มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1265

แดร์ริลไม่คิดว่าไดอาเนียลล่าจะไม่เพียงแต่ปฏิเสธที่จะเดินทางไปกับตระกูลนอร์แมนเท่านั้น แต่เธอยังช่วยพูดเข้าข้างตระกูลวู๊ดอีก

เขาตะลึงเล็กน้อยก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “จริงเหรอ? งั้นมารอดูกันว่าจะเป็นยังไง”

เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากที่เขาพูดก่อนจะถามไดอาเนียลล่าอีกครั้ง “ยังไงก็ตาม ไดอาเนียลล่า คุณแน่ใจนะสว่าไม่อยากมากับพวกเรา? หากคุณนั่งบนกระบี่บินที่ช้า ๆ ของพวกตระกูลวู๊ด มันคงอาจต้องใช้เวลาสักพัก ไปพักผ่อนที่เมืองใต้ภูเขาโกเบก่อนดีกว่าไหม?”

“ลุงแดร์ริล ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าการนั่งบนกระบี่บินของพวกเขาจะเร็วกว่าการเดินทางกับคุณมากกว่าล่ะ?” ไดอาเนียลล่ายิ้มขณะที่เธอหันไปถามเฟนด์ “เฟนด์ กระบี่บินของเราเร็วกว่าของพวกนั้นใช่ไหม?”

เฟนด์เงียบตลอดเวลาในขณะที่เขาเชื่อว่าพัฒนาของตระกูลวู๊ดคงจะได้รับการพิสูจน์ในเวลานี้

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังพยักหน้าตอนที่ไดอาเนียลล่ากำลังพูดแทนพวกเขามากมาย “แน่นอนอยู่แล้ว!”

“ฮ่าฮ่า… ใครจะไปรู้ว่าพวกเขาไปเอาขยะชิ้นนี้มาจากไหน คงเป็นเรื่องตลกที่พวกเขาคิดจะมาเทียบความเร็วกับกระบี่บินของพวกเรา!” คีธยิ้มอย่างเย็นชา “ไดอาเนียลล่า ไม่คิดว่าพวกวู๊ดจะบ้าไปแล้ว ทำไมคุณถึงตัดสินใจเดินตามรอยเท้าของพวกเขา? กระบี่บินของพ่อของผมเป็นอุปกรณ์ระดับกลาง กระบี่บินไร้ประโยชน์ของคุณจะมาแข่งกับเขาได้ยังไง?”

อย่างไรก็ตาม กระบี่บินของเฟนด์ที่เร็วอยู่แล้ว แต่เขายังคงเพิ่มความเร็วของมันขึ้นไปอีก หลังจากผ่านไปสิบวินาที พวกเขาก็ทิ้งห่างจากพวกนอร์แมนและหายตัวไปจากสายตา

“เป็นไปได้ไง! เราตามไม่ทัน!” ดวงตาของแดร์ริลเบิกกว้างขณะที่เขากลืนน้ำลายอย่างแรง สงสัยว่าเขามองผิดหรือเปล่า เขาเพิ่มความเร็วของกระบี่บินของตัวเองไม่หยุดและมันก็ถึงขีดจำกัดแล้ว แต่ระยะห่างของพวกเขากับกระบี่บินของตระกูลวู๊ดก็ห่างไกลกันขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งพวกเขาถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

“สิ่งนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าระดับของกระบี่บินของตระกูลวู๊ดนั้นอยู่ระดับสูงกว่าของเรา!” แดร์ริลรู้สึกโกรธแค้นอยู่ในใจและค่อย ๆ พูดหลังจากนั้นครู่หนึ่ง