มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1395

“นายน้อยเฟนด์คุณแข็งแกร่ง แข็งแกร่งมาก!”

ลีอาห์ก็เหาะไปรวมกลุ่มและมองเฟนด์ด้วยสีหน้าอิจฉา “ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าคุณไม่ได้อยู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงเลยล่ะ? ด้วยความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของคุณ อย่างน้อยคุณคงอยู่ในระดับเทพแท้จริงขั้นสุดท้ายหรืออาจจะอยู่ขั้นสูงสุดแล้วด้วยซ้ำ!”

“เธอพูดถูก! ไอ้หมอนี่ ถ้าเขาทะลวงไปสู่ขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงแล้ว ฉันคิดว่าแม้แต่นักสู้ที่แข็งแกร่งบางคนที่อยู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก็คงจะกลัวเขา!”

มาร์ตินรู้สึกอิจฉาเฟนด์ “ฉันนึกถึงอดีตตอนที่ฉันเคยดูถูกคุณ เฮ้อ ฉันละอายใจจัง ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณเลยด้วยซ้ำ! เฮ้อ! ฉันคงต้องยอมรับใช่ไหม?” เขาคิดถึงอดีตและอดสงสารตัวเองไม่ได้

“ฮ่าฮ่า พวกคุณสองคน หยุดชื่นชมผมได้แล้ว!”

เฟนด์ยิ้มอย่างอ่อนโยน จากนั้นเขาก็โบกมือ โอสถสมานแผลสองเม็ดก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าพวกเขา "รับมันไปสิ พวกคุณดูบาดเจ็บหนัก!”

“ฮ่า ๆ ขอบคุณมาก นายน้อยเฟนด์ที่รักของพวกเรา!”

ทั้งสองหัวเราะอย่างเขินอายและรับโอสถที่เฟนด์เสนอให้ จากนั้นพวกเขาก็กลืนยาลงไป

หลังจากนั้นเพียงไม่กี่นาที มาร์ตินก็สัมผัสได้ถึงประสิทธิภาพของโอสถสมานแผน และรู้สึกว่าอาการบาดเจ็บบนร่างกายของเขากำลังฟื้นตัวอย่างช้า ๆ ที่น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่านั้น อาการบาดเจ็บหลายจุดบนผิวหนังของเขาหายดีขึ้นทันตาเห็น

“โอ้พระเจ้า! นายน้อยเฟนด์ ทำไมโอสถสมานแผลของคุณถึงได้มีประสิทธิภาพมากขนาดนี้? โอเค ฉันต้องการเรียนรู้จากคุณ เมื่อคุณมีเวลา คุณต้องสอนวิธีสร้างโอสถแบบนี้ให้ฉันนะ ฉันไม่รู้ว่าจะปรุงโอสถรักษาแผลได้ยังไง ด้วยความรู้และความสามารถในปัจจุบันของฉัน ฉันยังสามารถเรียนรู้มันได้ใช่ไหม?”

มาร์ตินมองไปที่เฟนด์ด้วยสายตาเป็นประกาย ราวกับว่าเขาเป็นลูกหมาขออาหารจากเจ้านายของเขา

“เอาล่ะ ผมจะสอนทุกคนให้รู้จัดวิธีสร้างและปรับแต่งมันเมื่อเรากลับไปที่บ้านของตระกูลวู๊ด หลังจากการแข่งขันสิ้นสุดลง ขั้นตอนการสร้างโอสถสมานแผลนี้ไม่ใช่เรื่องยากที่จะเรียนรู้ สิ่งเดียวที่คุณจะพบปัญหาตอนที่เรียนรู้คือการจับคู่ส่วนผสมของยาบางชนิด ตราบใดที่คุณเชี่ยวชาญ คุณก็จะทำมันได้!”

เฟนด์ตอบกลับอย่างอบอุ่น จากนั้นเขาก็นำกลุ่มคนไป และไม่นานก็ไปถึงสถานที่ที่ทุกคนรวมตัวกันอยู่

ส่วนเรื่องการแบ่งแผ่นป้ายและของที่รบได้จากการต่อสู้ ทุกคนตัดสินใจที่จะทำตามข้อตกลงก่อนหน้านี้ คือตระกูลวู๊ดจะได้รับ 40 เปอร์เซ็นต์ และอีกสองตระกูลจะได้รับ 30 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ

ในทางตรงข้ามของภูเขาโกเบ ในที่สุดอัจฉริยะหลายคนจากตระกูลฮันท์ก็ได้พบ คลาวด์ ฮันท์

“นายน้อยคลาวด์ ในที่สุดเราก็ได้พบคุณ!”

ชายคนหนึ่งรู้สึกตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

คลาวด์พยักหน้า แต่สีหน้าของเขาค่อนข้างเคร่งขรึม “แปลก ทำไมระหว่างทางฉันไม่เจอคนจากตระกูลฮันท์เลย ยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่นักสู้ที่แข็งแกร่งของตระกูลเชิร์ชและตระกูลลาโกริโอก็ไม่เจอเหมือนกัน กลับกันฉันเจอแต่นักสู้ที่อ่อนแอเพียงไม่กี่คนเท่านั้น”

ใบหน้าของชายคนนั้นมืดลงสุด ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงโศกเศร้าว่า “นายน้อยคลาวด์ นายน้อยไทเรล และคนอื่น ๆ ในตระกูลฮันท์ รวมทั้งนักสู้ชั้นยอดจากตระกูลเชิร์ชและตระกูลลาโกริโอ พวกเขา... พวกเขาทั้งหมดตายแล้ว! เราเห็นศพพวกเขาระหว่างทาง!”