มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1279

"ฮึ่ม! นี่มันยังไม่จบหรอกนะ อย่าลืมสิ ว่าพลังการต่อสู้ที่แท้จริงจะประเมินโดยอาวุธและทักษะการต่อสู้ของคนนั้น ๆ และฉันไม่ได้ปล่อยพลังออกไปทั้งหมดเช่นกัน! แต่ก็ต้องยอมรับว่าประเมินแกต่ำไป" คอนลี่ขมขื่นเมื่อต้องเสียศักดิ์ศรีต่อหน้าสาวสวยทั้งสาม

เขาเช็ดเลือดที่มุมปากและพลิกมือให้เห็นดาบ

"อาวุธเหรอ?" เฟนด์ยิ้มและพูด "ลืมอะไรไปหรือเปล่า?"

เฟนด์พลิกมือและเปิดเผยดาบสีดำ

"นั่น... กระบี่บินนั่นเป็นของแกเหรอ? แกใช้เพื่อโจมตีนอกจากบินได้ด้วยเหรอ?" คอนลี่นิ่งลงเมื่อเห็นว่าดาบของเฟนด์เหมือนกับดาบที่พวกเขาเห็นก่อนหน้านี้ แต่เล็กกว่า

เขาคิดว่าของล้ำค่าขนาดนี้จะเป็นของแนช ใครจะไปคิดว่าจะเป็นของเฟนด์

แบบนี้พวกเขาจึงเสียเปรียบไปในเรื่องของอาวุธ

พวกเขารู้ว่าดาบนี้เป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับสูงสุด อาวุธเช่นนั้นเหนือกว่าอุปกรณ์วิญญาณระดับต่ำของพวกเขาไปเลย และดาบในมือนั่นก็คือดาบที่หายากมาก

"จริงเหรอ? หวังว่าจะได้เจอแล้วกัน!" เฟนด์หัวเราะเบา ๆ โดยที่รู้ว่าอีกฝ่ายเกรงกลัวเขา ไม่งั้นจะปล่อยเขาไว้ทำไม?

"แล้วจะได้เห็นดีกันไอ้หนุ่ม!" โจชัวร์เสริมและออกไปพร้อมกับน้องชายทั้งสองอย่างสิ้นหวัง

วีนัสมองเฮเลน่าและพูดเบา ๆ "พี่ใหญ่ ฉันว่าคอนลี่ประเมินเฟนด์ต่ำไป เขาก็เลยไม่ทุ่มพลังหมด คิดงั้นไหม?"

"ต้องเป็นแบบนั้นสิ" เฮเลน่าตอบอย่างระมัดระวัง "แต่ไม่ว่าจะยังไง อย่างนั้นชายคนนี้ก็อยู่ขั้นกลางของเทพแท้จริง ความสามารถในการต่อสู้ของระดับนี้สูงจนเหลือเชื่ออยู่แล้ว!"