มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1207

“เฮ้ เรื่องนั้นฉันไม่คิดมากหรอกเพราะฉันไม่ใช่คนแบบนั้น!”

เฟนด์ยิ้มบาง ๆ หนุมตัวกลับ แล้วเดินออกมา

ความประหลาดใจแวบผ่านเข้ามาในดวงตาของไดอาเนียลล่าขณะที่เธอมองเงาของเขาลับหลังไป

มีผู้ชายหลายคนสนใจในรูปลักษณ์ของเธอ อัจฉริยะหลายคนจากตระกูลคาเบลโลและจากตระกูลอื่น ๆ ต่างหวั่นไหวเมื่อได้เจอเธอ

ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่โจร ตามตรรกะแล้ว อย่างน้อยเขาก็น่าจะถามชื่อหรือแสดงท่าทีสนใจเธอออกมาบ้าง แต่เขากลับหันหลังกลับและเดินออกไปเลย เธอจึงรู้สึกไม่พอใจ

เธอรีบวิ่งตามเขาไป “นี่ คุณจะไม่อยากรู้หน่อยเหรอว่าฉันชื่ออะไร?” เธอพูดกับเฟนด์

เฟนด์หันไปมองเธอ “ทำไมผมต้องอยากรู้ด้วยล่ะ?” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ

“ฉัน...”

ไดอาเนียลล่าโกรธจัด ผู้ชายคนนี้ช่างไม่รู้อะไรเลย เขาไม่คิดจะแสดงท่าทีสนใจผู้หญิงที่งดงามแบบเธอบ้างเลยเหรอ?

เธอกลอกตาใส่เขา “ฉันไดอาเนียลล่า” เธอพูด “แล้วคุณล่ะ?”

“อ๋อ ผมชื่อเฟนด์!”

หลังจากที่พูดจบ เขาก็เดินออกไปเลย ในเวลานี้ สมาชิกตระกูลวู๊ดกำลังจัดการกับสมบัติที่ยึดได้จากศัตรูแล้วเก็บไว้เป็นของที่ได้รับจากชัยชนะของพวกเขา

“นายน้อย นี่เป็นสมบัติล้ำค่า คุณต้องรับมันไว้นะ!”

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างมีความสุข ยื่นวัตถุที่คล้ายกระดองเต่าให้เฟนด์

“ใช่แล้ว คุณต้องรับสิ่งนี้ไว้ วันนี้เราคงไม่ได้รับชัยชนะถ้าหากไม่มีคุณ!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน