หลังจากจัดการมังกรชั่วร้ายแล้ว กู่เหอจัดงานเลี้ยงต้อนรับเย่เซิ่งเทียน
กู่เหอต้องการให้หนิงเจ๋อฮ่าวอยู่ที่นี่ต่อ แต่ถูกหนิงเจ๋อฮ่าวปฏิเสธ
"เปาจี้จู่ เมื่อสักครู่แกกล้าเรียกด่าฉัน แกคิดว่าฉันคนโง่เหรอ? แกกล้าด่าฉันว่าเป็นหมา!"
ระหว่างงานเลี้ยง กู่ฉิงฉิงซึ่งเดิมทีเอาแต่ก้มหน้ากินอาหาร ทันใดนั้นเธอก็หยุดกินทันที แล้วจับคอปกเสื้อของเปาจี้จู่เอาไว้ จากนั้นต่อยไปที่ตาของเปาจี้จู่
เปาจี้จู่ถูกต่อยจนตาช้ำเหมือนแพนด้า เขาจ้องกู่ฉิงฉิงด้วยความมึนงง และไม่สามารถตอบสนองได้ชั่วขณะหนึ่ง
"ก่อกวน!"
กู่เหอจ้องกู่ฉิงฉิงด้วยสายตาดุดัน เขารู้สึกว่าลูกสาวคนนี้กลายเป็นคนโง่เขลาไปแล้ว
หรือว่าจะคลอดลูกคนที่สอง?
ทุกคนต่างก็พูดไม่ออกเช่นกัน
หรือว่าตอนนี้คุณเพิ่งมีปฏิกิริยาตอบสนอง?
ปฏิกิริยาตอบสนองของคุณใช้เวลาสองชั่วเต็ม ๆ เลยเหรอ?
กู่ฉิงฉิงต่อยตาอีกข้างของเปาจี้จู่ด้วยความไม่พอใจอีกครั้ง จากนั้นก็กล่าวว่า "ใครใช้ให้เขาว่าฉันก่อน? กล้าดีอย่างไรมาว่าฉันเป็นหมา"
เปาจี้จู่" ผม......"
ช่างมันเถอะ เขาไม่อยากจะถือสาสาวห้าวคนนี้ ถ้าถูกเธอทำร้ายอีก มันจะอับอายขายหน้ามากกว่านี้
หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว เปาจี้จู่แอบไปอยู่ข้างเย่เซิ่งเทียน และถามด้วยสีหน้าเศร้าว่า "พี่เทียน พี่ดูสิว่าผมสามารถฝึกเคล็ดวิชาได้ไหม? ผมคิดว่าถ้าสามารถฝึกจนกลายเป็นผู้บำเพ็ญเพียรได้ มันจะเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก"
หลังจากกล่าวจบ เขาก็มองไปด้านข้างอย่างเงียบ ๆ เมื่อเห็นว่ากู่ฉิงฉิงไม่ได้มองมาฝั่งนี้ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"และยังมีอีกข่าวลืออีกว่าเดิมตระกูลฉินและตระกูลเซียวเป็นบรรพบุรุษเดียวกัน ต่อมาถึงได้กลายเป็นตระกูลฉินและตระกูลเซียวในปัจจุบัน บรรพบุรุษของพวกเขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลลี้ลับ"
"ความจริงแล้ว ยังมีการเล่าขานที่ยุ่งเหยิงอื่นๆ อีก สิ่งเหล่านี้ไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอน นั่นก็คือมีความเป็นไปได้สูงมากที่ทั้งสองตระกูลนี้จะมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลลี้ลับ"
เย่เซิ่งเทียนขมวดคิ้วและกล่าวว่า "ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริง ซึ่งหมายความว่าตระกูลลี้ลับกำลังเข้ามาแทรกแซงอำนาจทางโลกมนุษย์?"
กู่เหอกล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า "ใครบ้างที่ไม่ชอบอำนาจ คนที่สามารถยืนหยัดกับการฝึกฝนที่น่าเบื่อได้นั้นมีสักกี่คน? คนที่คิดแต่เรื่องการบำเพ็ญและแสวงหาสิ่งลวงตาอย่างแท้จริงนั้นมีกี่คน? เกรงว่าคงจะมีไม่กี่คนเท่านั้น คนพวกนั้นฝึกฝนด้วยความยากลำบากเพื่ออะไร? ก็เพื่อจะได้ครอบครองทรัพยากรมากขึ้นและมีอำนาจมากขึ้น?"
"เป็นเช่นนั้นจริง ๆ"
เย่เซิ่งเทียนเห็นด้วยกับคำพูดของกู่เหอ ขอเพียงแค่คนมีความปรารถนา เมื่อมีความปรารถนา ย่อมมีความโลภทุกรูปแบบ
ความจริงแล้วยุทธภพไม่ได้ดีอย่างที่กล่าวไว้ ล้วนมีแต่การแก่งแย่งชิงดีกัน
สถานที่มีคนก็คือยุทธภพ ยุทธภพก็เป็นสถานที่ที่มีแผนชั่วร้ายลับ ๆ และมีแต่การแก่งแย่งชิงดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...