มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1434

ทุกคนตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งที่เฟนด์พูด

เฟนด์กล้าอวดอ้างว่าเขาสามารถต่อกรกับนายน้อยลำดับที่หนึ่งของตระกูลฮันท์ได้ด้วยตัวคนเดียว?

แนชคิดเกี่ยวกับมันก่อนที่จะมีความคิดหนึ่งเกิดขึ้นกับเขา ทำให้เขาค่อนข้างใจหวิวขณะที่พูดออกมาว่า “เฟนด์ ลูกทะลวงข้ามไปได้แล้วเหรอ”

โฮ่!

ผู้อาวุโส ไททัส และคนอื่น ๆ สูดหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อได้ยินแบบนั้น พวกเขายังจำได้ว่าเฟนด์เพิ่งบรรลุขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงไปเมื่อสองสามเดือนก่อน พลังการต่อสู้ของเขาเทียบได้กับปรมาจารย์ระดับเทพแท้จริงขั้นสูง

หากเฟนด์ทะลวงผ่านไปได้อีกครั้งภายในสองสามเดือนนี้ เขาช่างมีพรสวรรค์มากเกินไปจริง ๆ!

นอกจากนั้น ถ้าเฟนด์ทะลวงผ่านไปยังขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงแล้ว พลังการต่อสู้ของเขาจะไม่เทียบเท่ากับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเหรอ เพราะอาวุธวิญญาณระดับสุดยอดสามารถช่วยเพิ่มพลังต่อสู้ของเขาได้มากขนาดนั้น? ถ้าเป็นอย่างนั้น นายน้อยลำดับที่หนึ่งของตระกูลฮันท์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฟนด์หรอกหากเขายังมีชีวิตอยู่และพวกเขามีการต่อสู้กันอีกครั้ง

"เป็นไปไม่ได้! คุณทะลวงผ่านไปได้อีกแล้วเหรอ?” ดาเนียลล่าและเฮเลน่าก็ตกใจขณะที่พวกเธอมองเฟนด์อย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ฮ่าฮ่า… ฉันได้ยินแล้ว! ฉันได้ยินที่นายพูด!" ในทางกลับกัน แนชก็หัวเราะออกมาเสียงดัง ชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยมตรงหน้าคือลูกชายของเขา เขาคงไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าอยากตะโกนให้โลกรู้ ตระกูลวู๊ดไม่จำเป็นต้องปิดบังข่าวนี้

เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “ถ้าเรามีโอสถระดับสอง มันคงง่ายกว่ามากสำหรับสมาชิกของเราที่จะทะลวงเข้าสู่ขั้นต้นและขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง นอกจากนั้น ตระกูลวู๊ดของเราก็ไม่มีใครตายหรือได้บาดเจ็บสาหัสในครั้งนี้ และทุกคนก็ได้รับหญ้าวิญญาณจำนวนมากด้วย เมื่อรวมกับรางวัลที่เราได้รับในครั้งนี้ เราได้กำไรมากมายเลยทีเดียว!”

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งพิจารณาสถานการณ์ของพวกเขาและพูดว่า “ยังไงก็ตาม นายท่าน ฉันขอแนะนำว่าไม่ควรให้สมาชิกในตระกูลของเราออกไปค้นหาวัตถุดิบเสริมพลังยุทธ เราสามารถใช้ส่วนหนึ่งของวัตถุดิบจำนวนมากที่เรามีให้สมาชิกของตระกูลวู๊ดฝึกฝนให้ดีภายในเดือนนี้ และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเพิ่มความสามารถในการต่อสู้ของทุกคน!”

แนชพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ตกลง ตระกูลวู๊ดของเราได้รับชัยชนะในครั้งนี้ แต่เราก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ว่าบางตระกูลคงอิจฉาเราและพุ่งเป้ามาที่เรา ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องพัฒนาตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราต้องอยู่ในจุดที่ศัตรูไม่อาจมาทำให้เราขุ่นเคืองได้ เมื่อพวกเขารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่!”