มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1267

หลายคนไม่เข้าใจกับสิ่งที่ไดอาเนียลล่าพูด? เธอหมายความว่ายังไงกัน จะฟังทุกอย่างที่เขาจะพูดเหรอ? ทำไมฟังดูเหมือนคู่รักคุยกัน?

เฟนด์ก็ตกใจเช่นกัน เขาทำได้แค่ยิ้มแหย ๆ ขณะมองไปข้างหน้าพร้อมเร่งเร้ากระบี่บินไปข้างหน้า

กลุ่มหนึ่งได้มาถึงที่ชานเมืองที่อยู่ใต้เขาโกเบด้วยกระบี่บินในคืนนั้น

เฟนด์หยุดกระบี่บินตอนที่พวกเขามาถึงที่ทางเข้า "เอาล่ะ ลงไปแล้วเข้ากันไปเถอะ จะดีที่สุดถ้าทำตัวให้ธรรมดา ๆ เข้าไว้ เพราะการได้เห็นจะเป็นการรบกวนถ้าใครจับตามองดูของล้ำค่าอย่างนั้นอยู่"

แนชพยักหน้าอย่างพอใจ "เอาล่ะ เข้าไปข้างในกัน"

พวกเขากระโดดลงจากกระบี่บินและเดินเข้าไปหลังจากที่เฟนด์ทำให้ดาบเล็กลงและซ่อนไว้ในแหวนยุทธ

"เหมือนว่าเราจะมาถึงก่อนใครเลยนะ ถ้ามาทีหลังคงหาที่พักยาก" ผู้อาวุโสลำดับแรกยิ้มขมขื่น "ตอนนั้น เราทำได้แค่หาถ้ำนอกเมืองอยู่ถ้าหาที่พักไม่ได้"

"ฮ่า ๆ...! ต้องขอบคุณนายน้อยเฟนด์สำหรับกระบี่บินนะ เราคงมาไม่ได้เร็วขนาดนี้ถ้าไม่มีดาบนั่นใช่ไหม?" เมสันหัวเราะ แม้ว่าตระกูลวู๊ดจะสูญเสียอย่างร้ายแรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาก็ยังมั่นใจในความพัฒนาของตัววเอง โดยเฉพาะเฟนด์ที่มีพรสวรรค์และมีความสามารถในการต่อสู้ของระดับกลางของเทพแท้จริง

เมื่อรวมไปถึงอุปกรณ์กำลังภายในระดับสูงสุดแล้ว พลังการต่อสู้ของเขาก็เทียบได้กับปรมาจารย์ระดับสูงสุดของเทพแท้จริงเลย มันจะดีกว่านี้ถ้าเฟนด์ได้ไปถึงขั้นสุดของระดับเทพแท้จริง ตระกูลวู๊ดจะมีเกียรติจากปรมาจารย์ระดับสูงสุดของเทพแท้จริงอีกคนถ้าเฟนด์ไปถึงขั้นนั้นได้

"หมายความว่าไง?" แนชขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจที่โดนกั้นไว้โดยที่ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อนเลย

บอดี้การ์ดคนหนึ่งเดินมาข้างหน้าและโบกมืออย่างสุภาพก่อนจะพูด "สวัสดีนายท่านวู๊ด! พรรคเล็ก ๆ ควบคุมเมืองโกเบมาโดยตลอด พรรคโกเบ และไม่เคยขอค่าเข้าเลย อย่างไรก็ตาม คุณอาจจะไม่ทราบมาก่อน แต่พรรคโกเบเริ่มต้นได้โดยอาศัยตระกูลลึกลับอย่างตระกูลฮันท์ ตอนนี้พวกเขารับการพิจารณาไปแล้วว่าเป็นตระกูลในความอุปถัมของตระกูลฮันท์!"

สีหน้าของแนชนิ่งลง "งั้นปีนี้ต้องเสียค่าเข้าเหรอ?"

บอดี้การ์ดพยักหน้า "ใช่ นี่คือคำสั่งจากตระกูลฮันท์ เราทำอะไรไม่ได้ เราเป็นแค่เพียงลูกน้องที่ต้องเชื่อฟัง ผมแน่ใจว่านายท่านวู๊ดเข้าใจเรื่องนี้ใช่ไหม?"