มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1383

ภายในโดมนั้น สมาชิกหลายร้อยคนจากตระกูลวู๊ดรู้สึกยินดีเมื่อได้พบกับเฟนด์ และคนอื่น ๆ พวกเขาซ่อนตัวอยู่บนยอดไม้และกระโดดลงมาเมื่อเห็นเฟนด์และพรรคพวกของเขาเท่านั้น

“นี่มันเยี่ยมไปเลย อย่างน้อยก็ยังมีสมาชิกตระกูลวู๊ดรออยู่ที่นี่!” เฟนด์รู้สึกสบายใจเล็กน้อยเมื่อเขาสังเกตเห็นจำนวนอัจฉริยะของตระกูลวู๊ด ก่อนหน้านี้เขากลัวว่าสมาชิกตระกูลของเขาทั้งหลายแหล่จะถูกสังหารในการสู้รบ

ทว่าสำหรับสมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลวู๊ดในปัจจุบันก็มีอย่างน้อย 100 คนแล้ว ใครจะรู้ว่าพวกเขากระจายอยู่ในพื้นที่ใดบ้าง?

ยูลคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และถามเฟนด์ว่า "พี่เฟนด์ เราควรทำอย่างไรดี? เรายังต้องรออยู่ตรงนี้ต่อไปไหม?”

“ใช่ รออีกสักสองวัน เพราะท้ายที่สุดสมาชิกอีกหลายคนจากตระกูลวู๊ดควรจะเดินทางมาถึงที่นี่” เฟนด์ตอบขณะที่เขาตัดสินใจ

"พระเจ้า คนของคุณรออยู่ที่นี่เหรอ? พวกคุณเคยคุยกันเรื่องนี้มาก่อนไหม? ผมอิจฉาคุณนะ ได้แต่สงสัยว่าตอนนี้สมาชิกในตระกูลของผมจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ใครจะรู้ว่ามีสมาชิกจากตระกูลแลงคาสเตอร์ของเรากี่คนที่ยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้!” อัจฉริยะจากตระกูลแลงคาสเตอร์และอยู่ในขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงรู้สึกอิจฉาอย่างเหลือเชื่อเมื่อเขาเห็นการรวมตัวครั้งใหญ่ของตระกูลวู๊ดในจุดนี้

ในขณะนั้นเอง ก็มีกลุ่มคนวิ่งเข้ามาหาพวกเขาในระยะไม่ไกลนัก เนื่องจากพวกเขาถูกคนอีกกลุ่มไล่ตาม

เฟนด์ซึ่งเดิมนั่งอยู่บนต้นไม้ เหาะขึ้นไปดูจากระยะไกลทันที

"อย่างนี้แย่แน่ สมาชิกของตระกูลวู๊ดและตระกูลแลงคาสเตอร์หลายคนถูกตามล่าจากสมาชิกตระกูลเชิร์ชราวยี่สิบคน!” ใบหน้าของเฟนด์หม่นลงทันทีหลังจากที่เขาเห็นอย่างนั้น ในพริบตาเดียวก็เหลือเพียงเงาของเขาขณะที่เขาเหาะไปข้างหน้า