มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1374

“ฮ่าฮ่า… ไม่ต้องกังวล ตระกูลฮันท์ก็เจอกับความสูญเสียได้ นอกจากนั้น เราจะไม่ทำตามกฎที่เราตั้งไว้ได้ยังไง?” นายใหญ่ฮันท์หัวเราะและเหมือนจะลืมไปว่าคนที่ตายคือหลานชายของเขา

อย่างไรก็ตาม ทุกคนรู้ว่าชายชราคงไม่มีวันเพิกเฉยต่อการตายของหลานชายของเขาแน่ ถ้าเขารู้ว่าใครเป็นคนทำ เขาจะต้องทำสิ่งที่เลวร้ายที่สุดและสร้างความหายนะให้กับชีวิตของคนคนนั้นแน่ เขาจะฆ่าคนคนนั้นด้วยหากมีโอกาส

“ใช่แล้ว เรามารอดูกันเถอะ ดูสิ แสงหลายจุดหายไปจากบริเวณนั้น และนั่นหมายความว่ามีคนตายหลายคน ฉันสงสัยว่าพวกเขาเป็นคนจากตระกูลไหน!” เควนตินพูดพร้อมหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาจงใจเปลี่ยนบทสนทนาพร้อมชี้ไปที่พื้นที่บางส่วนบนหน้าจอ

ผู้คนมากมายจากแต่ละตระกูลต่างพากันถอนหายใจเมื่อได้ยินแบบนั้น พวกเขาเริ่มคาดเดาเมื่อเห็นจุดแสงหายไปจากหน้าจอในระหว่างการแข่งขันนี้ ขณะที่เควนตินเตือนพวกเขาเกี่ยวกับมัน พวกเขาอธิษฐานในใจและหวังว่าอัจฉริยะจากตระกูลของพวกเขาจะรอดชีวิตกลับมา

...

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

ในพื้นที่ที่ปกคลุมด้วยพลังสีฟ้าอ่อนขนาดใหญ่ ในที่สุดวีนัสและคนอื่น ๆ ก็เหาะกลับมาตรงหน้าเฟนด์

เฟนด์มองไปที่วีนัสกับดาเนียลล่าก่อนที่จะถามว่า "เป็นยังไงบ้าง? คุณฆ่าพวกเขาทั้งหมดแล้วหรือยัง? ไม่มีใครหนีรอดไปได้ใช่ไหม?”

ผู้หญิงจากตระกูลคาเบลโลตาเป็นประกายเมื่อคิดได้ เธอหันไปหาเฟนด์และพึมพำว่า “นั่นคงเกิดปัญหาแน่ พระเจ้าช่วย เราปล่อยให้ใครบางคนที่อยู่ฝ่ายเขาหนีรอดไปได้…!”

“ฉันขอโทษ นายน้อยเฟนด์ พวกเราไร้ประโยชน์!” อัจฉริยะอีกคนจากตระกูลคาเบลโลคร่ำครวญ ก้มหน้าลงด้วยความละอายใจ

เฟนด์ยิ้มเมื่อเห็นทุกคนรอบตัวก้มหัวเหมือนเด็กที่ทำผิดพลาด "ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องสงสัยเลย มันยากที่จะฆ่าพวกมันได้ทั้งหมดเพราะพวกมันมีจำนวนมาก และพวกมันยังหนีไปคนละทิศละทาง นอกจากนั้น ชายคนนั้นมีดาบบินที่เร็วมาก เป็นเรื่องเข้าใจได้ว่าคงไม่มีใครตามเขาทันหรอก”

“เฟนด์ คุณเป็นคนฆ่านายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ พวกเรารู้สึกขอบคุณมากที่คุณปรากฏตัวได้ทันเวลา เราขอไม่รับสิ่งของในแหวนของเขา คุณเก็บมันไว้เถอะ!”