มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1347

เฟนด์ยิ้มอย่างเยือกเย็น ก้าวออกไปอย่างจงใจ

"พุทโธ่ ผมไม่คิดว่าที่นี่จะมีคู่รักอยู่อีกคู่!”

นาธานซึ่งอยู่ที่ทางเข้าตระหนกเมื่อเห็นเฟนด์กับดาเนียลล่า ก่อนริมฝีปากของเขาจะโค้งเป็นรอยยิ้มซุกซน

“เฟนด์เองเหรอ?”

เมื่อลูซี่จำเฟนด์ได้เธอก็ตกใจเช่นกัน “จุ๊ จุ๊ จุ๊ ไม่คิดว่าคุณจะอยู่กับคุณหนูลำดับที่สามตระกูลคาเบลโลอย่างนี้ เฟนด์” เธอพูดอย่างรวดเร็วพร้อมยิ้ม “ไม่นึกไม่ฝันสักนิด!”

"นั่นสิ นายไม่ได้คบอยู่กับคุณหนูลำดับที่หนึ่งตระกูลคาเบลโลหรอกเหรอ? ทำไมถึงได้แอบมาอยู่กับคุณหนูลำดับที่สามอย่างนี้ได้!”

นาธานยิ้มชั่วร้าย “ไม่คิดเลยว่านายกับเธอจะร่วมเรียงเคียงหมอนกันแบบนี้ด้วย!”

ดาเนียลล่ากอดอกของเธอด้วยความโกรธ “นี่นายกำลังพูดเรื่องอะไรไม่ทราบ เราแค่ค้างคืนที่นี่ก็แค่นั้น ไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย! พูดอะไรออกมา?”

หลังจากที่เธอพูดแบบนั้น เธอก็เสริมด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา “ตอนนี้เธอ ลูซี่ เธอช่างไร้ยางอายจริง ๆ อย่าคิดว่าเราไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเธอคุยกันนะ นี่เธอกำลังใช้ร่างกายแลกกับความช่วยเหลือ—เพื่อให้ตระกูลเชิร์ชช่วยเธอกำจัดตระกูลวู๊ดเนี่ยนะ แม้แต่หมายังหน้าด้านน้อยกว่าเธอซะอีก!”

"เธอ…"

ลูซี่รู้สึกฉุน แต่เธอก็ระงับความโกรธลงอย่างรวดเร็ว “หึ.. ใครจะรู้ว่าก่อนที่เราจะมาถึงที่นี่ พวกเธอสองคนจะไม่ทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ กัน” เธอพูดด้วยน้ำเสียงลึกลับ “คงไม่ใช่ว่าพอได้ยินเราคุยกัน พวกเธอก็รีบใส่เสื้อผ้าหรอกนะแถมเธอยังกล้าจะมาว่าฉัน ผู้หญิงที่ขโมยผู้ชายของพี่สาวอย่างเธอต่างหากล่ะ ที่เลวจริง!”

ชายคนหนึ่งพูดอย่างสงสัยหลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ “ผู้ชายคนนี้ไม่ได้กำลังคบอยู่กับคุณหนูลำดับที่หนึ่งรึไง? ทำไมเขามาอยู่กับคุณหนูลำดับที่สามแทนล่ะ?”

“พวกคุณดูมีอะไรให้พูดเยอะเลยนะ!”

การแสดงออกของเฟนด์ดูหม่นลง “ผมได้ยินทุกอย่างที่คุณพูดเมื่อกี้นี้” เขากล่าว “คุณอยากฆ่าสมาชิกในตระกูลวู๊ดงั้นเหรอ? คุณกำลังชักศึกเข้าบ้านตัวเองอยู่นะ!”

“ฉันไม่เคยคิดว่านายจะโอหังขนาดนี้ นายถือว่าตระกูลวู๊ดเป็นหนึ่งในแปดตระกูลชั้นสูงอย่างแท้จริงงั้นเหรอ? ตระกูลเชิร์ชไม่รู้จักนายด้วยซ้ำ!”

นาธานยิ้มเยือกเย็นและกำหมัดแน่น “ลูซี่ คุณอยากให้เราช่วยฆ่าสมาชิกตระกูลวู๊ดไม่ใช่เหรอ” เขาพูดกับลูซี่ “นี่ปลาตัวใหญ่ว่ายมาให้จับถึงที่ โชคดีอะไรอย่างนี้!”