มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1343

กรร!

หมาป่าอสูรตัวอื่น ๆ ก็บินขึ้นด้วยเช่นกัน เขี้ยวและกรงเล็บของพวกมันบ่งบอกถึงความตาย

"ดูนั่นสิ? พวกมันมีประมาณสามร้อยตัว แต่จริง ๆ มีเพียงห้าสิบหรือหกสิบตัวเท่านั้นซึ่งอย่างน้อยต้องอยู่ในระดับกึ่งเทพถึงจะสามารถบินได้ ที่สำคัญไปกว่านั้น พวกมันช้ากว่าเรา!”

ภายใต้การควบคุมของเฟนด์ ดาบก็บินออกไปไกล หมาป่าอสูรห้าสิบตัวถูกทิ้งไว้ในฝุ่น

"รวดเร็วมาก! อาวุธวิญญาณนี้อยู่ในระดับไหนเหรอ?”

เมื่อเธอเห็นความเร็วของดาบบินที่พุ่งไป วีนัสก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาด้วยความอยากรู้

“พี่รอง นี่เป็นอาวุธวิญญาณระดับสุดยอด พลังยุทธของเฟนด์เพิ่มขึ้นอย่างมากด้วยดาบเล่มนี้ โดยพื้นฐานแล้ว พี่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาแม้ว่าจะมีพี่สิบคนก็ตาม!”

ดาเนียลล่าอดไม่ได้ที่จะยกคางขึ้นเมื่อเธอพูดถึงเฟนด์ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความภูมิใจ

“ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา?”

วีนัสตกตะลึง “น้องพูดเกินจริงไปหรือเปล่าดาเนียลล่า พี่อยู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงแล้วนะ พี่แทบจะอยู่ยงคงกระพัน!” เธอพูดอย่างสงสัยว่า “แม้ว่าฉันคนเดียวจะเอาชนะเขาไม่ได้ แต่ฉันสิบคนคงสามารถเอาชนะเขาได้แน่นอน”

"พี่พูดถูก!"

ดาเนียลล่าพยักหน้าหลังจากที่คิดเรื่องนี้ แล้วเธอก็พูดต่ออย่างรวดเร็วว่า “อาจจะไม่ใช่พี่สิบคน แต่เป็นยี่สิบคนต่างหาก!”

"พี่…"

วีนัสถึงกับพูดไม่ออก น้องสาวคนเล็กของเธอประเมินความสามารถของเธอต่ำเกินไป

ไม่นานนัก เฟนด์ก็สลัดฝูงหมาป่าอสูรที่ทำให้กลุ่มนักสู้ต้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอดพ้น

เฟนด์พูดติดตลกและหัวเราะออกมา

"โอ้ จริงสิ ฉันชื่อทริสตัน ซีเมเนส ฉันไม่ใช่นักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ฉันเป็นหลานชายของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตระกูลซีเมเนส ฉันรู้สึกขอบคุณคุณจริง ๆ ฉันหวังว่าเราจะได้พบกันอีก!”

ทริสตันยิ้มและจากไปพร้อมกับสมาชิกของตระกูลซีเมเนส หลังจากที่เขาพูดจบ

“มันคุ้นค่าที่ได้รู้จักกับทริสตัน!”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฟนด์ขณะที่มองดูพวกเขาหายไปในระยะไกล

“เขาเพียงแค่มอบแผ่นป้ายให้คุณไม่กี่อันเองเหรอ จริง ๆ เลย!"

วีนัสกลอกตาไปที่เขาและหยิบแผ่นป้ายห้าอันออกมาเช่นกัน เธอยื่นมันไปทางเฟนด์ "เอาไปสิ ตระกูลของเราไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ฉันไม่อยากเป็นหนี้อะไรคุณทั้งนั้น!”