มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1487

พยัคฆ์มหึมาสองตัวนี้ทั้งทรงพลังและน่ากลัว พวกมันสูงมากกว่าสิบฟุตและมีออร่าที่แข็งแกร่ง พลังฉีหนาแน่นกระโจนใส่พวกเขา

กรร!

พยัคฆ์ที่ดุร้ายส่งเสียงคำรามออกมาและพุ่งตรงไปยังเฟนด์

"จัดการ!"

พลังฉีจำนวนมากของเฟนด์ถูกปล่อยเข้าไปในการโจมตีของเขา เพื่อให้เขาสามารถควบคุมดาบบินได้ ดังนั้นพลังโจมตีจึงพิเศษกว่าครั้งก่อน

ปัง! ปัง! ปัง!

คลื่นดาบบินพุ่งข้างหน้าและไม่นานก็แยกออกเป็นสองกลุ่ม แต่ละกลุ่มก็ซัดเข้าใส่พยัคฆ์มหึมาตามลำดับ

เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวทะลุอากาศ พื้นดินถึงกับสั่นสะเทือนไม่หยุด เมื่อคลื่นดาบปะทะกับพยัคฆ์ คลื่นพลังฉีก็กระจัดกระจายและแผ่ออกไปทุกทิศทาง

พยัคฆ์ตัวใหญ่ทั้งสองต่อต้านและทำลายใบมีดอย่างไม่หยุดยั้ง ดาบบินของเฟนด์ถูกทำลายอย่างอย่างไม่หยุดหย่อน

อย่างไรก็ตาม ดาบบินของเฟนด์ก็มีมากเกินไป ไม่นานพยัคฆ์มหึมาก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป ดาบบินภายใต้การควบคุมของเฟนด์ก็ยังเล็งไปที่เสือและโจมตีจุดเดิม พยายามสร้างโอกาสที่จะทำลายพวกมันให้สิ้นซาก

“ไอ้เด็กนอกคอกนี่ค่อนข้างมีประสบการณ์ในการต่อสู้!”

หลังจากนั้นเพียงครู่เดียว ชายวัยกลางคนและชายชราซึ่งอยู่ฝ่ายตรงข้ามก็มีหยดเหงื่อขนาดเท่าเมล็ดถั่วไหลออกมาจากหน้าผาก จากสถานการณ์เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้สึกกดดัน

“บ้าเอ๊ย! ดูเหมือนว่าการโจมตีของเราก็ไม่อาจต้านดาบบินได้!”

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที สีหน้าของชายชราก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

พวกเขาเป็นนักสู้ชั้นยอดที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง พื้นฐานร่างกายของพวกเขาแข็งแกร่ง แต่เมื่อดาบบินสองเล่มแรกชนกับร่างกายของพวกเขา พวกเขาถูกอัดจนกระเด็นลอยไป เลือดกระเซ็นออกมาจากบาดแผลบนร่างกายและพวกเขาก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก

อย่างไรก็ตาม ดาบบินที่เหลือก็ไม่ได้หยุดลงเลย พวกมันยังคงโจมตีพวกเขาทั้งสองไม่หยุด ในที่สุดมันก็ทะลุหน้าอกของพวกเขาจนเกิดรูที่เต็มไปด้วยเลือด ทั้งสองล้มกระแทกพื้นอย่างแรงและตายไป

นักสู้ชั้นยอดสองคนที่อยู่ใจขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริง ผู้อาวุโสของตำหนักนภาถูกเฟนด์ฆ่าตายไปเช่นนั้น

ปัง ปัง!

แต่ในเวลาเดียวกัน แนชกับเคนเนธซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป พวกเขาลอยกระเด็นถอยหลังไปพร้อมกันและร่วงกระแทกพื้นอย่างรุนแรง แม้ว่าพวกเขาจะยังมีชีวิตอยู่ แต่เลือดสีแดงสด ๆ ก็กระอักออกมาเต็มปากจนพวกเขาไม่อาจจะลุกขึ้นยืนได้

"พ่อ! ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง!”

เฟนด์มองไปทางนั้นและร้องตะโกนออกมา