Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 929

เย่เซิ่งเทียนแปลกใจอย่างมาก ชายชราผู้นี้ตกลงหมายความว่าอย่างไรกันแน่

คุณท่านเหย้จิบน้ำชาอีกคำ และพูดขึ้นว่า: “เพียงแต่ นายเคยได้พิจารณาถึงชื่อเสียงของหลิงเอ๋อร์ของพวกเราบ้างไหม? หล่อนเป็นผู้หญิง ตอนนี้แม้ว่าจะแต่งงานปลอมกับนาย แต่เมื่อข่าวแพร่กระจายออกไป คนด้านนอกต่างก็ถือว่าเป็นความจริง อีกทั้งตอนนี้หลิงเอ๋อร์ก็กำลังตั้งครรภ์ หากจะแต่งงานกับนายอีก ต่อไปไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่เป็นผลดีกับหลิงเอ๋อร์ทั้งนั้น”

เย่เซิ่งเทียนเข้าใจแล้วว่า ชายชราผู้นี้ต้องการที่จะให้การแต่งงานของเขากับเหย้ซูหลิงเป็นเรื่องจริง

ไม่ทันรอให้เย่เซิ่งเทียนพูด คุณท่านเหย้ก็พูดต่อว่า: “แน่นอนว่า ที่ฉันทำแบบนี้ก็เป็นผลดีกับนายด้วย เมื่อนายแต่งงานกับหลิงเอ๋อร์อย่างแท้จริงแล้ว อย่างนั้นพวกเราตระกูลเหย้ก็ต้องยืนอยู่ฝ่ายเดียวกับนายแน่นอน”

เย่เซิ่งเทียนมองไปยังเหย้ซูหลิง เขาไม่แน่ใจว่านี่เป็นความตั้งใจของเหย้ซูหลิงเองหรือไม่

แต่เรื่องนี้ เขาไม่เห็นด้วยแน่นอน

และไม่มีทางที่จะเจรจาต่อรองกันได้

หลายปีมานี้ที่หวางซีอยู่ด้วยกันกับเขานั้น ได้รับความยากลำบากมากมาย และทนทุกข์ทรมานมานับครั้งไม่ถ้วน

ชีวิตนี้ นอกจากหวางซีแล้ว เขาไม่มีทางที่จะแบ่งปันความรู้สึกของตนเองให้กับหญิงอื่นอีก

เย่เซิ่งเทียนพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า: “ขอบคุณในความเมตตาของคุณท่านเหย้ แต่ฉันยอมรับไม่ได้ ฉันมีภรรยาและลูกแล้ว ฉันไม่สามารถละทิ้งภรรยาที่ร่วมสุขร่วมสุขด้วยกันได้ ชั่วชีวิตของฉันนี้คงจะไม่มีทางไปชื่นชอบผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว ที่ฉันมา ก็เพื่อร่วมมือกับตระกูลเหย้ หากว่าตระกูลเหย้ไม่ให้ความร่วมมือ ฉันเข้าใจได้ และจะไปคิดหาวิธีการอื่นแทน”

คำพูดนี้เด็ดเดี่ยวตรงไปตรงมาอย่างที่สุด

ไม่มีการต่อรองแต่อย่างใด

เหย้ซูหลิงแสดงแววตาที่ผิดหวังออกมาเล็กน้อย

พร้อมกับความไม่ยินยอม

เทียบกันเรื่องวงศ์ตระกูล เธออยู่บนฟ้า หวางซีอยู่ใต้ดิน

เทียบกันเรื่องหน้าตา เธอก็ยังสวยงดงามกว่าหวางซีอีก

ที่สำคัญก็คือ เธอกับเย่เซิ่งเทียน ยังมีข้อตกลงการแต่งงานกันระหว่างตระกูลอีกด้วย

แต่ในตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนก็ยังคงปฏิเสธ

ปฏิเสธโดยที่ไม่แม้แต่จะลังเลใจเลยแม้แต่น้อย

ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงที่สวยงามคนไหน ในขณะที่กำลังทอดสะพานให้กับผู้ชายอยู่นั้นต่างก็จะกระหยิ่มยิ้มย่อง เพราะนี่คือต้นทุนของตัวเธอ

แต่เมื่อผู้ชายปฏิเสธ ก็จะรู้สึกหงุดหงิดใจเล็กน้อย

คุณท่านเหย้สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ใบหน้าเย็นชาลง และพูดขึ้นว่า: “หรือว่าหลิงเอ๋อร์ของฉันสวยงามสู้ภรรยาของนายไม่ได้? ”

แต่รับผิดชอบกับความรู้สึกนั้น มันคนละเรื่องกัน

ที่คุณท่านเหย้ต้องการนั้น ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นความรับผิดชอบ

ที่เหย้ซูหลิงต้องการนั้น ก็ไม่เพียงแต่ความรับผิดชอบ

“คุณปู่ เรื่องนี้ไม่เห็นจะเกี่ยวข้องอะไรด้วยเลย ท่านพูดเรื่องนี้ไปทำไมกัน วันนี้พวกเรามาพูดคุยกันในเรื่องความร่วมมือต่างหาก”

เหย้ซูหลิงพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้ม

คุณท่านเหย้จ้องมองไปที่เหย้ซูหลิงด้วยสายตาที่ดุดัน และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาขึ้นกว่าเมื่อครู่ไม่น้อย: “เรื่องความร่วมมือ ทางหลิงเอ๋อร์เป็นคนรับผิดชอบ ฉันไม่แทรกแซง นี่คือเรื่องระหว่างพวกเธอทั้งสองคน ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเหย้ ฉันจะพักผ่อนแล้ว หากไม่มีธุระอะไรอีกก็กลับไปเถอะ”

เมื่อพูดจบ คุณท่านเหย้ก็ลุกขึ้นแล้วเดินกลับเข้าไปในบ้าน

เย่เซิ่งเทียนเองก็ไม่ได้ใส่ใจ

ก็แค่ร่วมมือกันเท่านั้น

หากไม่ต้องการร่วมมือ เขาก็ไปหาคนอื่นแทน

และเขายังเชื่อว่า หากในอนาคตตนเองสามารถทำลายสรวงสวรรค์ได้สำเร็จ สิ่งที่เขาจะตอบแทนให้กับตระกูลเหย้นั้น จะมากกว่าสิ่งที่ตระกูลเหย้เสียสละอีกหลายเท่าเลย