มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1400

“ใช่แล้ว นายน้อยคลาวด์ ผมเห็นกับตาตัวเองเลย! เขาฆ่านายน้อยลำดับที่สอง!”

ชายคนนั้นโกรธจัด “แต่ผมเชื่อว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณหรอก คราวนี้เขาตายแน่!”

“แน่นอน ฉันต้องแก้แค้นให้ได้!”

สีหน้าของคลาวด์ยังแข็งกร้าวเช่นเคย “แต่ถ้าเขาแข็งแกร่งจริง ฉันอาจจะต้องสู้กับเขานาน เรามีจำนวนคนน้อยกว่า เมื่อฉันจัดการเขาเสร็จ เราอาจจะสูญเสียคนของเราไปหลายคน!”

สมาชิกตระกูลเชิร์ชและสมาชิกตระกูลลาโกริโอมีท่าทางไม่ค่อยพอใจ

พวกเขาคิดว่า พวกเขาจะฆ่าอัจฉริยะของศัตรูได้อย่างง่ายดายด้วยการเป็นพันธมิตรกับตระกูลฮันท์ และตระกูลฮันท์ยังสัญญากับพวกเขาว่า พวกเขาจะได้รับผลประโยชน์มากมายเมื่อพวกเขาทำข้อตกลงเสร็จ จากนั้นพวกเขาก็จะรวมตัวกันและกำจัดพวกตระกูลวู๊ดและตระกูลแลงคาสเตอร์

หลังจากนั้น พวกเขาก็จะกลายเป็นหนึ่งในตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในรอบสองหรือสามปี แน่นอนโดยที่ไม่นับตระกูลฮันท์

พวกเขาไม่คิดว่าตระกูลวู๊ด ตระกูลแลงคาสเตอร์ และตระกูลคาเบลโล จะรวมตัวเป็นพันธมิตรกัน พวกเขายังมีลางสังหรณ์ว่าพันธมิตรอื่น ๆ จะเลือกพวกเขาก่อน หากเป็นเช่นนั้น พวกเขาทั้งสองตระกูลจะต้องสูญเสียอย่างหนักแน่

“มีอะไร? เราอยู่ที่นี่แล้ว อย่าบอกนะว่าตอนนี้พวกคุณไม่มั่นใจขึ้นมากะทันหันจนจะไม่ทำมันแล้ว?”

คลาวด์ดูเหมือนจะไม่สนใจเกี่ยวกับความกังวลของสมาชิกตระกูลเชิร์ชและสมาชิกตระกูลลาโกริโอเลย สีหน้าของเขามืดลงขณะที่เขาจ้องมองอย่างรุนแรงในระยะไกล

"ไม่ ไม่มี! ไม่มีอะไร!”

สมาชิกของทั้งสองตระกูลโบกมืออย่างเร่งรีบ พวกเขาไม่กล้าที่จะทำให้ คลาวด์ ฮันท์ โกรธเคือง

“งั้นไปกับฉัน!”

คลาวด์พยักหน้าแล้วพูดออกมา

"นายน้อย ดูสิ พวกเขากำลังเหาะมาหาเรา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเห็นเราแล้ว!”

หญิงสาวจากตระกูลฮันท์พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าตกใจเมื่อเห็นแบบนั้น

ทันใดนั้น ผู้คนที่อยู่ข้างหลังเขาก็เหาะออกไปเป็นขบวนและล้อมรอบฝ่ายตรงข้าม

“จะไม่มีใครรอดไปได้แม้แต่คนเดียวงั้นเหรอ? ได้เลย มาดูกันว่าแกจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า!”

คลาวด์เหาะสูงขึ้นเล็กน้อยและพลิกฝ่ามือ ดาบก็ปรากฏขึ้นมาในมือของเขา เขาถ่ายเทพลังฉีลงไป

“อาวุธวิญญาณระดับกลาง?”

หลังจากที่เฟนด์สัมผัสได้ถึงเสียงสะท้อนจากดาบ ริมฝีปากของเขาก็ยกยิ้มขึ้น เขาเหาะขึ้นและหยิบดาบของตัวเองออกมา

ฟุ่บ!

เฮเลน่าก็ทำตามด้วยเช่นกัน จากนั้นเธอก็ยิ้มให้ฝ่ายตรงข้าม “ขอโทษด้วยนะนายน้อยลำดับที่หนึ่ง แต่วันนี้เราจะใช้จำนวนคนที่มีมากกว่าให้เป็นประโยชน์!”