มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1235

พวกเขาโล่งใจที่เธอให้อภัย ชายร่างใหญ่ทั้งสองก็คุกเข่าอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มตบหน้าตัวเอง

“ขอบคุณที่ให้อภัยคนที่น่าสมเพชพวกนี้นะครับ คุณคาเบลโล!” นายน้อยเมอร์ฟี่เองก็โล่งใจเช่นกัน ทว่า ลูกน้องทั้งสองของเขาอยู่ในระดับปรมาจารย์ พวกเขาเป็นปรมาจารย์ระดับห้าหรือหกเลย และพลังยุทธของพวกเขา ก็ถือว่าเป็นตัวเอกของตระกูลเมอร์ฟี่เลย เพราะงั้น พวกเขาเลยถูกส่งให้ไปเฝ้าร้าน

เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น และมันก็ทำให้เขารู้สึกสิ้นหวัง

เขาครุ่นคิด ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้งว่า “ทุกคน ฟังฉัน ทุกอย่างที่นายหญิงน้อยที่สามแห่งตระกูลคาเบลโลสั่งในคืนนี้ ฟรี เข้าใจไหม?”

"ครับท่าน!" พนักงานเสิร์ฟคนอื่น ๆ ในร้านอาหารตอบขึ้นมาทันที

“ค่อยดีหน่อย!” ไดอาเนียลล่าตบไหล่นายน้อยเมอร์ฟี่ เมื่อเธอเห็นว่าเขาเข้าใจสถานการณ์ขนาดไหน “อย่าลืมบอกให้ลูกน้องของคุณเลิกดูถูกคนล่ะ ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวที่พวกเขายั่วโมโหไม่ได้ เพื่อนคนนี้ของฉันเป็นนายน้อยของตระกูลวู๊ด และพวกเขาไม่ควรไปยั่วโมโหเขาเช่นกัน เขากวาดล้างเมืองของคุณได้ด้วยมือเดียว เชื่อไหมล่ะ?”

“เชื่อ… ผมเชื่อ…” นายน้อยเมอร์ฟี่เหงื่อแตกโดยไม่รู้ตัว ถึงอย่างนั้น มันก็สมเหตุสมผลแล้วที่เพื่อนของนายหญิงสามคาเบลโลมีตำแหน่งสูง ไม่งั้นเขาจะได้ยืนข้าง ๆ นายหญิงน้อยที่สมแห่งตระกูลคาเบลโลได้ไงล่ะ?

เฟนด์ยิ้ม ก่อนจะพูดว่า “ไปกันเถอะ”

ไดอาเนียลล่าหันหลังเดินขึ้นไปชั้นบน ก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้ “เสิร์ฟอาหารพิเศษทุกอย่างที่มีที่นี่!” เธอตะโกนออกมา

"อะไรอีก? เกิดอะไรขึ้น?" นายน้อยเมอร์ฟี่ตกใจจนแทบจะเป็นลม เขาเพิ่งจะมีเวลาให้พักหายใจเอง! ทำไมลูกน้องของเขาถึงทำให้เขาตกใจอีกครั้งด้วยนะ?

ลูกน้องคนนั้นพูดขึ้นมาทันทีว่า “นายน้อยของตระกูลลาเดนเบิร์ก เอซรา ลาเดนเบิร์ก กำลังทานอาหารเย็นอยู่บนชั้นสองคืนนี้เหมือนกันครับ”

“เอซร่า ลาเดนเบิร์กน่ะนะ...!” นายน้อยเมอร์ฟี่หน้าถมึงทึง ตระกูลลาเดนเบิร์กเป็นศัตรูกับตระกูลเมอร์ฟี่ และพลังรวม ๆ ของพวกเขาก็ค่อนข้างแข็งแกร่งกว่านิดหน่อย

เพราะงั้น เอซรา ลาเดนเบิร์ก เลยข่มเหงรังแกผู้คนรอบข้างอยู่ตลอดเวลา เขาไม่เคยจ่ายเงินเลยสักครั้งที่มาทานอาหารในร้านของพวกเขา มันทำให้นายน้อยเมอร์ฟี่โมโหมาก แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้