มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1173

สีหน้าของเฟนด์นิ่งลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น ถ้าเขามีเวลาแค่สามปี ก็จะเสียเวลาไม่ได้อีกแล้ว เขาต้องได้ตำราโบราณมาอย่างรวดเร็วให้ได้

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น "เอาเถอะ ผมเข้าใจแล้ว" เขาตอบ

สองวันต่อมา ร่างกายของแนชฟื้นตัวได้อย่างเต็มที่

แนชเก็บเป็นความลับไม่ให้ใครรู้ ยกเว้นคนที่ไว้ใจสองคน ก็คือไททัสและผู้อาวุโสลำดับแรก เคนเนธ

ไททัสและเคนเนธดีใจมากที่ได้ยินข่าวแบบนั้น

แม้ว่าจะมีความสุข แต่ก็รู้สึกร้อนใจที่ต้องเก็บความลับเอาไว้ พวกเขาทนทุกข์ทรมานที่ต้องเงียบเอาไว้

ผ่านไปอีกวัน และผู้อาวุโสลำดับสามก็ออกมาจากห้องในที่สุด เขายิ้มและรีบไปห้องนั่งเล่นของลิลลี่

"ทำไมมาเร็วนัก?" ลิลลี่รีบทักเมื่อเห็นเวด "ฉันรู้สึกแย่มาก ก่อนที่คุณจะหายหน้าไป เฟนด์ออกไปกับลาน่าและอีธาน”

ลิลลี่รู้สึกอบอุ่นในใจเมื่อเห็นเวดสนใจลูกเธอขนาดไหน เธอตอบว่า "ใช่ ไม่มีข่าวอะไรเลย เฮ้อ... เขาอาจจะตายไปแล้วจริง ๆ หรือเปล่านะ?"

เวดยิ้มอย่างเย็นชา แม้ว่าแลนซ์จะยังไม่ตาย เขาก็ไม่ยอมให้กลับมาตัวเป็น ๆ หรอก ลิลลี่คิดผิดแล้วที่คิดว่าแลนซ์จะกลับมาอย่างตัวเป็น ๆ ได้

เขาเดินเข้าไปและโอบเอวเธอไว้ก่อนยิ้มอย่างมั่นใจว่า "ผมทะลวงระดับได้แล้ว และตอนนี้ก็อยู่ในระดับสูงสุดของเทพแท้จริงแล้ว แม้แต่ผู้อาวุโสลำดับแรกผมก็ไม่กลัวแล้วตอนนี้"