มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 132

”ไม่มีค่าสินสอด? ฝันไปเถอะ!”

ฟีโอนาจ้องตาเขาทันทีที่ได้ยินคําพูดของเฟนด์ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอยืนยันว่า "นี่! คืออย่างนี้ เธอไม่สามารถหาเงินได้ทันทีสามสิบล้านเหรียญ แต่เธอตีอีวานจนเลือดตกยางออก ยังไงเธอก็ต้องให้เขาสิบล้านเหรียญ นอกจากนี้เธอบอกไปแล้วว่าจะซื้อของขวัญมูลค่าสิบล้านเหรียญสำหรับวันเกิดของนายใหญ่ ดังนั้นเธอจะต้องรักษาคำพูดของตัวเธอเองไว้!”

“แล้วค่าสินสอดของเจ้าสาวราคาสิบล้านล่ะ?” เฟนด์ถามด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ

"ฉันก็คิดแล้วเหมือนกัน” เนื่องจากเธอจะต้องใช้จ่ายเงินเดือนเดือนแรกของเธอทั้งหมด พอเงินเดือน เดือนที่สองของเธอออก เธอก็ค่อยเอามาให้ฉัน!”

“ฉันไม่สามารถให้ลูกสาวแสนสวยของฉัน ไปด้วยเงินเพียงสิบล้านได้หรอก ฉันจะขึ้นราคาเป็นยี่สิบล้าน!"

เธอยิ้มไม่หุบ แล้วเธอยังย้ำอีกว่า "ฉันคิดทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว ยังไงก็ตาม เธอกับเซเลน่ามีไคลีแล้ว ดังนั้นเมื่อเธอเอายี่สิบล้านนั่นมาให้ฉัน ฉันจะยอมรับว่าเธอเป็นลูกเขยของฉัน! เธอไม่มีทางชนะนายน้อยของครอบครัวชนชั้นสูง แต่ตราบใดที่เซเลน่ามีความสุข ฉันจะเห็นด้วยกับเธอทั้งคู่"

ความรู้สึกผิดหวังพุ่งเข้าหาเฟนด์ เขาคิดว่าฟีโอน่าเป็นคนมีเหตุผล คิดเพื่อเขา แต่เธอกับต้องการเงินเพิ่มขึ้น

“แม่คะ ทําไมแม่ต้องทําแบบนี้ด้วย? แม่จะเพิ่มค่าสินสอดได้ดั่งใจได้อย่างไรกัน? มันเป็นการก้าวกระโดดที่สูงมากด้วย"

เซเลน่าพูดไม่ออก เมื่อเวลาผ่านไป แม่ของเธอก็กลายเป็นคนโลภมากขึ้นเรื่อย ๆ

“แกรู้อะไรบ้าง? ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ฉันได้เรียนรู้หลักการที่ว่า เงินคือราชา! เงินทำให้เราปลอดภัย รับประกันได้เลยว่า แกจะไม่กลายเป็นตัวตลกเมื่อแกก้าวออกจากพร้อมกับเงิน!”

“เพื่อนที่ฉันมีเมื่อนานมาแล้ว คนที่เคยไปช้อปปิ้งด้วยกัน และมาเยี่ยมเยียน ตอนนี้พวกนั้นไม่สนใจฉันด้วยซ้ำ เมื่อเราถูกไล่ออกมาจากที่นั่นเมื่อห้าปีที่แล้ว เมื่อฉันพยายามที่จะเห็นพวกเขา พวกเขาจะหลีกเลี่ยงฉัน เหมือนฉันโรคระบาด!”

“ดังนั้นฉันเรียกร้องมากเกินไปหรือเปล่า? ยี่สิบล้าน? แกเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในอาณาเขตกลาง ถ้าฉันขอยี่สิบล้านล่ะ? นายน้อยวิลสันถึงกับบอกว่า เขาจะแต่งงานกับแกในราคาห้าสิบล้าน มันเป็นความสูญเสียของฉันที่ปล่อยให้แกแต่งงานกับอันธพาลคนนี้ด้วยเงินยี่สิบล้าน!”

เสียงบ่นพึมพําก็พุ่งออกมาจากฟีโอน่าแบบไม่ทันตั้งตัว ฉากสุดท้ายของละครเรื่องนี้คือการ ปล่อยให้เธอนั่งร้องไห้บนพื้น

ปรากฏว่า เฟนด์มีปากเสียงกับบอดี้การ์ดของตระกูลเดรคเมื่อช่วงเช้าวันนี้ ถ้าเขาจากไป เขาจะเสียโอกาสที่จะได้ทำงานที่ทำให้ร่ำรวยแบบนี้ได้

“อ่ะแฮ่ม ตอนนี้เฟนด์และพี่สาว ก็กลับบ้านอย่างปลอดภัยแล้ว มันยอดเยี่ยมมาก ทุกคนควรพักบ้าง ผมเหนื่อยแล้วคงขอตัวไปพักผ่อนก่อน!"

เบ็นไอด้วยท่าทีเก้ ๆ กัง ๆ รัศมีของกระทิงที่โหมกระหน่ำครั้งก่อน ตอนนี้ได้อ่อนกําลังลงเป็นเมฆที่อ่อนโยนแล้ว เขากล่าวชื่อของเฟนด์อย่างให้เกียรติอย่างยิ่ง ราวกับว่านี่คือชื่อของกษัตริย์ในตํานาน

“ฉันเห็นด้วย เราควรไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้เช้าคุณสองคนต้องไปทํางานด้วย!"

ซีน่าพยายามขุดหลุมฝังหน้าของเธอไว้ด้านใน เธอกับเบ็นรีบกลับไปที่ห้องของพวกเขา

“เธอสองคนไปดินเนอร์กันข้างนอกเหรอ? เธอใช้เงินไปทั้งหมดสามแสนจริง ๆ เหรอ?"