Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 872

“แม่งเอ้ย รังแกเมียของฉัน รังแกลูกชายฉัน ตอนนี้ยังคิดจะจับหลานสาวฉันไปอีก พวกแกในไอ้พวกสารเลว！”

ดวงตาของเย่ห้าวเต็มไปด้วยเส้นเลือด เขาเหวี่ยงหมัดออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า

ในทุกหมัด มีแต่ความโกรธแค้นของเขา และความรู้สึกผิด

เขาเป็นคนผมสั้นอยู่แล้ว แต่หลังจากที่เผาผลาญพลังชีวิต ก็เหมือนกับผ่านไปหลายสิบปี ผมยาวขึ้น แล้วขาวขึ้น

ผมขาวยาวพลิ้วไหว

ราวกับคนบ้า

“วันนี้ ถึงฉันจะต้องตาย ก็ต้องพาไอ้สารเลวอย่างพวกแกไปด้วย！”

เย่ห้าวตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด เต็มไปด้วยความโกรธ ที่สุมอยู่ในนั้น

เทวดาหมายเลขสิบเอาแต่หลบหลีก

แต่ยังคงถูกหมัดต่อยกระเด็นออกไป

คนพวกนั้นที่อยู่ด้านหลังของเขา กลับไม่ได้โชคดีอย่างนั้น

ชายชุดดำหลายคนถูกต่อยจนตาย นายพลสวรรค์หลายคนต้องถูกเย่ห้าวฉีกเป็นชิ้นๆ

ผู้พิทักษ์ที่เหลืออีกสองคนอยากหนี แต่ก็ยังคงต้องตาย

ตั้งแต่เริ่มจนจบ พญาดำไม่ได้ปรากฏตัว ยังคงปล่อยให้เย่ห้าวฆ่าลูกน้องพวกนี้

ในสายตาของเขา นี่คือขั้นตอนการกระตุ้นเลือดเทพภายในร่างกายของเย่เซิ่งเทียน

ถ้าไม่ให้ความหวัง จะทดลองความสิ้นหวังที่มากกว่านี้ได้อย่างไร？

แน่นอนว่า ในสายตาของคนปกติทั่วไป เขาคือมีปัญหา

แต่คนเหล่านี้ของสรวงสวรรค์ ทำอะไรประหลาด ไม่สามารถคาดเดาได้

พวกเขาล้วนเป็นคนเสียสติ ไม่สามารถใช้สายตาของคนปกติได้

ยิ่งไปกว่านั้น สำหรับพวกเขาแล้ว คนที่ตายไปก็คือเศษสวะ มีชีวิตต่อไปถึงจะมีประโยชน์

เขาใช้วิชาต้องห้ามเผาผลาญพลังชีวิตของตัวเอง

ปึ้ง

ถึงแม้ว่าเทวดาหมายเลขสิบจะสามารถรับหมัดนี้ไว้ได้ แต่เมื่อถูกหมัดนี้เหวี่ยงลงพื้น กระดูกของเขาก็แตกไปหลายส่วน

พลังชีวิตของเย่ห้าวถูกเผาผลาญจนสิ้น ร่างของเขามีไอแห่งความตาย

ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่มีความหวังที่จะใช้ชีวิตอยู่ต่อไป

“ฉันอยากเป็นแค่เพลย์บอกคนหนึ่ง ฉันแค่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปกับยู่เอ๋อร์จนแก่เฒ่า ฉันแค่อยากเติบโตไปกับลูกชาย ฉันแค่อยากเป็นคนธรรมดา แค่อยากเป็นเศษสวะในสายตาของพวกแก”

เย่ห้าวเหวี่ยงหมัดไปต่อยบนหัวของเทวดาหมายเลขสิบ แล้วตะคอกด้วยความโกรธ คำรามอย่างเกรี้ยวกราด

“ทำไมแม้แต่โอกาสการเป็นเศษสวะยังไม่ให้ฉันเป็น ทำไมต้องให้ฉันจากเมียไปด้วย ทำไม ทำไม！！！”

“เพราะพวกแก ทำให้ลูกชายฉันไม่ยอมรับฉัน ทำให้เมียของฉันไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ตอนนี้ยังคิดจะจับหลานสาวฉันไปอีก ฉันจะฆ่าพวกแก！！！”

“ไอ้บัดซบ พวกแกมันสารเลว ฉันจะฆ่าพวกแกให้ตาย！！”