Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 615

เฉินซือเลี่ยงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ นายหญิงของฟ้าสยบของพวกเขาเกือบจะถูกเพย์บอยโง่เขลาเหล่านี้หมิ่นเกียรติแล้ว!

แล้วยังเป็นเมืองโมตูที่เขาเป็นคนรับผิดชอบอยู่!

นี่เป็นความอัปยศสำหรับเขาเฉินซือเลี่ยง!

เป็นความอัปยศสำหรับฟ้าสยบ!

เขายังไม่โอกาสที่จะเปิดเผยสถานะของตนเองต่อเย่เซิ่งเทียน ก็เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นก่อน แล้วต่อไปเขาจะเผชิญหน้ากับเย่เซิ่งเทียนอย่างไร และเขาจะอยู่ในฟ้าสยบได้อย่างไร?

"แม่งฉิบหาย แกกำลังรนหาความตาย!"

ปกติเฉินซือเลี่ยงเป็นคนที่มีความยับยั้งใจ แต่ขณะนี้เขาโกรธจนพูดจาหยาบคาย!

แม้แต่ตอนที่ตระกูลไป๋ล่วงเกินเย่เซิ่งเทียนและหวางซี เขาก็ยังไม่โกรธมากขนาดนี้!

โชคดีที่สัตว์เดรัจฉานเหล่านี้ยังไม่ได้ลงมือ มิฉะนั้นไม่กล้าจินตนาการผลที่จะตามมา!

"คุณเย่ โปรดยินยอมให้ผมฆ่าสัตว์เดรัจฉานเหล่านี้ด้วยเถอะ!"

ตอนนี้ซ่งหยวนลี่ตระหนักได้ว่าเขาทำผิดใหญ่หลวงขนาดไหน!

ถึงแม้ว่าตระกูลซ่งจะสามารถบีบบังคับตระกูลหลี่ที่อยู่เบื้องหลังหวางซีได้ แต่นึกไม่ถึงว่าเขยแต่งเข้าที่ไม่เอาถ่านในสายตาของเขา จะทำให้เฉินซือเลี่ยงให้ความเคารพมากขนาดนี้!

ในที่สุดเขาก็คิดได้

สถานะของเย่เซิ่งเทียนที่เขาตรวจพบ เป็นเพียงสถานะผิวเผินเท่านั้น เพื่อให้คนอย่างพวกเขาได้เห็น!

สถานะที่แท้จริงของเย่เซิ่งเทียน ไม่ใช่คนที่เขาสามารถยั่วยุได้!

ตอนนี้ เขารู้สึกได้ถึงร่องรอยของความกลัวอยู่ในส่วนลึกในใจ

ร่องรอยของความกลัวนี้ค่อย ๆ เข้าครอบงำหัวใจของเขา แม้กระทั่งมือและขาทั้งคู่ที่เจ็บปวด ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่มีความรู้สึกแล้ว

เย่เซิ่งเทียนยิ้มแล้ว

ดวงตาเต็มไปด้วยการเสียดสี

เดิมทีเขาคิดจะไปที่ตระกูลกู่อยู่แล้ว แต่นึกไม่ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังตระกูลซ่งจะเป็นตระกูลกู่ น่าสนใจจริง ๆ

"ผมจะต้องไปตระกูลกู่อย่างแน่นอน แต่คืนนี้ผมขอจัดการเรื่องที่แกรังแกภรรยาของผมก่อน"

ซ่งหยวนลี่รู้สึกสิ้นหวังและคำรามอย่างบ้าคลั่ง "เย่เซิ่งเทียน แกต้องฆ่าให้สิ้นซากหรือ? ถ้าแกฆ่าฉันแล้ว มันจะมีผลดีกับแกอย่างไร! เมียของแกเป็นเพียงผู้หญิงที่หน้าตาสวยคนหนึ่ง ซึ่งทำให้คนอื่นรู้สึกดีกับเธอมันก็เป็นเรื่องปกติ และฉันก็ยังไม่ได้ทำสำเร็จ แกจำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้เชียวเหรอ?"

"ถ้าตอนนี้แกปล่อยฉันไป ตระกูลซ่งยินดีที่จะชดเชยและขอโทษ ถือเสียว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตระกูลซ่งจะยังคงสนับสนุนตระกูลหลี่เพื่อเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเมืองโมตูแต่ถ้าแกฆ่าฉัน ตระกูลซ่งก็จะไม่ยอมรามือ!"

เพี๊ยะ!

เฉินซือเลี่ยงตบหน้า ซ่งหยวนลี่อีกครั้ง ทำให้ใบหน้าของเขามีแต่รอยแตกและเต็มไปด้วยเลือด และกล่าวด้วยความโมโหว่า "ข่มขู่คุณเย่ แกคิดว่าตนเองเป็นใคร?"