มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1407

เฮเลน่ามองไปที่ดาเนียลล่าและเหวี่ยงดาบไปทางฝ่ายตรงข้าม เธอส่งรอยยิ้มออกไปเพื่อไม่ให้น้องสาวของเธอต้องกังวล "ไม่ต้องห่วงนายน้อยลำดับที่หนึ่งตระกูลฮันท์ได้รับบาดเจ็บสาหัส และตอนนี้เฟนด์ก็รับมือเขาได้เพียงลำพังแล้ว เขาขอให้ฉันมาช่วยที่นี่ก่อน แล้วเขาจะตามมาทันทีที่เขาฆ่าคลาวด์ได้!”

"จริง ๆ เหรอ? ฉันรู้ว่าเขาทำได้ เยี่ยมมาก ทุกคนเอาเลย!”

ดาเนียลล่ามีความสุขเมื่อได้ยินสิ่งนี้ จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของผู้คนเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ พวกเขาพุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้อย่างเต็มกำลัง

คำโกหกสีขาวของเฮเลน่ามีประโยชน์จริง ๆ แรนดัลล์และคนอื่น ๆ ตื่นเต้นกับมันมาก ราวกับว่าอะดรีนาลีนพุ่งพล่านอยู่ในเส้นเลือดของพวกเขา ในทางกลับกัน ฝ่ายตรงข้ามที่ถูกทับถมอย่างนั้นก็ตกอยู่ในความโกลาหล การสู้กลับไม่ใช่เป้าหมายหลักอีกต่อไป มีเพียงความคิดถึงหนทางที่จะหลบหนีเท่านั้นที่ครอบงำจิตใจ

ท่ามกลางความโกลาหล การฆ่าพวกเขาก็ไม่ได้ยากเย็นเท่าไหร่ ในขณะเดียวกัน ตระกูลวู๊ดและพันธมิตรก็แทบไม่สูญเสียใครไป

“แกกล้าเผชิญหน้ากับฉันคนเดียวจริง ๆ เหรอ ไอ้นอกคอก ถ้าอย่างนั้นฉันจะจัดการกับแกก่อน!”

คลาวด์กำลังจ้องมองที่เฟนด์ด้วยรังสีของความก้าวร้าวที่ปกคลุมเขาอยู่ไม่ห่างนัก กล้ามเนื้อของเขาดูพองโต และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงานบริสุทธิ์

“ฮ่า เข้ามาสิ น้องชายของนายมันรนหาที่ เขาพยายามที่จะเอาผู้หญิงของฉันไป คนอย่างนั้น

ตายไปซะก็ดี!”

เนื่องจากกลัวว่าชายอีกคนจะไม่ไล่ตามตัวเอง เฟนด์จึงกระโดดขึ้นไปบนดาบบินของเขาและเยาะเย้ยคลาวด์ว่า "เฮ้ ถ้านายต้องการฆ่าฉัน อย่างนั้นก็มาดูกันว่านายมีปัญญาที่จะไล่ตามฉันทันหรือเปล่า?!”

นอกจากนี้เขายังเบี่ยงไปทางซ้ายและขวาอย่างต่อเนื่อง คู่ต่อสู้ของเขาจึงไม่มีโอกาสโจมตี

“อยู่นิ่ง ๆ สิวะ ไอ้ส*รเลว!”

เกิดเสียงเมฆคำรามขึ้น และในชั่วพริบตาทั้งสองคนก็หายไปจากสายตาของทุกคน

หลังจากนั้นไม่นาน ดาเนียลล่าสังเกตเห็นว่าเฟนด์ยังไม่มาและมองไปข้างหลัง สีหน้าของเธอมืดลง “พี่ใหญ่ เฟนด์อยู่ไหน? ทำไมถึงไม่มีใครเห็นคลาวด์กับเขาเลย”

เฮเลน่าไม่รู้จะตอบอย่างไร แต่เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “บางทีคลาวด์อาจจะต้องการหนี เฟนด์จึงต้องออกไล่ล่า”