มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1501

ซาเวียร์ยิ้มอย่างขมขื่น เขาตระหนักดีในขอบเขตความสามารถของตนและคิดว่าในช่วงชีวิตปัจจุบันนี้เขาไม่มีความหวังมากนัก นอกจากนี้ แม้ว่าเฟนด์จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ แต่เขาก็คงไม่อาจทนที่จะเสียโอสถที่ได้ไป

“ทุกคนควรมีเป้าหมาย ไม่งั้นเราจะต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว ทุกคนไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?”

เฟนด์มองไปที่ฝูงชนและพูดในขณะที่หัวเราะ

"ใช่ ฮ่าฮ่า!”

ทุกคนหัวเราะ อนาคตทั้งหมดของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวัง

“ลูกให้โอสถแก่ทุกคน แล้วตอนนี้ลูกจะใช้อะไรเพื่อฝึกฝนตัวเองล่ะ? ลูกไม่ได้พูดว่าลูกจะบรรลุไปยังขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก่อนที่จะไปที่เขตของตระกูลคาเบลโลเหรอ?”

แนชมองไปที่เฟนด์และยิ้มอย่างขมขื่น

“อย่ากังวลไปเลยพ่อ ผมยังพอมีเวลาอีกหน่อยไม่ใช่หรือ? วันนี้และพรุ่งนี้ผมจะบ่มเพาะโอสถอีกสองสามเม็ด จากนั้นผมก็จะพยายามฝึกยุทธต่อไป ผมตัดสินใจแล้วว่าแม้ว่าผมจะล้มเหลวในครั้งนี้ก็ไม่เป็นไร ผมจะลองอีกรอบในครั้งต่อไป!”

เฟนด์ยิ้มหวานและถามทุกคนอีกครั้ง "โอ้ ใช่ ผมคิดว่าคงจะไม่มีข่าวอะไรอีกแล้วใช่ไหม? หากไม่มี ทุกคนควรฝึกฝนให้หนักกับเวลาที่เหลืออยู่ สำหรับผู้ที่สามารถก้าวไปสู่อีกระดับหนึ่งได้ จงสร้างความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว เจ็ดพื้นที่อันตรายนั้นอันตรายมาก ทุกคนที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงต้องไปที่นั่นยกเว้นสองหรือสามคนที่จะอยู่ข้างหลังเพื่อดูแลตระกูลวู๊ด”

“ไม่ต้องกังวล นายน้อย เราจะฝึกฝนให้หนักเพื่อพัฒนาตัวเองอย่างแน่นอน!”

โยลันดาและคนอื่น ๆ ตอบอย่างตื่นเต้น

อย่างไรก็ตามเฟนด์ยังรู้สึกว่าตัวเองโชคไม่ดีนัก เขารู้ว่าวิธีการเล่นแร่แปรธาตุที่เขารู้มีน้อยไป เขารู้วิธีในการบ่มเพาะโอสถขั้นกลางระดับสองเพียงสองวิธี เขาเอาแต่ใช้วิธีเดิมและไม่มีเวลาได้ลองฝึกวิธีอื่นเลย ทว่ามันก็ดีพอให้เขาเพิ่มโอกาสในการบ่มเพาะโอสถให้สำเร็จ

เขาพักผ่อนเป็นเวลาสองวัน จากนั้นเขาก็บอกเซเลน่าว่าเขาต้องการปลีกวิเวกและฝึกฝนระดับพลังยุทธ ในช่วงที่เขาตั้งใจที่จะบรรลุไปสู่ระดับต่อไป

ในขณะเดียวกัน ตลอดหนึ่งเดือนมานี้ เซเลน่าก็ได้เพิ่มระดับพลังยุทธของเธอขึ้นมาได้อย่างมากเช่นกัน เธอเป็นปรมาจารย์ขั้นเจ็ดแล้ว อัตราการพัฒนาของเธอขึ้นนั้นยอดเยี่ยมมาก

สำหรับเบ็น เขามาถึงระดับปรมาจารย์ขั้นสาม สำหรับเขาแล้วนี่ถือเป็นความก้าวหน้าที่น่าพอใจ

แน่นอนว่าเฟนด์ไม่ได้คาดหวังว่าไคลี่จะเป็นอัจฉริยะ เธอเคยเป็นผู้ฝึกยุทธขั้นสามมาก่อน และตอนนี้เธอก็เป็นผู้ฝึกยุทธขั้นหกได้แล้ว เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ยังคงไปโรงเรียนทุกวัน และจะฝึกฝนตัวเองเมื่อมีเวลาว่างเท่านั้น