อืม?
หนิงเจ๋อฮ่าวตกตะลึง ผู้หญิงคนนี้สมองผิดปกติแน่ ๆ?
เธอเห็นตอนไหนว่าพวกเราจะขุดสุสานของตระกูล?
เมื่อสักครู่ยังชมคุณอยู่ และพริบตาเดียวคุณก็ถามคำถามปัญญาอ่อนขนาดนี้ออกมา?
นอกจากนี้ ด้วยฐานะของเทียนจวินแล้ว จำเป็นต้องขุดสุสานบรรพบุรุษของคุณด้วยเหรอ?
“วีรบุรุษ....ทั้งสองท่าน สุสานบรรพบุรุษของตระกูลฉันไม่มีอะไรมีค่าจริง ๆ ถ้าพวกคุณทำไปเพราะต้องการระบายความโกรธแค้น และคนตระกูลกู่คนไหนเป็นคนยั่วยุพวกคุณ ฉันจะพาพวกคุณไปตามหาเขาเอง ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้”
กู่ฉิงฉิงกล่าวด้วยความระมัดระวัง
หนิงเจ๋อฮ่าว “……”
พวกเราเหมือนโจรปล้นสุสานขนาดนั้นเชียวเหรอ?
หนิงเจ๋อฮ่าวกล่าวว่า “สาวน้อย คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณชายมาที่นี่เพื่อชมทิวทัศน์เท่านั้น”
กู่ฉิงฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ขอเพียงแค่พวกคุณไม่ขุดสุสานบรรพบุรุษก็ดีแล้ว ฉันสามารถเป็นมัคคุเทศก์พาพวกคุณเที่ยวชมได้ พื้นที่บริเวณรอบ ๆ นี้เป็นอาณาเขตของตระกูลกู่ และฉันคุ้นเคยมาก”
และขณะนั้น ลมแรงพัดมาอย่างกะทันหัน และมีร่องรอยเลือดในกระแสลม
สีหน้าของหนิงเจ๋อฮ่าวเปลี่ยนไปเล็กน้อย กลิ่นรากษสเลือดหนาแน่น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เขาไปยืนขวางอยู่หน้ากู่ฉิงฉิง และมองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง
และขณะเดียวกัน มีเสียงดังลั่นว่า “เจ้าสัตว์เดรัจฉาน ไม่รู้ความหวังดีของผู้อื่น!”
จากนั้น แรงกดดันปรากฏขึ้นกลางอากาศ และหลังจากนั้นไม่นาน ลมแรงก็สลายไป กลิ่นรากษสเลือดก็หายไปด้วย ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“คุณชื่ออะไร?”
เย่เซิ่งเทียนหันกลับมามองกู่ฉิงฉิงด้วยความสนใจ
กู่ฉิงฉิงไม่ได้รับรู้ถึงอันตรายเมื่อสักครู่ มีเพียงผู้แข็งแกร่งระดับหนิงเจ๋อฮ่าวเท่านั้น ที่สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นรากษสเลือด
และเสียงตะโกนดังลั่นเมื่อสักครู่ มีเพียงหนิงเจ๋อฮ่าวเท่านั้นที่ได้ยิน
เขามองเย่เซิ่งเทียนด้วยความตกใจ
เปาจี้จู่กล่าวด้วยความโมโห “กู่ฉิงฉิง ถ้าแกไม่ช่วยฉัน ก็อย่ามาโทษว่าฉันไม่ช่วยแกหลบหนีการแต่งงาน”
สีหน้าของกู่ฉิงฉิงเคร่งขรึม เธอรีบเอาเทปปิดปากเปาจี้จู่อย่างรวดเร็ว และกล่าวด้วยความอึดอัดว่า “พวกคุณอย่าสนใจผู้ชายเลวคนนี้ สมองของเขามีปัญหา ถ้าพวกคุณสองคนมาที่นี่เพื่อร่วมงานแต่งงาน ไม่ทราบว่าจะเรียกพวกคุณว่าอย่างไร?”
เย่เซิ่งเทียนไม่สนใจเปาจี้จู่และกล่าวว่า “ผมแซ่เย่”
กู่ฉิงฉิงตกตะลึง มองเย่เซิ่งเทียนอย่างละเอียดครู่หนึ่ง จากนั้นชี้เย่เซิ่งเทียนและกล่าว “คุณ...คุณคือเย่เซิ่งเทียนที่ฆ่าล้างตระกูลซ่ง? คุณก็คือศัตรูของตระกูลกู่ ฉันว่าแล้วทำไมฉันถึงไม่เจอพวกคุณที่สนามบิน ที่แท้พวกคุณแอบมาที่นี่ ไม่ถูก! การที่พวกคุณแอบมาที่นี่ก็เพื่อจะมาขุดสุสานบรรพบุรุษของตระกูลฉันใช่ไหม?”
เย่เซิ่งเทียนกล่าวอย่างสงบว่า “คุณพูดถูก สุสานบรรพบุรุษของคุณควรถูกขุดแล้ว”
“คุณ คุณจะขุดสุสานบรรพบุรุษของตระกูลฉันจริง ๆ เหรอ?”
สีหน้าของกู่ฉิงฉิงขาวซีด ถ้าตอนนี้อีกฝ่ายต้องการขุดสุสานของบรรพบุรุษ เธอไม่สามารถหยุดพวกเขาได้อย่างแน่นอน
ควรทำอย่างไรดี?
ดูเหมือนว่าคงต้องใช้วิธีนั้นแล้ว!
กู่ฉิงฉิงกัดฟัน ทันใดนั้นเธอก็วิ่งเข้าไปกอดต้นขาของเย่เซิ่งเทียนเอาไว้ ร้องไห้และกล่าวว่า “พี่ชาย ให้โอกาสบรรพบุรุษของตระกูลฉันสักครั้งเถอะ อย่าขุดสุสานได้ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...