มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1494

"อะไรนะ? คุณฆ่านักสู้ชั้นยอดหกคนที่อยู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงด้วยตัวคนเดียวงั้นเหรอ?”

เซเลน่าอ้าปากค้างกับข่าวที่เพิ่งรู้ สงสัยว่าเธอได้ยินผิดไปหรือเปล่า เฟนด์ สามีของเธอ เขาเพิ่งก้าวเข้าสู่ขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงเมื่อไม่นานนี้ไม่ใช่หรือ? เขาจะฆ่านักสู้ชั้นยอดหกคนด้วยตัวคนเดียวได้ยังไง?

“อย่าไปฟังผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งเลย เขาพูดเรื่องไร้สาระ! ถ้าไม่ใช่เพราะเขากับพ่อช่วยถ่วงเวลาอีกสี่คนไว้ ผมจะฆ่าพวกเขาหกคนด้วยตัวคนเดียวได้ยังไง?”

เฟนด์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาคาดไม่ถึงว่าผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งจะพูดให้สถานการณ์เกินจริงถึงขนาดนี้

“ถึงอย่างนั้นมันก็ทรงพลังมากเหมือนกัน!”

เซเลน่ายืนนิ่ง ๆ และปิดท้ายด้วยการยิ้มให้เฟนด์ “เอาล่ะ ไปพักผ่อนกันก่อน อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ ดูตามเนื้อตัวของคุณสิ เลือดเต็มไปหมด!”

“เอาล่ะ งั้นเราจะไม่รบกวนพวกเขาสองคน ออกไปกันเถอะ! พักผ่อนให้เต็มที่เพื่อวันที่กำลังจะมาถึง อีกสิบวันข้างหน้าเราจะต้องออกเดินทางอีกครั้ง!”

แนชยิ้มและจากไปพร้อมกับเคนเนธ

จากนั้นเฟนด์รีบเข้าไปในบ้าน อาบน้ำอุ่น เปลี่ยนเสื้อผ้า นอนลงบนเตียงและงีบหลับไป

เหตุการณ์เมื่อเช้าทำให้ร่างกายของเขาอ่อนเพลียและเหนื่อยล้า เป็นความอ่อนล้าที่เขาไม่เคยได้สัมผัสมานาน

เมื่อเขาตื่นขึ้น ท้องฟ้าข้างนอกก็มืดลงแล้ว ขณะที่เซเลน่านั่งอยู่ข้าง ๆ มองเขาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

"อะไรกัน? ข้างนอกมืดแล้วเหรอ? ผมงีบหลับไปนานเลย!”

เฟนด์นั่งหัวเราะอยู่บนเตียงและรู้สึกว่าบาดแผลบนร่างกายของเขาหายสนิทแล้ว

เขามองไปรอบ ๆ บ้านก่อนจะถามว่า “ที่รัก แล้วไคลี่อยู่ไหน?”

“ไคลี่? เธอกำลังเล่นอยู่ในสนาม! ไคลี่ตัวน้อยพอรู้ว่าคุณกลับมาแล้ว เธอก็อารมณ์ดีมากจนเธอแทบเก็บความสุขของเธอไม่ได้! เธออยากให้คุณพาไปเที่ยวรอบ ๆ!”

เซเลน่ายิ้มพลางตอบกลับมา “แต่คุณกำลังพักผ่อนอยู่ ฉันเลยบอกให้เธอไปเล่นที่สนามและอย่ามารบกวนคุณ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไคลี่ตัวน้อยของพ่อ ก็ได้! เดี๋ยวเราไปเดินเล่นรอบเมืองที่อยู่ใต้ภูเขาและทานอาหารอร่อย ๆ กัน!”

ดวงตากลมโตของไคลี่เป็นประกายระยิบระยับราวกับเพชรเมื่อได้ยินข้อเสนอของเฟนด์ ความตื่นเต้นและความสุขของเธอบานสะพรั่งเหมือนดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ

“พ่อคะ ใช้ดาบบินพาหนูกับแม่ไปในเมืองได้ไหม? แม่กับหนูยังไม่เคยขี่ดาบบินของพ่อมาก่อนเลย”

จู่ ๆ ไคลี่ก็เอ่ยคำขอดังกล่าวออกมา เธอมองเฟนด์ด้วยสายตาที่คาดหวังและเอ่ยขอร้องออกมา

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ได้สิ! แน่นอน!"

เฟนด์หัวเราะเสียงดัง จากนั้นเขาก็หยิบดาบบินออกมาและขว้างมันออกไปตรงหน้า ดาบบินขยายขนาดใหญ่ขึ้นในทันที จากนั้นเฟนด์ก็อุ้มทั้งไคลี่และเซเลน่าไว้ในอ้อมแขนแล้วกระโดดขึ้นไปบนดาบด้วยกัน

วูบ!

ดาบบินค่อย ๆ ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างช้า ๆ “บินไปให้ไกลกว่านี้อีกหน่อย แล้วเดี๋ยวเราค่อยกลับมา!”

เฟนด์วางไคลี่ลง ให้เธอได้นั่งบนสุดของดาบบิน