Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 778

หวางซีตกตะลึงทั้งตัว เธอกลับหลังหัน มองเห็นเย่เซิ่งเทียนปรากฏตัวที่หน้าประตู

นึกถึงคำพูดเหล่านั้นที่ตัวเองเคยพูดมาก่อน ในใจเจ็บปวด เบ้าตาแดงก่ำทันที

แต่เธอฝืนทน จงใจพูดอย่างเยือกเย็นว่า “คุณมาทำอะไร？ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ ไสหัวออกไปซะ”

เย่เซิ่งเทียนไม่สนใจ เข้าไปกอดหวางซีมาไว้ในอ้อมแขนเลย พูดด้วยเสียงที่นุ่มนวลว่า “ซีเอ๋อร์ ไม่เข้าใจเลยว่าคุณจะลำบากไปทำไม ผมรู้เรื่องหมดแล้ว”

หลันรั่วรั่วขยิบตาให้เย่เซิ่งเทียนแล้ว ค่อยๆเดินออกไปแล้วปิดประตู

ได้ฟังคำพูดของเย่เซิ่งเทียน หวางซีก็อดทนไม่ไหวอีกแล้ว กอดเย่เซิ่งเทียนไว้แน่น ร้องไห้พร้อมพูดว่า “ทำไมคุณต้องมาด้วย คุณรู้ไหมว่าฉันจะต้องพยายามมากแค่ไหน ถึงจะทำมาถึงขั้นนี้ได้ ทำไมคุณยังจะต้องกลับมาด้วย”

เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างสะเทือนอารมณ์ว่า “ยัยบื้อ คุณคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะช่วยผมได้เหรอ？มีแต่ทำให้ผมฟุ้งซ่านมากยิ่งขึ้น”

ในนาทีนี้ หวางซีรับรู้ถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของเย่เซิ่งเทียน พูดคำตำหนิไม่ออกแม้แต่ประโยคเดียว

เธอเข้าใจเย่เซิ่งเทียนได้ ทำมาถึงตำแหน่งของเจ้าเทพนี้ได้ ไม่รู้ว่าจะต้องทุ่มเทมากเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเกือบเสียชีวิตไปกว่ากี่ครั้งแล้ว

หวางซีร้องไห้พร้อมพูดว่า “ที่รัก ฉันไม่ต้องการให้คุณเป็นเจ้าเทพอะไรทั้งนั้น และฉันก็ไม่ต้องการให้คุณไปช่วยโลกอะไร ฉันแค่อยากให้คนในครอบครัวเราอยู่อย่างสงบ ฉันไม่ได้อยากเสาะหาอะไรมากมายขนาดนั้น และฉันก็ไม่ได้ต้องการเกียรติอะไร ขอเพียงแค่คุณอยู่เย็นเป็นสุขก็พึงพอใจแล้ว คุณรู้ไหม？”

“จริงๆแล้ว ที่งานแต่งงานนั้นฉันก็เดาตัวตนของคุณออกแล้ว แต่ฉันไม่กล้ายอมรับ เพราะว่าคุณคือเจ้าเทพ และฉันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงในครอบครัวที่ต่ำต้อย ฉันกลัวว่าตัวเองจะไม่คู่ควรกับคุณ เพราะงั้นจึงขยันอย่างไม่หยุดหย่อน แต่ฉันพบว่า แม้ว่าคุณเป็นเจ้าเทพ แต่ก็ยังคงมีศัตรูมากมายเช่นเคย ”

“ฉันไม่กล้าจินตนาการว่าคุณมาได้ยังไง ฉันรักและเป็นห่วงคุณมาก แต่ว่าฉันช่วยอะไรคุณไม่ได้เลย ตอนที่อยู่ครอบครัวหลี่ ฉันรู้ว่าคุณถูกปรักปรำ แต่ฉันอยากจะฉวยโอกาสนั้น ออกไปจากคุณโดยสิ้นเชิง ให้คุณไม่ต้องฟุ้งซ่านเพราะฉันอีก……ที่รัก ขอโทษนะ ฉันไม่ควรพูดจาหยาบคายทำให้คุณเจ็บปวด”

เย่เซิ่งเทียนตบไหล่ของเธอเบาๆ พูดว่า “ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากปล่อยวาง แต่ว่าผมทำไม่ได้ มีบางอย่างที่ผมไม่ได้บอกคุณ เพราะกลัวว่าคุณจะเป็นกังวล ยัยบื้อ ขอเพียงแค่คุณไม่เป็นอะไร ผมก็มีทางฟุ้งซ่าน ยิ่งคุณเป็นเช่นนั้น ผมก็ยิ่งฟุ้งซ่าน”

หวางซีเสียใจภายหลังแล้ว เธอรู้สึกเหมือนว่าตัวเองทำผิดพลาดแล้ว

เธอไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า ยังมีพละกำลังที่น่ากลัวเช่นนั้น อยู่เหนือพลังในโลก

เธอเพียงแค่ได้ยินถึงห้าตระกูลผู้ดีมาก่อน ไม่เคยได้ยินเจ็ดตระกูลเก่าแก่มาก่อน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตระกูลลี้ลับเลย

“งั้นคุณคิดจะทำยังไงต่อ？จะจัดการกับตระกูลลี้ลับไหม？”

ใบหน้าของหวางซีเต็มไปด้วยความกังวล เพียงแค่ห้าตระกูลผู้ดีและเจ็ดตระกูลเก่าแก่ ก็จัดการยากอยู่แล้ว และเหนือกว่าพวกเขา ยังมีตระกูลลี้ลับอีก

นั่นเป็นตระกูลที่มีอยู่กว่าหนึ่งห้าร้อยปีขึ้นไป

เย่เซิ่งเทียนฝืนยิ้มพร้อมพูดว่า “ไม่ใช่ว่าผมจะต้องจัดการพวกเขา แต่ตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกอื่น ไม่มีทางให้ถอยกลับ ผมทำได้เพียงไปจัดการพวกเขา เรื่องข้างในนี้มันซับซ้อนมาก รวมถึงการหายตัวไปของแม่ผม เรื่องเหล่านี้ของตระกูลเย่ ล้วนแต่เกี่ยวข้องกับตระกูลลี้ลับทั้งนั้น พูดอย่างแม่นยำ เกี่ยวข้องกับเลือดประหลาดในตัวของผม”

เย่เซิ่งเทียนพูดเรื่องเลือดประหลาดให้หวางซีฟังอย่างง่ายๆหนึ่งรอบแล้ว หวางซีลูบแก้มของเย่เซิ่งเทียนพร้อมพูดว่า “เซิ่งเทียน ต่อไปอย่าปิดบังฉันอีกโอเคไหม？เราเป็นครอบครัวเดียวกัน หากเจอความยากลำบากเราก็เผชิญหน้าด้วยกัน อย่าไปเสี่ยงชีวิตเพียงลำพังโอเคไหม？”