มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1352

เปลวไฟเล็ก ๆ เริ่มลุกโชนใต้หม้อ หลังจากนั้นไม่นานเฟนด์ก็สามารถทำให้หม้อทั้งใบร้อนขึ้นได้ เห็นได้ชัดว่าเขาชำนาญในเรื่องนี้

ดาเนียลล่าไม่กล้าที่จะขัดขวางเฟนด์ เธอนั่งเงียบ ๆ ข้าง ๆ ชื่นชมสีหน้าจริงจังของเฟนด์ ขณะที่เขาอยู่เหนือหม้อ

เฟนด์รีบคว้าส่วนผสมบางอย่างแล้วโยนลงในหม้อ ควบคุมเปลวไฟด้วยพลังจิตของเขา และเริ่มสกัดของเหลวบางส่วนออกมา

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เพิ่มส่วนผสมลงไปอีกกำมือหนึ่ง เขาสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของส่วนผสม และน้ำโอสถที่เริ่มกลั่นตัว

เมื่อเวลาล่วงเลยไปไม่นาน เฟนด์ก็โยนส่วนผสมทั้งหมดของเขาลงในหม้อ เม็ดเหงื่อเริ่มรวมตัวกันเหนือที่คิ้ว

รอยยิ้มเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของดาเนียลล่า ขณะที่เธอเฝ้าดูเฟนด์ปรุงส่วนผสม เขาขมวดคิ้วและคลายมันอยู่เป็นพัก ๆ และเธอคิดว่าการได้ดูเขาปรุงยานั้นช่างมีความสุข

หลังจากนั้นสักพัก เขาก็รีดน้ำยาทั้งหมดออกมา ทำทุกอย่างด้วยมือที่ผ่านการฝึกฝนจนชำนาญ

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการสร้างเม็ดยาก็มาถึง ของเหลวเริ่มแข็งตัว

เฟนด์ยังคงควบคุมไฟและของเหลวก็เดือดเป็นฟอง มันหดตัวลงและเริ่มแข็งตัว

"ขึ้นมา!"

ในชั่วพริบตาเฟนด์ยกมือขึ้น และยาเม็ดเล็ก ๆ ก็ลอยขึ้นมาต่อหน้าเขา ริมฝีปากของเฟนด์ยกยิ้มพอใจ

“สำเร็จใช่ไหม? พระเจ้า คุณประสบความสำเร็จตั้งแต่ทำครั้งแรก!”

ดวงตาของดาเนียลล่าเป็นประกายเมื่อเธอเห็นสิ่งนี้ เธอลนลาน “ผู้อาวุโสลำดับแรกของเราเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่เชี่ยวชาญ แต่กว่าจะปรุงยาได้สำเร็จ ก็ต้องล้มเหลวก่อนสองถึงสามครั้งเชียวนะ”

ทั้งสองมองดูพระจันทร์จากนอกถ้ำอย่างเงียบ ๆ ไม่นานนักฟ้าก็เริ่มสว่าง

ทั้งสองบินออกจากถ้ำอย่างรวดเร็วและเริ่มออกเดินทางสำหรับวันนี้

เช้านี้ทั้งคู่ยังคงราบรื่น พวกเขาเห็นสัตว์อสูรสองสามตัวหลังจากที่บินลึกเข้าไปในป่าลึกขึ้นเล็กน้อย แต่สัตว์อสูรไม่แข็งแกร่งอะไร ดังนั้นเฟนด์จึงจัดการพวกมันได้อย่างรวดเร็ว

ทว่าการค้นหาตลอดช่วงเช้าของพวกเขาไม่ประสบความสำเร็จมากนัก พวกเขาพบเพียงแผ่นป้ายสีดำสองแผ่นและหญ้าวิญญาณระดับหนึ่งสองต้น

ปัง ปัง ปัง!

ในตอนบ่าย เกิดระเบิดที่ฟังดูน่ากลัวขึ้นไม่ไกลจากจุดที่ทั้งสองคนอยู่ มันฟังดูไม่เป็นมิตรแม้แต่น้อย