มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1243

นายท่านแม็ควิ่งแจ้นมาที่โรงแรมของตระกูลของเขาอย่างรวดเร็ว เขาพุ่งไปหาพนักงานดูแลทันทีเพื่อหาไวน์วานรของเขา

อย่างไรก็ตาม เขาโกรธจัดหลังจากค้นหาอยู่พักหนึ่ง เขารีบโทรหาลูกชายของเขาทันที “ไวน์ของพ่ออยู่ไหน? มันมีสามขวด ทำไมเหลือแค่ขวดเดียวล่ะ?”

นายน้อยแม็คยิ้มแหย เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น “ผมให้ไวน์ลูกค้าของเราไปสองขวดครับพ่อ!”

นายท่านแม็คโกรธจนแทบกระอักเลือด เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้ ไวน์นั่นมีค่ามากเสียจนเขาแทบจะไม่แตะมันด้วยซ้ำ แต่ลูกชายของเขาเพิ่งจะให้มันไปกับลูกค้า ถึงเขาจะอนุญาตให้ลูกค้าดื่ม แต่มันก็ควรจะแลกมาด้วยเงินจำนวนมหาศาล ไม่ใช่ให้ไปเฉย ๆ แบบนี้

“ชอบใจที่เห็นพ่อโกรธนักรึไง? นี่เป็นสมบัติล้ำค่าของพ่อนะ พ่อเก็บมาตั้งหลายปี แล้วแกก็เพิ่งให้คนอื่นไปน่ะนะ?”

นายท่านแม็คโกรธัด เขามองไปที่ลูกชายของเขาด้วยสายตาดุร้าย “ไอ้ลูกเนรคุณ!”

นายน้อยแม็คยิ้มอย่างขมขื่น “พ่ออย่าโทษผมเรื่องนั้นเลย” เขาอธิบายอย่างหมดหวัง “พ่อจะต้องบูชาผมแน่ ถ้าพ่อรู้เรื่องที่เกิดขึ้น แล้วพ่อจะรู้ ว่าไวน์สองขวดที่ให้ไปมันคุ้มค่าขนาดไหน!”

“คุ้ม?”

นายท่านแม็คโกรธมากจนพูดไม่ออก "ก็ได้ อธิบายทุกอย่างมา” เขาโมโห “มาดูกันว่ามัน 'คุ้มค่า' ยังไง ถ้าพ่อไม่เห็นด้วย พ่อจะตบแกสองครั้ง อย่าคิดว่าพ่อจะไว้หน้าแกล่ะ!”

นายน้อยแม็คถึงกับพูดไม่ออก “เรามีคนสำคัญมาทานอาหารที่ร้านถึงสองคนครับพ่อ” เขาอธิบาย “หนึ่งในนั้นคือลูกสาวคนที่สามของตระกูลคาเบลโล นายน้อยอีกคนของตระกูลวู๊ด ฮ่า พวกเขาช่วยเราฆ่านักสู้ของตระกูลลาเดนเบิร์ก แถมตอนนี้อาณาเขตของตระกูลลาเดนเบิร์ก ก็ตกเป็นของเราแล้วครับ ผมให้คนของเราไปจัดการแล้ว พ่อคิดว่ามันคุ้มไหมล่ะ ที่จะให้ไวน์สองขวดกับพวกเขาน่ะ?”

"อะไรนะ!"

นายท่านแม็คหายใจดังเฮือก เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้ “จริงเหรอ? นี่แกจะบอกว่านายท่านลาเดนเบิร์กกับพรรคพวกของเขาตายกันหมดแล้วเหรอ?” เขาพูดอย่างตื่นเต้น “ถ้าเป็นอย่างนั้น ให้ไวนสองขวดไปก็ดีแล้วล่ะ!

“โอ้ นายหญิงน้อยคาเบลโลและนายน้อยวู๊ดยังอยู่รึเปล่า? พ่ออยากดื่มกับพวกเขา จะได้เห็นหน้าค่าตากันหน่อย”

นายท่านแม็คตื่นเต้นมาก ท่าทีโมโหของเขาได้หายไปอย่างสิ้นเชิง มันแทนที่ด้วยความดีใจ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน