ติ๊งๆๆ
ลูกกระสุนตกลงพื้นทั้งหมดแล้ว
สีหน้าของเฉาหวังเปลี่ยนเป็นซีดขาว มองภาพฉากนี้อย่างหวาดกลัว ตกใจจนลืมลั่นไก
นี่จะเป็นไปได้ยังไงกัน!
บนโลกใบนี้จะมีคนที่ขวางกั้นกระสุนได้อย่างไร?
หรือว่า ตำนานเหล่านั้นที่ได้ฟังมาก่อนหน้านี้เป็นคำจริงทั้งหมดงั้นเหรอ?
มีคนแบบนี้อยู่จริงๆเหรอ?
หรือว่าบนโลกใบนี้มีนักบำเพ็ญตนจริงๆงั้นเหรอ?
เฉาหวังอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องเหล่านั้นที่เคยได้ยินมาในเมื่อก่อน เขาคิดว่าเป็นเพียงข่าวลือมาตลอด และไม่เคยเป็นจริง
ตอนนี้เห็นกับตาตัวเอง ถึงได้รู้ว่าทุกอย่างเป็นเรื่องจริง!
“คุณคือเจ้าเทพจริงๆเหรอ?อย่าฆ่าฉันนะ ฉันให้ความร่วมกับคุณได้ ฉันยินดีที่จะบอกคุณทั้งหมด อย่าฆ่าฉัน ฉันยินดีที่จะเอาคุณงามความดีชดเชยกับความผิดพลาด”
เฉาหวังนึกถึงข่าวลือเหล่านั้นในเมื่อก่อน เจ้าเทพแห่งต้าเซี่ย แค่กระบี่บินโฉบออกไป กองเรือบรรทุกเครื่องบินของประเทศอเมริกาก็ตกใจจนถอยกลับไปแล้ว!
เมื่อก่อนเขาดูถูกข่าวลือเหล่านี้ คิดว่าล้วนเป็นคำที่กล่าวเกินจริงทั้งนั้น ต่อให้คนๆหนึ่งจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของกองเรือบรรทุกเครื่องบินได้
แต่ตอนนี้ เขาเชื่อนิดหน่อยแล้ว
น้ำเหลืองๆไหลลงมาทางขาของเขาแล้ว
ตกใจจนสองขาอ่อนแรง คุกเข่าลงกับพื้นแล้ว
“เอาคุณงามความดีลบล้างความผิดพลาด?ไอ้ชาติหมา แกก็คู่ควรเหรอ!”
เย่เซิ่งเทียนเดินไปยังเฉาหวังทีละก้าว แต่ละก้าวเหมือนว่าเหยียบย่ำหัวใจของเฉาหวัง
เฉาหวังตกใจจนกลายเป็นกองโคลนแล้ว
เย่เซิ่งเทียนยิ่งรู้สึกรังเกียจ พูดตำหนิอย่างรุนแรงว่า “พวกนายทหารใช้ชีวิต คุ้มกันสันติภาพที่กว่าจะได้มาไม่ง่ายนี้อยู่ด้านหน้า ไม่เรียกร้องให้แกซาบซึ้งมากมาย เพียงแค่หวังว่าไม่ทรยศชาติก็พอ แต่แกสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูชาวต่างชาติ ขายผลประโยชน์ของประเทศชาติ สิ่งที่พวกเราคุ้มกันอยู่ด้านหน้าคือเศษสวะอย่างนายเหรอ?เอาคุณงามความดีลบล้างความผิดพลาด? แกตายร้อยครั้งก็ยากที่จะชดใช้ความผิด!ไม่ฆ่าพวกแก เป็นการทำผิดต่อผู้พลีชีพที่เสียชีวิตไป!ไม่ฆ่าแก เป็นการทำผิดต่อพวกนายทหารที่เอาชีวิตปกป้องแผ่นดินของชาติอยู่ที่ชายแดนในตอนนี้!”
เศษสวะอย่างเฉาหวัง ไม่ฆ่าก็ไม่สามารถระงับความโกรธของประชาชนได้!
ไม่ฆ่า ก็ไม่สามารถมีคำอธิบายให้พวกนายทหารเหล่านั้นได้!
“ตายซะเถอะ!”
เย่เซิ่งเทียนตบลง ภาพลวงตาของฝ่ามือขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น เป็นครั้งแรกที่เขาใช้เวทมนตร์กับบุคคลธรรมดา มองเห็นได้ถึงระดับความโกรธของเขา!
เขาจะไม่โหได้ยังไง?
เหล่าสหายของเขา .ใช้ชีวิตบดบังศัตรูกว่านับไม่ถ้วนจากนอกเขตที่ด้านหน้าแล้ว
ตอนนี้ คิดไม่ถึงว่ายื่นมือออกไปยังเขตพื้นที่ใหม่ของฉียนถังแล้ว มารังแกและกดขี่ภรรยาของเขาเย่เซิ่งเทียนแล้ว!
แถมยังร่วมมือกับเฉาซื่อ กรุ๊ปหายนะเช่นนี้ เย่เซิ่งเทียนจะยอมให้มันโหดร้ายต่อไปได้อย่างไรกัน?
ก่อนหน้านี้ เรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นการดูแลของทางฝั่งขุนหลวง ขุนหลวงเพื่อผลประโยชน์ส่วนรวม เพื่อรักษาความเท่าเทียมกัน เพราะงั้นบางครั้งจำเป็นต้องถอยลงก้าวหนึ่ง
เพราะงั้นโลกใบนี้ไม่ยุติธรรมเลย สวัสดิการของคนรวยและคนจนจะเหมือนกันได้อย่างไร?
เมื่อก่อนเย่เซิ่งเทียนไม่อยากสนใจเรื่องกากๆเหล่านี้ และก็ไม่มีความคิดนั้นด้วย
คนเราต่างก็เห็นแก่ตัวทั้งนั้น เย่เซิ่งเทียนก็ไม่มีข้อยกเว้น
ก่อนหน้านี้ฮุยเถิง กรุ๊ปไม่ได้เตะต้องผลประโยชน์ของเขา เพราะงั้นเขาไม่มีสิทธิ์มายุ่ง อีกอย่างก็ไม่มีหน้าที่ไปดูแลจัดการ
แต่ว่าตอนนี้ฮุยเถิง กรุ๊ปก่อเรื่องมาถึงบนหัวของเขาแล้ว เขาจะต้องกำจัดทิ้ง
เผชิญหน้ากับฮุยเถิง กรุ๊ป ขุนหลวงต้องการความเท่าเทียมกัน เพราะงั้นบางครั้งจะถอยลงไปก้าวหนึ่ง
แต่เย่เซิ่งเทียนไม่ต้องการถอย
และไม่ต้องการอดทน!
ตำแหน่งเจ้าเทพของเขา คือการฆ่า ไม่ใช่การอดทน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...