มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1379

หนุ่มน้อย เราเป็นสมาชิกของตระกูลฮันท์นะ ตระกูลวู๊ดคิดจะต่อต้านตระกูลฮันท์ของเรารึไง?” ชายจากตระกูลฮันท์หันกลับมามองพวกเขาก่อนที่จะพูดอย่างเย่อหยิ่ง “เราเป็นคนเจอคนตระกูลแลงคาสเตอร์ก่อน พวกแกอยากมีปัญหาเพิ่มอีกกลุ่มไหมล่ะ?”

“นายเพิ่งบอกว่านี่คือกฎ แถมยังได้รับอนุญาตให้ฆ่าได้ตามต้องการด้วย! สมาชิกของตระกูลฮันท์กำลังเล่นสนุกและถือไพ่เหนือกว่าอยู่ด้วยงั้นสินะ” ด้วยการพลิกมือ เฟนด์หยิบดาบของเขาออกมา

ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!

สมาชิกของตระกูลวู๊ด และตระกูลคาเบลโล บินไปล้อมฝ่ายตรงข้ามทันที

"สุดยอด! ตระกูลวู๊ดน่าทึ่งมาก!”

"ใช่ ไม่เคยคิดว่าพวกคาเบลโลจะช่วยเราด้วยซ้ำ!” ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงพวกแลงคาสเตอร์อยู่ในภาวะสิ้นหวัง พวกเขามีจำนวนน้อยกว่าเมื่อเทียบกับอีกฝ่าย และพวกเขาสู้พวกฮันท์ที่มีทักษะในการต่อสู้สูงกว่าไม่ได้

พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าจุดเปลี่ยนของพวกเขาจะมาถึงเร็วอย่างนี้

“พวกแกต้องคิดเรื่องนี้ให้รอบคอบนะ สิ่งที่แกกำลังทำคือการดูหมิ่นตระกูลฮันท์ และพวกแกกำลังตั้งตนเป็นศัตรูกับตระกูลฮันท์!” ชายจากตระกูลฮันท์ตกใจมากจนเสียงของเขาสั่น เมื่อเขาเห็นเฟนด์และคนอื่น ๆ เริ่มลงมือ ในอดีต ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนแค่กล่าวว่าพวกเขามาจากตระกูลฮันท์ ทุกคนที่พบพวกเขาจะต้องให้เกียรติเสมอ

อนิจจา คราวนี้กลับไม่เหมือนเคย

สมาชิกทุกคนในตระกูลแลงคาสเตอร์รู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง พวกเขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อขอบคุณเฟนด์ และคนอื่น ๆ

“ดูเหมือนคนจากตระกูลเชิร์ชจะร่วมมือกับพวกเขาด้วย พวกนั้นคงตกลงกันตั้งแต่แรก” เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นในขณะที่เขามองไปที่กองศพบนพื้น “ดีที่เราสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติและได้ฆ่าพวกมันไปกได้หลายคน”

"นี่มันหมายความว่าอย่างไร? ทั้งสามตระกูลกำลังสมรู้ร่วมคิดกันทำอะไรบางอย่างอย่างนั้นสินะ?” ชายคนหนึ่งจากตระกูลแลงคาสเตอร์ขมวดคิ้วด้วยใบหน้าที่งุนงง

เฟนด์พยักหน้าและสันนิษฐาน “ใช่ พวกเขาต้องคิดจะฆ่าสมาชิกของตระกูลอื่น ๆ ด้วยกันโดยคิดจะไม่ปล่อยให้ใครรอดไปได้แม้แต่คนเดียว ไม่ว่าจะยอมจำนนหรือมอบแผ่นป้ายให้ก็ตาม พวกเขากำลังทำสิ่งนี้เพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้กับตำแหน่งของตระกูลฮันท์! และใช่ ผมเชื่อว่าตระกูลฮันท์คงจะสัญญากับตระกูลลาโกริโอและตระกูลเชิร์ท ว่าจะแบ่งผลประโยชน์ให้!”