มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1323

หวือ! หวือ! หวือ!

ใบไม้ที่เกิดจากการจับตัวเป็นกลุ่มของพลังฉีและรัศมีของดาบพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่แล้วพวกเขาก็ทาบทับลงบนคลื่นพลังฉี ของ เฟนด์ ทีละคลื่น

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

เสียงระเบิดตามมาครั้งแล้วครั้งเล่า และเมื่อใบไม้ระเบิด คลื่นพลังฉีของเฟนด์ก็กระจัดกระจายออกไปในขณะที่มันบรรเทาการโจมตีของนายน้อยคนที่สองของตระกูลฮันต์ได้สำเร็จ

"เ*รเอ๊ย!" เมื่อการโจมตีของเขาล้มเหลว ริมฝีปากของนายน้อยฮันท์กระตุกขณะที่สีหน้าของเขาหม่นลงเมื่อเห็น... เฟนด์หายไป ไม่เพียงแค่นั้น แม้แต่เฮเลน่าที่บาดเจ็บซึ่งยืนอยู่ข้างสนามขณะที่พวกเขาต่อสู้ก็หายไปเช่นกัน

เฟนด์ใช้คลื่นพลังฉีอันมหาศาลเพื่อเร่งและปิดกั้นการมองเห็นของนายน้อยตระกูลฮันท์ ในตอนที่มันซ้อนกันก่อนที่จะหลบหนีไปพร้อมกับเฮเลน่า

“หมอนี่มันฉลาดเกินไป พอรู้ว่าเอาชนะฉันไม่ได้มันก็หนี ให้ตายเถอะ เขาคงต้องหวังว่าเราจะไม่เจอกันอีก ไม่งั้นฉันจะหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ!” ไทเรลคำรามผ่านไรฟัน และกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

ในขณะเดียวกัน…

แขนของเฟนด์โอบรอบเอวเฮเลน่าจากด้านหลัง เฟนด์พุ่งออกจากการต่อสู้อย่างรวดเร็ว และเปลี่ยนทิศทางในบางครั้ง

“คุณ... ฉันคิดว่าคุณต้องต่อสู้กับเขาจนสุดกำลังซะอีก ฉันแปลกใจนะที่คุณเลือกที่จะหนี แถมยังพาฉันมาด้วยอีกต่างหาก!” เฮเลน่าเริ่มบทสนทนาขณะที่เธอนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ ใบหน้าของเธอเป็นสีชมพูเล็กน้อย เธอแอบชำเลืองมองเฟนด์ก่อนจะพูดว่า “คุณเลือกถูกแล้ว เทียบกับคุณแล้วความสามารถในการต่อสู้เขาสูงกว่า และฉันแน่ใจว่าเขายังไม่ได้โจมตีคุณจนสุดแรงด้วย หากยังสู้ต่อ เราทั้งคู่คงตายที่นั่น คุณจงใจโจมตีแรงที่สุดและจงใจใช้พละกำลังทั้งหมดในการต่อสู้กับเขา จากนั้นก็เลือกที่จะหนีไปกับฉันเมื่อการโจมตีนั้นบดบังสายตาของเขา ความฉลาดของคุณน่าชื่มชมทีเดียว!”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นหลังจากได้ยินประโยคข้างต้น “คุณคิดว่าผมสู้เขาไม่ได้จริง ๆ เหรอ? ผมแค่ไม่สู้กับเขาเพราะเขาเป็นนายน้อยลำดับที่สองตระกูลฮันต์ ถ้าผมฆ่าเขา ตระกูลฮันท์จะหมายหัวพวกเราทันทีที่เราออกไปจากที่นี่!”

“คุณจะคุยโวต่อไปก็ได้นะ ที่นั่นไม่มีใครอยู่แล้ว แต่คุณแน่ใจแค่ไหนล่ะว่าจะฆ่าเขาได้” เฮเลน่ากลอกตาไปที่เฟนด์ “เรื่องที่คุณสู้เขาไม่ได้แล้วหนีน่ะไม่ได้น่าอายอะไรเสียหน่อย ทำไมคุณถึงอายที่จะยอมรับมันล่ะ? ความสามารถในการต่อสู้ของคุณต่ำกว่าเขามาก แต่ก็ยังดีพอให้คุณหนีมากับฉันได้!”

เฟนด์ยิ้มในขณะที่เขาเดินไปและพูดในขณะที่มองไปที่เฮเลน่า "คุณรู้ได้ยังไงว่าที่นั่นไม่มีคนอื่นอยู่? ผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่ซ่อนเร้นอยู่ไม่ไกลจากเราราวสองเสียง เสียงการต่อสู้ของพวกคุณน่าจะดึงดูพวกเขามา ถ้าผมฆ่าไทเรล ฮันต์ จริง ๆ หลังจากที่พวกเขาออกไปจากที่นี่สองคนนั้นจะต้องแจ้งให้ตระกูลฮันต์รู้แน่นอน!”