มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 106

เซเลน่านั่งคร่อมรถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของเฟนด์ เธอยิ้มอย่างอารมณ์ดี

เธอรอเขามาห้าปี กว่าที่เขาจะกลับมา เขาคือคนแรกที่ได้ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ และเธอกําลังประสบกับช่วงเวลาที่ยากลําบากและไร้ทางสู้ที่สุดในชีวิตของเธอ

ความคิดอันแสนหวานโลดเต้นอยู่ภายในใจของเธอ มือหนึ่งถือไอศกรีม แขนอีกหนึ่งโอบเอวของเฟนด์เอาไว้

แก้มเธอแดงขึ้น เพื่อปกปิดสิ่งที่เธอตั้งใจทํา เธอพูดพลางพูดว่า "ขับช้า ๆ คุณกำลังทําให้ฉันกลัว!"

เฟนด์มองลงมาที่มือขาวราวกับหยก เขารู้สึกมีความสุข เขาคิดว่าเขาขับช้าแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงบริเวณทางเข้าธนาคารแห่งหนึ่ง จากนั้นเฟนด์ก็จอดรถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของเขาไว้ที่ริมทาง

"ภรรยา คุณเดินไปซื้อกระเป๋าใบใหญ่ ๆ ที่อยู่ตรงนั้น เงินสดสองล้านเป็นเงินจํานวนมาก ถ้าคุณไม่ซื้อกระเป๋าที่มันใหญ่ ผมกลัวว่าคุณจะถือมันไม่ไหว!"

เฟนด์ยิ้มและข้ามถนนกับเซเลน่า

"คุณ… คุณถอนเงินสดสองล้านได้จริงหรือ?"

เซเลน่าดูไม่สบายใจ เธอไม่มั่นใจ ดูเหมือนเฟนด์จะมีส่วนช่วยในกองทัพมากกว่าหนึ่งครั้ง มิเช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้เงินรางวัลถึงสามถึงสี่ล้านเหรียญ

"ถ้าผมไม่กลัวที่จะดึงคนมาพูดมากกว่านี้ ผมจะเอาเงินหนึ่งล้านให้คุณก็ได้!"

เขายิ้มแก้มปริกับเซเลน่า

"หนึ่งล้านหรือ? ล้อเล่นหรือเปล่า!"

เซเลน่าไม่รู้ว่าเธอควรร้องไห้ หรือหัวเราะกับมุขตลกของเขา ผู้ชายคนนี้กําลังดีขึ้นเรื่อยๆ ในเรื่องการโม้

เฟนด์หัวเราะเมื่อได้ยินบทสนทนา "อ้อ เข้าใจแล้ว แน่ใจหรือว่าจะเลือก? เชื่อหรือไม่ว่าผมจะตีก้นคุณ เมื่อเราถึงบ้านแล้ว!"

"ไปสิ เอานี่ไปวางเงินไว้ข้างใน ฉันแแก่กว่าเธอ แต่ฉันยังไม่ได้แต่งงาน เธอบอกว่าลูกเธอก็วิ่งเล่นได้แล้วด้วย กลางวันแสก ๆ ฉันทําอะไรน่าอับอายลงไปบ้าง"

หญิงวัยกลางคนคนนี้ดูเหมือนอายุสามสิบกว่า ๆ เธอให้ถุงใบใหญ่ มีลายดอกไม้ที่คนงานใช้เป็นประจํา "เอานี่เป็นเงินของคุณ ฉันว่ามันน่าจะมากพอ!"

"เท่าไหร่ ก็ช่างมันเถอะ ผมจะให้ร้อยเหรียญ เก็บสตางค์ไว้ปลอบใจหัวใจที่บาดเจ็บ"

เฟนด์รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนตลก เขาจึงโยนเงินสดไป ร้อยเหรียญ แล้วหันไปคุยกับเซเลน่าก่อนที่จะออกจากร้านไป

"คุณใจกว้างมาก!"

เซเลน่าไม่รู้ว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไร "เมื่อก่อนฉันเคยพาไคลีไปเก็บขยะด้วยกัน เราหาเงินไม่ได้เลยสักร้อยเหรียญต่อวัน!"