มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1251

“เฮ้ ไม่มีอะไรหรอกน่า เฟนด์เคยช่วยชีวิตฉันไว้ ตอนนี้เขาเป็นเหมือนพี่ชายของฉัน เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน! ถือว่ามันเป็นรางวัลสำหรับสิ่งที่เฟนด์เคยทำก็แล้วกัน อย่าใส่ใจนักเลยค่ะ!”

ไดอาเนียลล่าหัวเราะเบา ๆ ขณะอธิบาย เธอวางมือบนไหล่ของเฟนด์พลางยิ้มกว้างออกมาบนใบหน้า ราวกับว่าพวกเขาเป็นพี่น้องในสนามรบกัน

“คุณกำลังพูดถึงน้ำชำระล้างไขกระดูกใช่ไหม? น้ำนี่มันล้ำค่าเกินไป! แม้ว่าคนในตระกูลคาเบลโลที่เริ่มฝึกฝนตั้งแต่เด็กก็ยังไม่ได้รับน้ำนี่เลย บ่อน้ำอันล้ำค่าของตระกูลคาเบลโลก็ไม่ได้ผลิตน้ำได้มากขนาดนั้นในหนึ่งปีสำหรับพวกเขา จริงไหม? ยิ่งไปกว่านั้น น้ำชนิดนี้เหมาะสำหรับผู้ฝึกวรยุทธ ใครก็ตามที่ได้รับมันจะทำให้ระดับพลังยุทธของพวกเขาก้าวหน้าขึ้นมาก!”

แนชประหลาดใจกับข้อเสนอของไดอาเนียลล่าที่จะให้น้ำชำระล้างไขกระดูกบางส่วนแก่พวกเขา คิ้วของเขาขมวดเข้าหากัน เขาพูดต่อว่า “ตระกูลคาเบลโลคงจะต้องเก็บสมบัติดังกล่าวไว้อย่างปลอดภัย และมอบให้กับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องสำคัญเท่านั้น อีกอย่าง บ่อน้ำนั่นก็สามารถผลิตน้ำได้เพียงแค่สำหรับห้าถึงหกคนต่อปีไม่ใช่เหรอ? ฉันเกรงว่าพ่อของคุณจะไม่เห็นด้วยกับความคิดง่าย ๆ แบบนี้หรอก ที่แย่ไปกว่านั้น ถ้าเขารู้ว่าคุณวางแผนที่จะมอบสมบัติดังกล่าวให้กับเรา เขาจะต้องปฏิเสธอย่างแน่นอน”

“เฮ้อ!”

“ถ้าเขาไม่เห็นด้วย ฉันก็แค่เอามันมาโดยที่เขาไม่รู้สิ และตอนที่เขารู้ มันก็คงจะสายไปแล้ว แต่ถ้าฉันไม่ได้บอกว่าเอามันมาให้ตระกูลวู๊ด แล้วเขาจะรู้ได้ยังไงล่ะ?” ไดอาเนียลล่าพูดออกมาง่าย ๆ อย่างไม่ใส่ใจ

“คุณหนูคาเบลโล คุณใจดีกับเราเกินไปแล้ว! ฉันไม่รู้จะตอบแทนคุณยังไงดี!”

โจแอนพูดแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยสบายใจ

“ฮ่า ๆ คุณป้า เฟนด์กับฉันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เพราะงั้นคุณป้าซึ่งเป็นแม่ของเขาก็เหมือนเป็นแม่ของฉันด้วย! ดังนั้นอย่าคิดมากเลย! ไม่มีอะไรหรอก!”

ไดอาเนียลล่าตบหน้าอกของตัวเองและพูดให้โจแอนมั่นใจ

เฟนด์ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ที่ได้เห็นการสนทนาทั้งหมดก็รู้สึกพูดไม่ออก เธอหมายความว่าไงตอนที่บอกว่าแม่ของเขาก็เหมือนแม่ของเธอ? เธอไม่กลัวคนอื่นจะคิดยังไงกับประโยคนี้เหรอ?

“อ๋อ เข้าใจแล้ว งั้นก็เยี่ยมเลย!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน