“เฮ้ เขาซ่อนตัวอยู่ในเมืองนางแอ่น เขาก็ฉลาดอยู่นะ ว่าไหม? เมืองนางแอ่นอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก เราน่าจะไปถึงที่นั่นได้ในไม่ช้า ฮึ่ม ไอ้หมอนั่น เขาซ่อนตัวอยู่ใต้จมูกเรา มันทำให้พวกเราดูโง่!”
เทาหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา “แต่น่าเสียดายที่หมอนั่นไม่รู้ว่าคำว่า 'ตาย' สะกดยังไง เขายังคงมีชื่อเสียงและสร้างปัญหาเพิ่มขึ้น เขากล้าทำให้เกิดความวุ่นวายอย่างใหญ่หลวงที่นั่น เห็นชัด ๆ ว่าเขาคงอยากตาย!”
“รู้ไหมว่านี่เรียกว่าอะไร? มันเรียกว่า หว่านพืชเช่นไร ย่อมได้ผลเช่นนั้น!”
ชาร์ลตะโกนอย่างประชดประชันพร้อมกับยิ้มอย่างเย็นชาออกมา จากนั้นเขาก็หันไปหาแจ็คสันและพูดว่า “ข้อมูลเรื่องนี้ยอดเยี่ยมจริง ๆ ! พรุ่งนี้ ดีแลนจะพาเราไปที่นั่น และฉันจะให้เงินคุณหนึ่งหมื่นล้านเหรียญเพื่อเป็นรางวัลสำหรับการบอกข้อมูลนี้ ส่วนวิธีการแบ่งเงินระหว่างคุณกับหลานชายของคุณ ก็แล้วแต่พวกคุณเลย!”
แต่แจ็คสันกลับส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่ต้องการรางวัลหรือเงินใด ๆ ฉันไม่อยากได้เงินเลยสักนิด ฉันแค่หวังว่าพรุ่งนี้ ทั้งตระกูลแลมเบิร์ตและตระกูลฟรีแมนจะพาคนที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกคุณไปฆ่าเฟนด์ซะ และฉันก็จะพาคนของฉันไปด้วย ฉันจะไปพร้อมกับพวกคุณ ฉันอยากเห็นหมอนั่นตายด้วยตาของตัวเอง!”
“ฮ่าฮ่า! ก็ได้! คุณอยากแก้แค้นให้ครอบครัวของคุณ คิดได้เยี่ยมมาก! พี่น้องแจ็คสัน ทำไมเราไม่มาดื่มกันสักหน่อย เพื่อฉลองความสำเร็จของเราล่วงหน้าล่ะ?”
ชาร์ลหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ความคิดของแจ็คสันนั้นเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขา อีกฝ่ายไม่เพียงแต่ไม่อยากได้เงินสักเหรียญ พวกเขายังเสนอที่จะช่วยด้วย ยังไงก็ตาม อีกฝ่ายสามารถรับเงินพร้อม ๆ ไปกับพวกเขาเพื่อฆ่าเฟนด์ได้
ดังนั้น มันทำให้เขาประหลาดใจจริง ๆ ที่อีกฝ่ายเลือกแบบนั้น ทั้ง ๆ ที่พวกเขาสามารถมองดูการต่อสู้จากที่ไกล ๆ ได้
“พวกเขามีลูกน้องเยอะไหม? ถ้าไม่ เราก็ไม่ต้องพานักสู้ชั้นยอดไปทั้งหมด จริงไหม? เราคือตระกูลที่มีชื่อเสียง เราต้องพาคนแข็งแกร่งทั้งหมดไปด้วย จริง ๆ เหรอ?”
ผู้อาวุโสของตระกูลแลมเบิร์ตถามออกมาด้วยใบหหน้าสงสัย
หลุยส์ ฟรีแมน หัวเราะกับคำพูดของแจ็คสัน และพูดโพล่งออกว่า “ฮ่า ๆ ! อีกฝ่ายมีลูกน้องไม่มากนัก คุณบอกเองไม่ใช่เหรอ? พรุ่งนี้เรามีคนที่แข็งแกร่งจำนวนมากบวกกับปรมาจารย์อีกหลายร้อยคนและนักสู้ระดับกึ่งเทพอีกหลายคน อีกฝ่ายคงจะหวาดกลัวมากจนตายเมื่อเห็นกองทัพของเรา!”
“ฮ่าฮ่า! หวาดกลัวมากจนตาย พูดเกินจริงไปนะ แต่พวกเขาคงจะฉี่ราดกางเกงแน่นอน!”
ผู้อาวุโสของตระกูลแลมเบิร์ตหัวเราะออกมาเสียงดัง “เฟนด์เป็นทหารผ่านศึกที่เคยผ่านความเป็นความตายในสนามรบมาก่อน ดังนั้นฉันคิดว่าเขาคงจะไม่ตกใจตายง่าย ๆ หรอก!”
“ฮ่า ๆ! ผู้อาวุโส คุณพุดถูก เขาคงแค่ฉี่ราดกางเกงเท่านั้น!”
เทาหัวเราะเยาะอย่างมีความสุขและคนอื่น ๆ ก็หัวเราะเยาะตามกับเรื่องที่เขาคุยกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...