Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 683

เปาจี้จู่เบ้ปาก และกำลังคิดว่าจะไปหาหมอดูที่อยู่บนเครื่องบินคนนั้นได้จากที่ไหน

เดิมทีเขาขอให้กู่ฉิงฉิงมาช่วยระบายความโกรธแค้น แต่นึกไม่ถึงว่าจะโชคร้ายถูกกู่ฉิงฉิงล็อกตัวเอาไว้

เขารู้สึกว่าในบรรดาคนรุ่นใหม่ของตระกูลกู่ กู่ฉิงฉิงเป็นคนที่มีคุณธรรมที่สุด ถึงแม้ว่านิสัยของเธอจะไม่ค่อยดีนัก แต่เธอก็ไม่เคยรังแกคนดีและเกรงกลัวคนชั่ว

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเพลย์บอย แต่เขาดูถูกคนรุ่นใหม่พวกนั้นของตระกูลกู่ ที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าและเกรงกลัวคนที่แข็งแกร่งกว่า เขารู้สึกว่าการเป็นเพลย์บอยก็ต้องมีขอบเขตเช่นกัน ซึ่งการรังแกคนที่อ่อนแอกว่าและเกรงกลัวคนที่แข็งแกร่งกว่า เป็นเรื่องที่เลวทรามต่ำช้าที่สุด

รองลงมาคือการฉุดคร่าผู้หญิง ซึ่งเป็นคนประเภทเดียวกันกับซ่งหยวนลี่ สำหรับเขาแล้ว มันเป็นความอัปยศของเพลย์บอย

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเพลย์บอย แต่เขาก็ดูถูกเพลย์บอยพวกนั้นของตระกูลกู่ พวกเขาล้วนเป็นคนที่ชั้นต่ำ ซึ่งทำให้ชื่อเสียงของเพลย์บอยแปดเปื้อน

ดังนั้น คนที่เขาโทรศัพท์ไปเรียกมาก็คือกู่ฉิงฉิง และบังเอิญโชคร้ายถูกกู่ฉิงฉิงที่มารับคนที่สนามบินล็อกตัวเอาไว้ และเธอไม่เจอคนที่จะมารับ ดังนั้นกู่ฉิงฉิงจึงพาเขาไปดักบุคคลนั้นกลางทาง

“ฉิงฉิงเอ๊ย คุณดูสิคุณจะเลียนแบบใครไม่ดี แต่ดันไปเลียนแบบผู้หญิงโหดอย่างหยางจิ้ง เธอฝึกอยู่ในกองทัพจนร่างกายบึกบึน คุณคงจะไม่อยากจะเหมือนเธอใช่ไหม? ขอเพียงแค่เธอดูเป็นผู้หญิงขึ้นมาอีกนิด ผมคงไม่ถึงกับต้องหนีงานแต่งงานหรอก”

เปาจี้จู่ถอนหายใจและบ่นว่า “การที่ผมแต่งงานนั้นต้องการจะมีเมีย ไม่ใช่หาพี่น้องร่วมสาบาน กล้ามเนื้อของผู้หญิงโหดคนนั้นใหญ่กว่าผมเสียอีก หน้าอกของเธอเหมือนบล็อกเหล็ก ถ้าผมแต่งงานกับเธอแล้ว เมื่อผมสัมผัสเธอแล้วมันเหมือนสัมผัสผู้ชาย ผมแต่งงานเพื่ออะไร? ถ้าจะมีเมียก็ต้องเป็นผู้หญิงที่ร่างกายอรชรอ้อนแอ้นสิ”

“ผู้ชายสารเลว หุบปากซะ นายแค่กลัวพี่จิ้งไม่ให้คุณจีบผู้หญิงไปทั่วเท่านั้นเอง”

กู่ฉิงฉิงเปิดเผยธาตุแท้ของเปาจี้จู่อย่างไร้ความปรานี และกล่าวเยาะเย้ยว่า “ตอนนี้พี่จิ้งกำลังมาตามจับคุณแล้ว ฉันจะคอยดูว่าคุณจะหนีไปไหนได้”

เปาจี้จู่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ และตะโกนว่า “กู่ฉิงฉิง สมองของคุณมีปัญหาหรือเปล่า? คุณไม่รู้หรือว่าผู้หญิงโหดคนนั้นแทบอดไม่ได้ที่จะฆ่าผมแล้ว? คุณเล่นไปคนเดียวเถอะ ผมไม่อยู่เล่นเป็นเพื่อนคุณแล้ว!”

กู่ฉิงฉิงใช้เท้าเตะเปาจี้จู่ล้มลงบนพื้นและกล่าวด้วยความเย็นชา “คุณตกอยู่ในกำมือของฉันแล้ว คุณคิดว่าตนเองจะสามารถหนีไปได้เหรอ? ถ้ายังพูดมากอีก ฉันจะหักขาทั้งคู่ของคุณ”

“ฉิงฉิง พี่ฉิงฉิง ปล่อยผมไปได้ไหม? ผู้หญิงโหดคนนั้นอาจจะฆ่าผมจริง ๆ......”

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้ไปที่ตระกูลกู่ทันที แต่เขาไปที่สุสานบรรพบุรุษของตระกูลกู่ก่อน

สุสานบรรพบุรุษของตระกูลกู่ครอบครองพลังมังกรของภูเขาฉางไป๋ และตอนนี้มังกรนำโชคกลายเป็นมังกรร้ายแล้ว ตระกูลกู่กำลังจะถูกแว้งกัด

หากไม่สามารถแก้ไขได้ทันท่วงที ตระกูลกู่ก็จะถูกทำลาย

“มังกรเป็นผู้นำของสัตว์มีเกล็ด เป็นราชาแห่งท้องทะเล นิสัยดื้อรั้นที่สุด แล้วมนุษย์ธรรมดาจะสามารถควบคุมมันได้อย่างไร? ถ้าหากดูดซับพลังมังกรเพียงชั่วขณะหนึ่งจะไม่มีผลกระทบใด ๆ แต่ตระกูลกู่ดูดซับพลังมังกรของ ภูเขาฉางไป๋นานถึงหกร้อยกว่าปี แล้วมังกรตัวนี้จะทนได้อย่างไร?”

เย่เซิ่งเทียนมองสุสานบรรพบุรุษของตระกูลกู่ ยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนั้นเทือกเขามังกรของภูเขาฉางไป๋ถูกราชวงศ์ครอบครอง และครองอำนาจมาสามร้อยปี ซึ่งทำให้จิตวิญญาณมังกรเหนื่อยล้าแล้ว จิตวิญญาณมังกรเกิดความโกรธ และตอนนี้จิตวิญญาณมังกรนำโชคกลายเป็นวิญญาณมังกรร้ายไปแล้ว ไม่ช้าก็เร็วตระกูลจะต้องเกิดภัยพิบัติอย่างแน่นอน”

หนิงเจ๋อฮ่าวถามว่า “เทียนจวิน มีทางออกสำหรับตระกูลกู่ไหม? หรือว่าตระกูลกู่มีเพียงทางตันเท่านั้น?”