มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1333

เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นทันทีเมื่อผู้หญิงคนหนึ่งเหาะเข้ามาหาเฟนด์

เธอวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเฟนด์ด้วยความตื่นเต้น ทันทีที่เธอเดินมาตรงหน้าเขา เธอก็กอดเขาพร้อมพึมพำว่า “เยี่ยมจริง ๆ! ในที่สุดฉันก็เจอคุณ! ฉันเป็นห่วงคุณมาก!”

เฟนด์รู้สึกอึดอัดใจ เขาไม่คิดว่าดาเนียลล่าจะตื่นเต้นมากที่ได้พบเขา

"อะไรกัน…?" ยูลกับคนอื่น ๆ มองด้วยความสับสนและตกตะลึง พวกเขาสองคนอ้าปากค้างจนกรามแทบจะถึงพื้นอย่างตกใจ

ไม่ใช่คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลคาเบลโลที่เป็นแฟนของเฟนด์เหรอ? ทำไม ดาเนียลล่าถึงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเฟนด์ทันทีที่เธอเดินมาอยู่ต่อหน้าเขา? หรือพวกเขาคิดผิด?

“อะ อะแฮ่ม…! ดาเนียลล่า คุณ…” เฟนด์รีบเตือนเธออย่างรวดเร็ว

จากนั้นดาเนียลล่าก็เหลือบมองไปด้านข้างและหน้าแดงทันที ก่อนที่เธอจะเดินถอยหลังไปสองสามก้าว “อย่า...อย่าเข้าใจฉันผิดนะ ฉันตื่นเต้นเกินไป เพราะ... ฮ่าฮ่า...! เพราะว่านานมากแล้วที่ฉันไม่ได้เจอนายน้อยเฟนด์!”

"ไปกันเถอะ! ไป! ไปกัน!" ยูลและคนอื่น ๆ ยิ้มก่อนที่จะโบกมือลาพวกเขาสองคน พวกเขาค่อย ๆ ทะยานร่างออกไปทีละคน ๆ

“ดูสิ่งที่คุณทำสิ พวกเขาเข้าใจเราผิดหมดแล้ว!” เฟนด์รู้สึกโมโหเมื่อเขาเห็นว่าสมาชิกในตระกูลวู๊ดจากไปแล้ว ดาเนียลล่าค่อนข้างหุนหันพลันแล่นเพราะเธอยังอายุน้อย

ดาเนียลล่ารู้สึกว่าเธอทำพลาด เธอกัดริมฝีปากสีแดงอันเซ็กซี่ในขณะที่ก้มหน้าลงแล้วพูดว่า “ฉันไม่ได้ตั้งใจทำ ฉันแค่เป็นห่วงคุณเพราะฉันไม่เจอคุณเลย อีกอย่างนี่ไม่ถือเป็นเรื่องเข้าใจผิด เพราะฉันคือแฟนตัวจริงของคุณ คุณเคยบอกว่าจะรับผิดชอบต่อฉัน คุณจะผิดสัญญาที่เคยให้ไว้เหรอ?”