่อให้เย่เซิ่งเทียนมีความสามารถในการกลั่นยาเป็นอย่างมาก แต่เขาจะให้โอกาสเย่เซิ่งเทียนเหรอ? จะให้เย่เซิ่งเทียนได้หลอมยาในสถานที่เงียบสงบงั้นหรือ?
ล้อเล่นหรือไงกัน!
เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว คนจากห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่ ก็มีความมั่นใจขึ้นมาอีกร้อยเท่าทันที!
ขอแค่พวกเขาไม่ให้โอกาสเย่เซิ่งเทียนได้ปรุงยาในสถานที่เงียบสงบ คอยรบกวนจิตใจของเย่เซิ่ง เย่เซิ่งเทียนก็ไม่มีทางชนะได้!
เป็นจิตใจที่ชั่วร้ายจริงๆ
ตระกูลเหล่านี้กำลังรนหาที่ตาย!
ท่ามกลางฝูงชน ขุนหลวงหยางทาวมองครู่เดียวก็มองออกถึงแผนการของตระกูลเหล่านี้!
และก็เป็นเพราะว่ามองเจตนาของพวกเขาออกนี่แหละ ดังนั้นสายตาของหยางทาวจึงเหลือเพียงแต่ความเยือกเย็นและจิตสังหาร!
ตระกูลผู้ดีเก่าแก่พวกนี้ ปล่อยไวไม่ได้แล้ว!
การหลอมยา แน้นสภาพจิตใจของหมอผู้ปรุงยาอย่างมาก
หกหมอเทวดาละอายใจบ้างเล็กน้อย แต่ว่าในสถานการณ์ตอนนี้ อยู่ในขั้นที่พวกเขาไม่สามารถควบคุมได้แล้ว
"หากว่าเขาแพ้แล้ว ฉันขอรักษาชีวิตเขาไว้ครั้งหนึ่งเป็นไง?"
โก้วหวยมองเผยชุนชิวครู่นึง จังหวะพอดีกับที่อีกฝ่ายมองกลับมา มองเห็นได้โดยทันที ความคิดในใจของทั้งสองคนเหมือนกัน
"การปรุงยา ไม่เพียงแต่ต้องใช้ความเข้าใจและการควบคุมของหมอคนหนึ่งที่มีต่อยาเท่านั้น แต่ยังต่อการควบคุมความร้อนและการควบคุมการออกฤทธิ์ของยาด้วย ไม่ว่าจะเป็นการควบคุมใดๆล้วนต้องใช้ความปราณีตอย่างที่สุด ต้องใช้ความสนใจจดจ่ออย่างเต็มที่ ไม่สามารถฟุ้งซ่านได้เลยแม้แต่น้อย มิฉะนั้นก็จะล้มเหลว ดังนั้นจึงต้องการสถานที่ที่เงียบสงบอย่างมากแห่งหนึ่งเพื่อให้จิตใจของหมอสามารถรักษาความนิ่งสงบไว้ได้ แต่ว่าสภาพแวดล้อมของที่แห่งนี้วุ่นวายถึงเพียงนี้ เสียงลมแหวกท้องหญ้าต่างๆนี้ ล้วนสามารถส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจของเย่เซิ่งเทียนได้ ดังนั้นเขาต้องแพ้อย่างแน่นอน!"
มู่หว่านชิงคิดอย่างเงียบๆ ไม่ได้หวังดีต่อเย่เซิ่งเทียนแม้แต่น้อย
คนจากห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่ รู้เรื่องเหล่านี้เป็นอย่างดี เพราะว่าที่ตระกูลเลี้ยงบูชาหมออยู่
พวกเขากล้ายื่นข้อเสนอให้เย่เซิ่งเทียนปรุงยาในที่สาธารณะขึ้นมา เพราะว่ารู้เรื่องปัจจัยเหล่านี้อย่างทะลุปรุโปร่ง ดังนั้นจึงมีความเข้าใจเต็มร้อย จะไม่ยอมให้เย่เซิ่งเทียนปรุงยาสำเร็จได้!
ขุนหลวงหยางทาวที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน ผู้บังคับบัญชากองพลอาวุธ ไจ่เซี่ยงหร่วนซื่อสง ทั้งสามคน เส้นประสาทเริ่มตึงเครียดขึ้นมาทันที
เย่เซิ่งเทียน จะทำสำเร็จไหม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...