มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1385

ไอเดนตกตะลึงเล็กน้อยและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน เขาคิดว่าหนึ่งในเพื่อนร่วมกลุ่มของเขาที่วิ่งหนีไปพร้อมกับคนอื่น ๆ หันกลับมาหาเขา

เขารู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าคนผู้นี้โง่เขลา ทำอย่างนี้ไม่เท่ากับรนหาที่ตายรึอย่างไร?

จนกระทั่งเขาสังเกตเห็นว่าร่างที่เข้ามาดูคุ้นเคยและแข็งแกร่งมาก

“นายน้อยเฟนด์!” ในไม่ช้าเขาก็จำเฟนด์ได้และความสุขก็เอ่อล้นขึ้น เฟนด์เป็นมีทักษะในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง แม้ว่าเฟนด์จะไม่ได้ใช้ทักษะการต่อสู้ใด ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผู้เชี่ยวชาญอย่างเฟนด์ที่จะรับมือกับการโจมตีจากคนในขั้นสุดท้ายของระดับกึ่งเทพได้

ตู้ม!

แน่นอนว่าหลังจากเกิดเสียงระเบิดที่น่ากลัว เฟนด์ได้ทำลายหมัดพลังฉีจากอีกฝ่ายให้กลายเป็นเถ้าถ่านอย่างง่ายดาย

“แ*งเอ๊ย*! นั่นใครวะ?" เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น สมาชิกจากตระกูลเชิร์ชตกใจกลัวจนหยุดไล่ตามฝ่ายตรงข้ามทันที

สมาชิกของตระกูลวู๊ด และตระกูลแลงคาสเตอร์ที่หนีเอาชีวิตรอดก็หยุดลงเพราะพยายามกลั้นหายใจเช่นกัน

“ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะเป็นนายน้อยของตระกูลวู๊ดนะ!” อัจฉริยะคนหนึ่งจากตระกูลเชิร์ชขมวดคิ้ว และสีหน้าของเขายังคงมืดมนหลังจากที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ “ตายแน่ ผู้ชายคนนี้อยู่ที่นี่จริง ๆ ด้วย เขาอยู่ในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง!”

"หนีเร็ว!" ไม่มีอัจฉริยะคนใดในยี่สิบกว่าคนที่ไล่ตามไอเดนและเพื่อน ๆ ของเขาที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงต่อเลยสักคน เมื่อจำเฟนด์ได้พวกเขาหันหลังกลับและเริ่มหลบหนีด้วยความหวาดกลัว ท่าทียโสของพวกเขาตอนที่หวังจะพิชิตทุกสิ่งนั้นหายไปจนหมด

“คนตระกูลเชิร์ชพวกนี้มันรนหาที่ตาย!” เฟนด์มองไปที่ศพบนพื้นและยิ้มให้กับฝูงชน “พวกนายไม่ต้องกังวล คนที่ได้รับบาดเจ็บจะได้พักผ่อนและรักษาบาดแผล พักผ่อนกันสักสองสามวันแล้วค่อยคุยเรื่องขั้นตอนต่อไป คนอื่นรออยู่ในป่าด้านนั้น”

“นายน้อยเฟนด์ คุณช่วยเราด้วยได้ไหม? มีแลงคาสเตอร์หลายสิบคน รวมทั้งนายน้อยของเราด้วย แถมยังมีคนอื่น ๆ อีก เราพยายามที่จะหลบหนีจากการถูกล้อมอย่างเต็มที่ และหวังว่าจะได้รับความช่วยเหลือ!” หญิงสาวจากตระกูลแลงคาสเตอร์เหาะมาและมองดูเฟนด์อย่างอ้อนวอน “ได้โปรดเถอะนายน้อยเฟนด์ มีคนจากตระกูลวู๊ดอยู่นั่นเยอะหรือไม่? หากมีกันอยู่เยอะ ก็โปรดช่วยเราด้วย เราจะตอบแทนความเมตตาอันยิ่งใหญ่ของคุณแน่นอน!”

“มีคนล้อมนายน้อยของคุณเยอะรึเปล่ามีคนอื่น ๆ อีกไหม” เฟนด์ถามทันที หลังจากได้ยินคำวิงวอนของเธอ “มีกันกี่คน?”

“ฉันคิดว่ามีสมาชิกประมาณห้าสิบถึงหกสิบคนจากตระกูลแลงคาสเตอร์ของเรา แต่ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เหลืออยู่กี่คน มีผู้คนนับร้อยคนอยู่รายล้อมเรา และพวกเขาส่วนใหญ่ก็เป็นสมาชิกของตระกูลลาโกริโอ และตระกูลเชิร์ช!” อธิบายผู้หญิงคนนั้นอย่างครุ่นคิด “อา ใช่ ยังมีสมาชิกอีกสองสามคนจากตระกูลวู๊ดที่หนีไม่ทันและติดอยู่กับนายน้อยของเรา”

“เอาล่ะ พาคนอื่น ๆ ไปพักผ่อนที่นั่นก่อน คุณนำทางผมไปหาพวกเขา!” ด้วยการพลิกมือ เฟนด์หยิบดาบบินออกมาแล้วโยนขึ้นไปบนท้องฟ้า ดาบบินขยายใหญ่ขึ้นและเขากระโดดขึ้นไปบนดาบพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น ทั้งสองบินตรงไปยังทิศทางที่พวกเขาจากมาในพริบตา