Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 936

จงอู่ไม่ชักช้าเสียเวลา รีบถอดเสื้อออกทันที

เย่เซิ่งเทียนแกล้งทำเป็นเดินเข้าไปหาอย่างมาพอใจ แล้วก็ฝังเข็มติดต่อกันกี่เข็ม โดยใช้วิชาสิบสามเข็มผีทวนความตาย

ผ่านไปสักพัก จงอู่ก็รู้สึกว่าพลังทักษะในร่างกายของตนกำลังเคลื่อนไหว ทวารและชีพจรที่อุดตันรวมถึงเส้นเลือดที่แข็งตัวนั้น ก็เริ่มคลายตัวและไหลเวียนอย่างช้า ๆ

ภายในตันเถียน ก็มีกระแสอุ่นไหลเวียนไปทั่วร่างกาย

ความรู้สึกสับสนงุนงงทั้งหลายนั้น สลายหายไปในทันที

“ขอบคุณหมอเทวดาหลินมากเลย ผู้น้อยจะไปเชิญคุณปู่ของฉันมาเดี๋ยวนี้ ขอให้หมอเทวดาหลินรอสักครู่หนึ่ง”

เมื่อพูดจบ จงอู่ก็ถีบไปยังผู้รับผิดชอบและพูดว่า: “ดูแลหมอเทวดาหลินให้ดีนะ หากว่า......”

ยังไม่ทันพูดจบ เย่เซิ่งเทียนก็พูดขึ้นว่า: “พอเถอะ แม่งซวยจริง ๆ เลย ถูกพวกนายรังควานแบบนี้ ฉันจะเล่นพนันต่อไปได้อย่างไรอีก? เดี๋ยวจะไปกับนายเลยก็แล้วกัน”

เมื่อได้ยินที่พูดนี้ จงอู่ก็ดีใจอย่างมาก และรีบพูดขึ้นว่า: “เชิญหมอเทวดาหลิน บุญคุณของหมอเทวดาหลินนี้ ผู้น้อยจะไม่ลืมไปตลอดชีวิต”

เย่เซิ่งเทียนยิ้มเยาะอยู่ในใจ

ไม่ใช่นายคนเดียวหรอก พวกนายตระกูลจงก็จะต้องจดจำไปตลอดชีวิตเลย

จงอู่ยังไม่ทราบว่า เขานั้นได้ตกหลุมพรางของเย่เซิ่งเทียนโดยสิ้นเชิงแล้ว

ลักษณะท่าทางที่ผิดปกติผันผวนไปมาของเย่เซิ่งเทียนนั้น ไม่เพียงแต่จงอู่จะไม่สงสัยแล้ว กลับยังเชื่อมั่นมากขึ้นไปอีก

เขามองว่า ผู้ที่มีความสามารถอย่างแท้จริงนั้น อารมณ์ค่อนข้างจะรุนแรง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมอเทวดาแบบนี้ จะมีลักษณะนิสัยที่แปลกประหลาดอย่างมาก เขาเองก็พบเจอมากมากมายแล้ว

จงอู่คอยติดตามและบริการอย่างดีจนเย่เซิ่งเทียนมาถึงตระกูลจง แล้วก็รีบไปแจ้งให้กับจงหยู่ทราบ

เพียงแค่หมอเทวดาคนนี้สามารถรักษาอาการของคุณปู่ให้หายเป็นปกติได้ ถ้าอย่างนั้นสถานะผู้สืบทอดตำแหน่งเจ้าบ้านของตนเองนั้นก็มั่นคงแล้ว

เย่เซิ่งเทียนเองก็กำลังคิดวางแผนอยู่ในใจ

จงอู่นั้นหลงกลแล้ว จากนี้ต่อไป เพียงแค่รักษาจงหยู่เจ้าบ้านอาวุโสของตระกูลจงให้หายเป็นปกติได้ อย่างนั้นตระกูลจงก็คงจะแนะนำ ตนเองต่อไปให้กับตระกูลเซียวอย่างแน่นอน

เพียงแค่อาศัยสถานะของหลินเย่เข้าไปสู่ตระกูลเซียวได้ แผนการนี้ก็ถือว่าสำเร็จแล้ว

หลังจากนั้น ตนเองก็ค่อยใช้ตัวตนที่แท้จริงไปขอความช่วยเหลือจากตระกูลเซียว แล้วอาศัยตระกูลเซียวเพื่อทำเป็นแกล้งตายแล้วก็เอาตัวรอด แผนการทั้งหมดนั้นก็ถือว่าสำเร็จลุล่วงแล้ว

ไม่นานนัก จงอู่ก็กลับมา และพูดขึ้นอย่างเคารพว่า: “หมอเทวดาหลิน ขอเชิญท่านไปยังห้องโถงด้านในเพื่อรักษาอาการป่วยให้กับคุณปู่”

“นำทางไปสิ ยุ่งยากจริง ๆ เลย”

เย่เซิ่งเทียนแกล้งพูดขึ้นอย่างรำคาญใจ

เปรี๊ยะเปรี๊ยะ

เย่เซิ่งเทียนลงมือทันที โดยตบไปที่หน้าของจงเซิงและจงเหวินปินคนละที และพูดขึ้นอย่างเอ้อระเหยว่า: “วิชาแพทย์ของฉัน เด็กอย่างพวกแกทั้งสองคนยังกล้าที่จะสงสัยด้วยเหรอ? ”

“บังอาจนัก! ”

ผู้อาวุโสตระกูลจงตวาดขึ้น คิดไม่ถึงว่าหลินเย่คนนี้ จะใจกล้าบ้าระห่ำขนาดนี้ ที่กล้าตบหน้าจงเหวินปินและจงเซิงต่อหน้าพวกเขา

โดยที่ไม่ได้เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย

“หากไม่อยากให้ไอ้แก่ของตระกูลพวกนายตายลงไปก็หุบปากเดี๋ยวนี้”

เย่เซิ่งเทียนยิ้มเยาะ

เขาก็แค่จงใจที่จะแสดงลักษณะนิสัยที่หยิ่งผยองหลงระเริงออกมา เพื่อให้พวกคนเหล่านี้รู้สึกว่าตนเองนั้นมีความสามารถและเย่อหยิ่งอย่างที่สุด

มีเพียงลักษณะนิสัยที่แตกต่างตรงกันข้ามกับเมื่อก่อนเท่านั้น ถึงจะสามารถทำให้พวกเขาไม่สงสัยว่านี่เป็นแผนการกลอุบาย

“เลือดลมไหลย้อน ทวารและชีพจรปิดกั้น อวัยวะภายในอุดตัน ไอ้แก่ นายจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้วใช่ไหม? ”

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้สนใจพวกคนเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย โดยจ้องมองไปที่จงหยู่ด้วยสายตาที่เย็นชา