มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1439

“คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ เฟนด์ไปกับคุณพ่อและคนอื่น ๆ ด้วย จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน!”

เซเลน่าปลอบโยนโจแอนด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน

เมื่อพูดจบประโยค บนท้องฟ้าอันไกลโพ้น ก็ปรากฏดาบบินเล่มหนึ่งกำลังบินมายังทิศทางของพวกเธออย่างรวดเร็ว แถมยังมีคนหลายร้อยคนยืนอยู่เหนือดาบบินเล่มนั้นอีกด้วย

“พวกเขากลับมาแล้ว! ในที่สุดพวกเขาก็กลับมาแล้ว!”

เอเลนเป็นคนแรกที่ได้เห็นเฟนด์และคนอื่น ๆ เธอลุกขึ้นจากที่นั่งและตะโกนออกไป เขาแทบจะไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของตัวเองไว้ได้

“คุณแม่ดูสิคะ พวกเขากลับมาแล้ว!”

เซเลน่ายิ้มอยู่ข้างใน เธอไม่ได้เจอเฟนด์มานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว และด้วยความสัตย์จริง หากเธอจะบอกว่าไม่ได้คิดถึงเขาเลยก็คงเป็นเรื่องโกหก แต่เธอก็พบว่าเมื่อเธอพยายามฝึกฝนและฝ่าฟันมันไปอย่างสุดความสามารถ ทำให้วันเวลาผ่านไปได้อย่างรวดเร็ว เธอจึงไม่มีเวลาคิดถึงเฟนด์มากนัก

“ใช่ ดีจริงที่พวกเขากลับมาแล้ว!”

โจแอนพยักหน้าเป็นการตอบแทน

“ว้าว คุณพ่อสุดยอดไปเลย! พ่อมีดาบบินด้วย! โตขึ้นหนูอยากเท่เหมือนพ่อ!”

เมื่อเธอเห็นเฟนด์ ดวงตาที่สวยงามของไคลี่นั้นโตราวกับไข่ห่าน และความรักที่เต็มเปี่ยมก็ส่องประกายอยู่ภายในดวงตาคู่นั้น

ผู้อาวุโสลำดับที่เจ็ดขมวดคิ้วทันทีเมื่อฟังคำพูดของแนช “นายท่านวู๊ด คนไม่กี่สิบที่พูดนั่นก็มากเกินไปแล้วไม่ใช่รึ? ในการแข่งขันที่ผ่านมา เราไม่เคยเสียคนไปมากขนาดนี้!”

“เฮ้อ มันเป็นเรื่องยาว ผมจะให้เฟนด์เล่าให้ทุกคนฟังเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการแข่งขัน เพราะจริง ๆ แล้วผมเองก็ไม่ทราบแน่ชัดว่าระหว่างการแข่งขันเกิดอะไรขึ้นบ้าง”

แนชยิ้มอย่างขมขื่นและพูด

จากนั้นเฟนด์ก็ก้าวออกมาตามหลัง แนช “สิ่งที่เกิดขึ้นในการแข่งขันของปีนี้แตกต่างจากปีที่ผ่านมา ในการแข่งขันครั้งก่อน พวกเขาจะมีการแข่งขันแบบสังเวียนต่อสู้ และการแข่งขันเล็ก ๆ ชนิดต่าง ๆ แต่ครั้งนี้ การแข่งขันเป็น…”

ฝูงชนฟังคำบรรยายของเฟนด์อย่างตั้งใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุการณ์ที่เฟนด์ใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อนายน้อยฮันท์เพื่อช่วยชีวิตคนอื่น ๆ เมื่อฝูงชนได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาก็เป็นห่วงและกังวลแทนเฟนด์ โดยเฉพาะเซเลน่าและโจแอน ถ้าไม่ใช่เพราะพลังดาบบินของเฟนด์ เฟนด์ก็คงไม่รอด!